Ο Κωνσταντίνος Οδυσσέως είναι γενικός διευθυντής του ΑΝΤΕΝΝΑ, σεναριογράφος και θεατρικός συγγραφέας.
Περισσότερα…
Γιώργος Σεφέρης
Δε θέλω τίποτε άλλο παρά να μιλήσω απλά, να μου δοθεί ετούτη η χάρη. Γιατί και το τραγούδι το φορτώσαμε με τόσες μουσικές που σιγά σιγά βουλιάζει και την τέχνη μας τη στολίσαμε τόσο πολύ που φαγώθηκε από τα μαλάματα το πρόσωπό της κι είναι καιρός να πούμε τα λιγοστά μας λόγια γιατί η ψυχή μας αύριο κάνει πανιά.

ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΤΗ ΓΗ ΠΟΥ ΜΑΣ ΓΕΝΝΗΣΕ

ΜΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟ 2021

Ο Κωνσταντίνος Οδυσσέως μιλά με τη Μικαέλα Κωνσταντίνου για τη ζωή του, από την ταραγμένη δεκαετία του 1960 μέχρι σήμερα. Για τα παιδικά και νεανικά του χρόνια, το γάμο και την οικογένειά του, για την καριέρα του αρχικά ως εκπαιδευτικός και μετά ως γενικός διεύθυντής του SIGMA και του ΑΝΤ1. Παράλληλα αναφέρεται και στις πολιτικές καταστάσεις της κάθε εποχής, κατά τις οποίες ανάξιοι έσυραν τον καταπροδομένο κυπριακό λαό σε περιπέτειες που τις πλήρωσε με ιδρώτα, δάκρυα και αίμα.

Η ΓΙΑΓΙΑ ΡΟΔΟΥ ΣΤΑ 100 ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑ ΑΦΗΓΕΙΤΑΙ

Τα τελευταία 25 χρόνια της ζωής της δεν μπορούσε πια να περπατήσει. Έμεινε καθηλωμένη σε αναπηρικό καροτσάκι. Μα το μυαλό της είχε μια απίστευτη διαύγεια μέχρι και την τελευταία ημέρα της ζωής της. Όταν ήμουν παιδί, περνούσα πολλές ώρες μαζί της, μου είχε και της είχα αδυναμία. Ίσως γι’ αυτό το λόγο έρχεται ακόμη μέχρι σήμερα συχνά στα όνειρά μου, έτσι όπως ήταν τότε, στις πρώτες μου αναμνήσεις, όρθια, δυνατή, γεμάτη ζωή, σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα.

Περισσὀτερα…

ΑΝΤΙ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΥ

Εκείνη…

Όταν με πήρε τηλέφωνο η μάνα μου, ο παππούς είχε κιόλας φύγει. Δεν τον προλάβαινα πια. Κοίταξα απ’ το παράθυρο τον ουρανό. Τα σύννεφα μαζεύονταν με μια ασυνήθιστη σπουδή… Όταν ξεκίνησα τ’ αμάξι, βαριές σταγόνες πάσκιζαν να μου τρυπήσουν το παρμπρίζ.

Μας το ψιθύρισαν στην κλινική το ραντεβού. Κάπου εκεί ξημέρωμα τον άκουσαν στον ύπνο του να την φωνάζει. Είχε από χρόνια πριν φορέσει τ’ άσπρο της το νυφικό η γιαγιά και τον περίμενε. Ξύπνησε ήρεμος κι απλά τους είπε «φεύγω». Κι έφυγε πριν τον πιάσει η βροχή, πριν του μουσκέψει τ’ ατσαλάκωτο γαμπριάτικο κουστούμι.

Ο δρόμος ήτανε ποτάμι και βάρκες τα αυτοκίνητα σε βαρκαρόλα πένθιμη. Σαν λιτανεία μου ‘φερνε το σκηνικό. Μια λιτανεία παραστάσεων απ’ τα παλιά κι εν πάση περιπτώσει ασορτί με την ψυχή μου. Ήτανε «πλήρης ημερών», γιαυτό και πλήρεις αναμνήσεων εμείς, έπρεπε τώρα να συνυπογράψουμε το τέλος.

