Ο Κωνσταντίνος Οδυσσέως, είναι γενικός διευθυντής του ΑΝΤΕΝΝΑ, σεναριογράφος και θεατρικός συγγραφέας.
ΧΑΡΤΙΝΟ ΚΟΥΤΙ
Κυκλοφόρησε το νέο τραγούδι του Δημήτρη Μεσημέρη, που είναι βασισμένο στην συγκλονιστική ιστορία της νέας, ομώνυμης δραματικής σειράς του ΑΝΤ1 (Κύπρου). Μουσική: Δημήτρης Μεσημέρης. Στίχοι: Κωνσταντίνος Οδυσσέως.
Δε θέλω τίποτε άλλο παρά να μιλήσω απλά, να μου δοθεί ετούτη η χάρη. Γιατί και το τραγούδι το φορτώσαμε με τόσες μουσικές που σιγά σιγά βουλιάζει και την τέχνη μας τη στολίσαμε τόσο πολύ που φαγώθηκε από τα μαλάματα το πρόσωπό της κι είναι καιρός να πούμε τα λιγοστά μας λόγια γιατί η ψυχή μας αύριο κάνει πανιά.
"Στερνός Λόγος" «Φύλαξε το κλειδί. Είναι του σπιτιού. Όταν θα πας, ν’ ανοίξεις. Σε τόπο φύλαξέ το σίγουρο και κάπου- κάπου να το καθαρίζεις. Δεν πρέπει να σκουριάσει. Να’ ναι έτοιμο, μόλις σας πούνε να γυρίσετε... Έχω κλειδώσει δυο φορές την ξώπορτα. Πρέπει να την τραβήξεις προς τα έξω, μην ξεχάσεις... Εγώ δε θα γυρίσω, όπως το λογάριαζα. Εσύ θα πας. Θα ξαναδείς το περιβόλι και την καρυδιά που φύτεψα... Πρόσεχε το κλειδί. Η αυλή μας θα μοσκομυρίζει γιασεμιά. Το κλήμα θα’ χει σίγουρα καρπό... Μόνο που χρόνια τώρα έμεινε ακλάδευτο. Όταν θα πας, να φέρεις το Μηνά να το κλαδέψει. Και μην ξεχάσεις τα βασιλικά στη γλάστρα. Θα’ ναι όμορφα, Χαρά Θεού, μες στην αυλή μας. Μην κλαις. Μονάχα το κλειδί να το φυλάξεις καλά. Ξέρεις τι δυσκολία θα’ χεις, αν το χάσεις; Πού να’ βρεις μάστορη να σου αλλάξει κλειδαριά, όταν στην Πόλη θα γυρίσεις». Κλαίρη Αγγελίδου
ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΑΡΘΡΟ
ΤΙ ΝΑ ΓΙΟΡΤΑΣΩ ΣΗΜΕΡΑ;
Το 1953, ο Έλληνας διπλωμάτης Γεώργιος Σεφεριάδης επισκέφθηκε την Κύπρο. Γυρίζοντας την απ’ άκρη σ’ άκρη, μαζί με τον Κύπριο Ζωγράφο Αδαμάντιο Διαμαντή, αγάπησε πολύ τον τόπο και τον κόσμο του. Ως ποιητής, ο Γιώργος Σεφέρης, έγραψε για το νησί μας υπέροχα ποιήματα και δέκα χρόνια αργότερα η Σουηδική Ακαδημία του απένειμε το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Ένα από τα ποιήματα του για την Κύπρο έχει τον τίτλο “Ελένη”.
Στο ποίημα αυτό ο Σεφέρης αναφέρεται σε ένα μύθο που ανέπτυξε ο αρχαίος ποιητής Ευριπίδης στην τραγωδία του “Ελένη” και λέει πως η ωραία Ελένη, για την οποία πολεμούσαν οι Έλληνες για δέκα χρόνια στην Τροία, δεν ήταν ποτέ εκεί, αλλά κάπου στην Αίγυπτο. Ο ποιητής έβαλε τον εαυτό του στη θέση ενός τοξότη που πολέμησε στην Τροία και είδε με τα μάτια του τον θάνατο: “Τόσα κορμιά ριγμένα στα σαγόνια της θάλασσας στα σαγόγια της γης, τόσες ψυχές δοσμένες στις μυλόπετρες σαν το σιτάρι. Κι οι ποταμοί φούσκωναν μες στη λάσπη το αίμα…”, “για ένα πουκάμισο αδειανό, για μιαν Ελένη”. Στο τέλος του ποιήματος εκφράζει την ευχή να μην γίνει ξανά ένα τέτοιο κακό, να μην “ακούσει μαντατοφόρους που έρχουνται να πούνε πως τόσος πόνος, τόση ζωή πήγαν στην άβυσσο, για ένα πουκάμισο αδειανό, για μιαν Ελένη”.
Σε καμία λογοτεχνική ανάλυση δε θα βρει κανείς την πραγματικά ξεκάθαρη αλληγορία του Σεφέρη. Η Ελένη του ποιήματος δεν ήταν άλλη από την ιδέα της Ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα. Ο Σεφέρης ήξερε από το 1951 ότι είχαν ήδη ξεκινήσει οι προετοιμασίες για ένοπλο αγώνα στην Κύπρο και, παρόλο που ο ίδιος, ως διπλωμάτης, έδωσε μεγάλες μάχες για την αυτοδιάθεση του κυπριακού λαού, ήξερε ότι η Ένωση δε θα γινότανε ποτέ πραγματικότητα. Δεν το ήθελαν οι μεγάλες δυνάμεις και ο λόγος είναι απλός:
Η θέση της Κύπρου είναι κομβική, στη λεκάνη της ανατολικής Μεσογείου, ανάμεσα σε Τουρκία, Ισραήλ και τον αραβικό κόσμο. Η Ευρώπη ήδη από τα μεσαιωνικά χρόνια διεκδίκησε και κατέκτησε το νησί από την Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Αργότερα η οθωμανική ορμή κατάφερε να αποσπάσει το νησί από τους Βενετούς και να το κρατήσει μέχρι την παρακμή της, το 1878, οπότε και το νοίκιασε στη Βρετανία, η οποία το χρειαζόταν για γεωπολιτικούς λόγους. Η Βρετανία αποφάσισε αργότερα να κρατήσει το νησί και το προσάρτησε, με το αιτιολογικό ότι η Οθωμανική Αυτοκρατορία στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο τήρησε φιλογερμανική στάση.
Έκτοτε η Βρετανία και οι λοιπές μεγάλες δυνάμεις της Δύσης ήθελαν να έχουν το νησί ως βάση. Δεν ήθελαν να το δώσουν πίσω στην Τουρκία, γιατί, με την υφαλοκρυπίδα που θα αποκτούσε στην ανατολική Μεσόγειο, θα ήταν κυρίαρχη του γεωπολιτικού παιχνιδιού. Οι μεγάλες δυνάμεις ήθελαν μια αρκετά δυνατή Τουρκία, όπως ήθελαν και την προκάτοχό της, την Οθωμανική Αυτοκρατορία, γιατί, σαν “light” μουσουλμανικά κράτη, γίνονταν ο κυμματοθραύστης της Ευρώπης απέναντι στον ισλαμικό φονταμενταλισμό. Επιπλέον, η Τουρκία (και πριν η Οθωμανική Αυτοκρατορία) ήταν περίπου σαν ανάχωμα της Δύσης απέναντι στη Ρωσία και για ένα διάστημα στη Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών. Ήταν λοιπόν πάντα σημαντική η Τουρκία και την ήθελαν ισχυρή, αλλά όχι τόσο ώστε να κάνει η ίδια παιχνίδι στην περιοχή, όπως κάνει σήμερα ο νεοσουλτάνος Ερντογάν, ανεβάζοντας την πίεση στης Δύσης στα ύψη. Δεν ήθελαν λοιπόν να δώσουν πίσω την Κύπρο στην Οθωμανική Αυτοκρατορία ή στην Τουρκία, αλλά ούτε και στην Ελλάδα ήθελαν να την δώσουν, γιατί δεν ήθελαν η Ελλάδα να απλώσει τα χέρια της μέχρι τις ακτές της ανατολικής Μεσογείου και βέβαια δεν ήθελαν να ερεθίσουν περισσότερο την Τουρκία, κολλώντας στο μαλακό της υπογάστριο την Ελλάδα.