«Πού πας;» ξέσπασε με παράπονο η θεια μου, μα αυτός ατάραχος. Ήξερε πως Εκείνη τον περίμενε. Εκείνη! Μια στοργική αγκαλιά που δεν την έδωσε, μια τρυφερή κουβέντα που δεν είπε. Όλα του τα χρωστούμενα τα μάζεψε και πήγε. Σαν έτοιμος από καιρό, με την στερνή του γνώση στα μπαγκάζια.

Ολόκληρο το κείμενο…

ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

Ο ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΙΔΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΝΤΕΣΠΑΝΙ ΤΗΣ ΑΝΤΟΥΑΝΕΤΑΣ

Αγαπητέ μου Νίκος Χριστοδουλίδης – Nikos Christodoulides, Πρόεδρε αυτής της χώρας, κάθε φορά που τρέχεις απολογητικός και αγχωμένος να διορθώσεις τα λάθη της διακυβέρνησής σου, η κοινή γνώμη σού προσθέτει βαθμούς ποινής. Όσο αυξάνονται οι βαθμοί ποινής τόσο λιγοστεύει η εμπιστοσύνη του κόσμου στο πρόσωπό σου.

Αυτό με τις υπερωρίες που έδινες στην αναπληρώτρια εκπρόσωπο της κυβέρνησής σου, κάθε φορά που πήγαινε σε μνημόσυνα και εκδηλώσεις, καταλαβαίνεις ότι ήταν ένα ρεζιλίκι για το οποίο έχεις κι εσύ προσωπικά ευθύνη.

Όπως και για το ότι έχεις διορίσει ή αποσπάσει πάνω στο προεδρικό ολόκληρο στρατό συμβούλων, παρασυμβούλων, βοηθών, βοηθών των βοηθών, αυλικών, παρακοιμώμενων και ούτω καθεξής και μάλιστα ανακοίνωσες εσύ ο ίδιος ότι θα στήσεις κι ένα επιτελείο που θα παρακολουθεί και θα αξιολογεί τους υπουργούς που ΕΣΥ έχεις διορίσει και αν δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους, θα σου τους καρφώνουν.

Μα τώρα είναι σοβαρά πράγματα αυτά, Πρόεδρε μου; Αντί να δεις πώς θα διορίσεις τους καλύτερους στις θέσεις που πρέπει, ξεπληρώνεις προεκλογικές υποχρεώσεις, βολεύεις συγγενείς, φίλους και κουμπάρους και μετά διορίζεις και κάμποσους άλλους για να τους παρακολουθούν;

Μα ποιος τους πληρώνει όλους αυτούς; Μήπως έχεις χάσει την επαφή σου με την κοινωνία, από τότε που ανέβηκες στον λόφο; Ο κόσμος δεν αντέχει άλλο την ακρίβεια. Χώρια που οι μισθοί είναι εξευτελιστικοί για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Οι περισσότερες οικογένειες δεν τα βγάζουν πέρα, πολλά παιδιά στο σχολείο νιώθουν μειονεκτικά απέναντι στα παιδιά ευκατάστατων οικογενειών και δεν έχουν ούτε τις ίδιες ευκαιρίες. Πολλοί νέοι δεν θέλουν να φτιάξουν οικογένεια γιατί πολύ απλά δεν μπορούν με ένα μισθό που δεν φτάνει ούτε για τον εαυτό τους.

Στην οικονομική διαχείριση μέχρι στιγμής τα έχετε κάνει θάλασσα. Έκοψες πρόωρα την επιχορήγηση των καυσίμων και του ρεύματος διότι τάχα δεν αντέχει η οικονομία, αλλά την ίδια στιγμή αύξησες την ΑΤΑ, που ωφελεί μόνο τους υψηλόμισθους δημόσιους υπαλλήλους, ζήτησες από τη Βουλή άλλες 1500 θέσεις δημοσίων υπαλλήλων και έχεις φτιάξει άλλη μια μίνι δημόσια υπηρεσία στο προεδρικό.