Η ρεαλπολιτίκ βεβαίως δεν ενδιέφερε την ελληνοκυπριακή Εθναρχία, ούτε και τους αδύναμους και χωρίς ουσιαστική πολιτική εμβέλεια πολιτευτές της εποχής. Δεν ήθελαν να σκέφτονται τίποτε άλλο από την Ένωση με την Ελλάδα, παρότι εκείνη την εποχή η ανεξαρτησία θα ήταν θεωρητικά πιο εύκολος στόχος, καθώς η μία μετά την άλλη οι βρετανικές αποικίες ανεξαρτητοποιούνταν με πολιτική διαβούλευση.
Έτσι ξεκίνησε ο αγώνας της ΕΟΚΑ, “διά την αποτίναξιν του αγγλικού ζυγού”, με θρησκευτικό και πολιτικό ηγέτη τον Μακάριο Γ’ και στρατιωτικό ηγέτη τον Κύπριο αξιωματικό του ελληνικού στρατού, Γεώργιο Γρίβα. Ήταν βεβαίως και οι δύο δεξιοί, ώστε να μην θορυβηθεί η Δύση ότι ο αγώνας είχε οποιαδήποτε σχέση με το κομμουνιστικό μπλοκ.
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ
Ο ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Ήμουν σχεδόν σίγουρος ότι ο Μητσοτάκης δε θα φερόταν με τον ίδιο πολιτικό ερασιτεχνισμό και την παροιμιώδη επιπολαιότητα, που μονίμως χαρακτηρίζει τις κινήσεις της δικής μας πλευράς, ότι δεν είναι πολιτικά τόσο ανώριμος και αφελής, ώστε να προκαλέσει αυτή τη στιγμή πρόβλημα στις σχέσεις της Ελλάδος με την Ορθόδοξη Εκκλησία της Αμερικής και κατ’ επέκταση με το Οικουμενικό Πατριαρχείο, από το οποίο προέρχεται ο αρχιεπίσκοπος Ελπιδοφόρος.
Ο πρόεδρος Αναστασιάδης αποφάσισε να τσακωθεί με τον πνευματικό ηγέτη της ελληνικής ομογένειας, που χαίρει εκτίμησης και συνομιλεί με τον πρόεδρο της Αμερικής και άλλους σημαντικούς παράγοντες.
Ολόκληρο το άρθρο…
ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ, ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ, ΓΑΡΒΙΗΛ, ΑΚΕΛ
Αν δε μου αρέσουν τα έργα του συγκεκριμένου ζωγράφου, δικαιούμαι να το πω. Δικαιούμαι να εκφράσω την κριτική μου, δικαιούμαι μέχρι και να τα χαρακτηρίσω ρηχά, άτεχνα, χυδαία, αν έτσι αισθάνομαι. Πάντως δε θα κλείσω το στόμα κάποιου επειδή διαφωνώ μαζί του. Έτσι υποβάλλει το αυτονόητο σε μια συνειδητοποιημένα δημοκρατική κοινωνία κι είναι αποκαρδιωτικό το γεγονός ότι το συζητάμε ακόμη. Πολύ περισσότερο δεν μπορεί να συζητάμε αν η εξουσία νομιμοποιείται να διώκει έναν πολίτη για τις απόψεις του ή για τον τρόπο που εκφράζεται καλλιτεχνικά. Στη δημοκρατία κάτι τέτοιο είναι αδιανόητο.