Έχεις δηλαδή πάρει αρκετές δεκάδες εκατομμύρια από την τσέπη του κόσμου που δεν τα βγάζει πέρα και έδωσες, τάχα για αντάλλαγμα, μηδενικό ΦΠΑ σε κάποια προϊόντα, ένα μέτρο -με συγχωρείς- σκέτη κοροϊδία. Διότι με το που σταμάτησες άκαιρα την επιχορήγηση των καυσίμων και του ρεύματος, εκτός από το κόστος στην τσέπη του καταναλωτή ήρθαν και νέες αυξήσεις σε βασικά είδη.

Υπάρχει, Πρόεδρε, πραγματικό κοινωνικό πρόβλημα που ολοένα χειροτερεύει κι αν πάμε σε νέα οικονομική ύφεση, η αντίδραση του κόσμου θα έρθει να σε βρει. Βγες από το προεδρικό και περπάτησε μέσα στον κόσμο να ακούσεις τα προβλήματά του, διότι -πολύ φοβάμαι- έχεις πάθει όπως τη Μαρία Αντουανέτα, που της είπαν “Ο κόσμος δεν έχει ψωμί να φάει” και τους ρώτησε: “γιατί δεν τρώνε παντεσπάνι;”…

ΕΝΑ ΒΙΝΤΕΟ ΑΔΙΚΟΣ ΚΟΠΟΣ…

Γι’ αυτούς που έχουν τα σκυλιά τους να ζουν δυστυχισμένα σε άθλιες συνθήκες.

Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΗΡΘΕ ΔΕΥΤΕΡΟΣ…

Ο Ερντογάν ζήτησε πάλι χτες, από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών να αναγνωριστεί ως επίσημο κράτος η παράνομη οντότητα στην κατεχόμενη από τον τουρκικό στρατό περιοχή της Κύπρου. Συνέχισε δηλαδή τον αμανέ της διχοτόμησης, που δεν σταματούν να τραγουδούν οι Τούρκοι από το 2017, από το ναυάγιο του Κραν-Μοντανά και τον αποτυχημένο χειρισμό που έκανε τότε ο Νίκος Αναστασιάδης.

Τόσο κακός ήταν ο χειρισμός του, που έβγαλε κερδισμένη τελικά μόνο την Τουρκία. Όχι γιατί ήθελε καμιά από τις μεγάλες δυνάμεις να βγάλει την Τουρκία αθώα περιστερά. Να αφήσουμε αυτό το παραμύθι, που μας πουλούν από τη δεκαετία του 1960, ότι όλοι είναι εναντίον μας. Η Τουρκία έχει επικριθεί για πολλά πράγματα, κυρίως από την Ευρώπη και από τους Αμερικανούς τα τελευταία χρόνια. Κανένας όμως, ούτε από τη δύση ούτε από την ανατολή, το βορρά ή το νότο δεν της επέρριψε την ευθύνη για το ναυάγιο του Κραν-Μοντανά. Ούτε και ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, που ήταν παρών στις συνομιλίες.

Ο κύριος Αναστασιάδης κατέβαλε μια τεράστια προσπάθεια να πείσει εμάς τους Ελληνοκύπριους, ότι έκανε το σωστό και έπεισε πολλούς. Αλλά δεν κατάφερε να πείσει εκείνους που έπρεπε.