Ολόκληρο το άρθρο…
ΔΕΝ ΙΣΙΩΝΕΙ Ο ΝΟΥΡΗΣ
Οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας έζησαν απίστευτη φτώχια σε τούτο τον τόπο, αλλά δεν έχασαν ποτέ την ανθρωπιά τους. Αν είχαν ένα κομμάτι ψωμί θα έδιναν από αυτό και του φτωχού. Αν θέλουμε να παραμείνουμε άνθρωποι και να μην μεταμορφωθούμε σε εγωκεντρικά τέρατα, πρέπει επιτέλους να αποκτήσουμε, ως λαός και ηγεσία, ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ.
Ολόκληρο το άρθρο…
ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΣΤΟΝ ΤΑΛΙΜΠΑΝΙΣΜΟ
Αποφάσισε τελικά το Υπουργείο Παιδείας των Ταλιμπάν στην Κύπρο να αποσύρει το βιβλίο των Αγγλικών που γράφει κάπου μέσα, σε μια σελίδα, ότι ο Ατατούρκ ήταν μεγάλος ηγέτης για τους Τούρκους. Αφού πρώτα έδωσαν τη γελοία οδηγία να σκιστεί η σελίδα, τελικά πήραν πιο δραστική απόφαση.
Ολόκληρο το άρθρο…
ΤΙ ΩΡΑΙΑ ΑΣΘΕΝΕΙΑ!
Τον τελευταίο καιρό πέθαναν νέοι άνθρωποι με ανήλικα παιδιά. Πέθαναν διότι πίστεψαν τα λόγια σου. Εσύ μόλις αρρώστησες έτρεξες αμέσως στον γιατρό. Δεν είπες «την αρρώστια μου την έστειλε η Παναγία και δεν θα πάθω τίποτε, απλώς θα ταπεινωθώ». Δεν είχες αρκετή πίστη ότι θα σε σώσει η Παναγία.
Ολόκληρο το άρθρο…
ΟΜΕΡΤΑ
Έτσι βουλιάζουμε όλο και πιο βαθιά μέσα στον βάλτο του ηθικού ξεπεσμού.
Με το στόμα κλειστό, σαν μέλη μαφιόζικης φατρίας, πειθήνια στην Ομερτά.
Ολόκληρο το άρθρο…
Ο ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΔΙΧΟΤΟΜΗΣΗΣ
Τα συμφέροντά τους πάνω απ’ όλα. Ασχέτως αν με αυτό τον τόπο έχουν εξυπηρετήσει άψογα και τα συμφέροντα της Τουρκίας, η οποία ξέρει να παίζει δυστυχώς το διχοτομικό “blame game” καλύτερα από τους δικούς μας.
Ολόκληρο το άρθρο…
ΑΝ ΑΚΟΥΓΑΜΕ ΤΟΝ ΚΛΗΡΙΔΗ
Αν το προσωπικό ήθος και η εντιμότητά του γίνονταν αξίες του πολιτικού μας συστήματος, η Κύπρος δε θα έφτανε στην ηθική και οικονομική παρακμή της διαφθοράς.
Ολόκληρο το άρθρο…
BINTEO
Η ΓΙΑΓΙΑ ΡΟΔΟΥ ΣΤΑ 100 ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑ ΑΦΗΓΕΙΤΑΙ
Όταν κάναμε αυτή την κουβέντα, το 2004, η γιαγιά μου ήταν 100 χρονών ή κάπου εκεί. Η ίδια δεν ήξερε πότε ακριβώς γεννήθηκε…
ΜΑΝΑ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ
Κάποτε έπρεπε να ξαναπάω στην Κερύνεια, από το δρόμο που πηγαίναμε με τους γονιούς μου, όταν ήμουνα μικρός. Από το “πογύριν”…
ΠΩΣ ΕΙΔΑ ΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ 2020
Περιδιάβαση στην Κωνσταντινούπολη, τον Ιανουάριο του 2020, μαζί με φίλους και με το κινητό μου να καταγράφει εικόνες.
Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΡΙΑ ΕΥΡΩΠΗΣ
Πώς είδαμε τον τελικό, του EURO 2004, μεταξύ Ελλάδας και Πορτογαλίας, μια παρέα από την Κύπρο. Ήταν ένα υπέροχο ταξίδι ζωής!