Ολόκληρο το άρθρο…

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

ΠΙΣΤΟΛΕΣ ΜΕ ΤΑ ΡΑΜΜΑΤΑ

Η υπόθεση της αναπληρώτριας κυβερνητικής εκπροσώπου είναι αυτό που λέμε «πιστόλες με τα ράμματα». Ήταν λειτουργός του Πανεπιστημίου Κύπρου όταν ο ΠτΔ αποφάσισε να της δώσει την πολιτική θέση. Η Δόξα Κωμοδρόμου θα έπρεπε είτε να παραιτηθεί είτε να πάει στο προεδρικό με απόσπαση. Επειδή λογικά δεν ήθελε να παραιτηθεί και να χάσει τη μόνιμη της θέση σε δημόσιο οργανισμό για μια προσωρινή απασχόληση στο Προεδρικό, αποφάσισε ο Πρόεδρος να της κάνει απόσπαση. Εδώ μπήκε το άλλο θέμα: Ο μισθός της στο πανεπιστήμιο (ωράριο δημόσιας υπηρεσίας) ήταν γύρω στις 2000 ευρώ το μήνα. Η θέση του αναπληρωτή κυβερνητικού εκπροσώπου, ο οποίος δεν έχει σταθερό ωράριο και οφείλει να εργάζεται περισσότερες ώρες (και βράδια και σαββατοκύριακα), έχει μισθό περίπου 3500 ευρώ το μήνα.

Σύμφωνα με τους κανονισμούς, η κυρία Κωμοδρόμου, αφού πήγε στο Προεδρικό με απόσπαση, θα έπρεπε να συνεχίσει να παίρνει τον μισθό της στο Πανεπιστήμιο, ασχέτως αν πλέον δουλεύει πολύ περισσότερες ώρες. Διότι για να παίρνει τον μισθό της νέας της θέσης θα έπρεπε παραιτηθεί από την προηγούμενη. Αυτό – αν θέλετε- είναι το τίμημα για να μπορέσει να κρατήσει τη θέση της στο Πανεπιστήμιο και να συνεχίσει μετά εκεί, όταν θα πάψει να είναι αναπληρώτρια κυβερνητική εκπρόσωπος.
Παρ’ όλα αυτά, σκέφτηκαν στο προεδρικό (δεν ξέρω αν ήταν ιδέα και του Προέδρου), να της συμπληρώσουν τον μισθό με «υπερωρίες», ώστε να παίρνει κάθε μήνα την κανονική αμοιβή της νέας θέσης, στην οποία βρίσκεται τώρα. Με αποτέλεσμα να βλέπουμε αιτήματα για «υπερωρίες» διότι πήγε σε εκδήλωση του αντικαρκινικού συνδέσμου ή διότι παρέστη στο τάδε μνημόσυνο ήρωα της ελευθερίας της Κύπρου ή διότι εκπροσώπησε τον πρόεδρο στο τάδε πολιτιστικό φεστιβάλ. Πράγματα δηλαδή που…
Ολόκληρο το άρθρο…


ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΜΟΥ ΔΕΝ ΠΙΝΕΙ ΚΑΦΕ

Κύριο Μάκη Κεραυνό,
Υπουργό Οικονομικών.

Υπουργέ μου,

Επειδή εδώ και πολλά χρόνια διαβάζω διάφορες ιατρικές και παραϊατρικές συστάσεις για την βλάβη που μπορεί να προκαλέσει στον ανθρώπινο οργανισμό η ζάχαρη και ο καφές, αναρωτιέμαι τι ακριβώς θέλεις να πετύχεις με το μηδενισμό στον ΦΠΑ σε αυτά τα δύο προϊόντα. Θέλεις να μας αρρωστήσεις;
Να σου πω κάτι σοβαρά τώρα; Μακάρι να έπινε και το αυτοκίνητο μου καφέ και να με φέρνει κάθε πρωί από το Παραλίμνι στη Λευκωσία (στη δουλειά μου) με μια “ρουφκιάν”. Δυστυχώς όμως το αυτοκίνητο μου προσέχει και δεν καταναλώνει ούτε καφέ, ούτε ζάχαρη. Θέλει πετρέλαιο. Αυτό το καύσιμο, που σταμάτησες πρόωρα να επιχορηγείς, ενώ μπορούσες να συνεχίσεις την επιχορήγηση για κάποιους μήνες ακόμη και προτίμησες να μηδενίσεις τον ΦΠΑ σε άλλα είδη, που εσύ τα θεωρείς πρώτης ανάγκης, οι γιατροί τα θεωρούν βλαβερά για την υγεία, αλλά εν πάση περιπτώσει μετά κάποιοι έμποροι αύξησαν τις τιμές στα προϊόντα με μηδέν ή μειωμένο ΦΠΑ, οπότε στο τέλος οι μόνοι που κέρδισαν είναι αυτοί.
Ξαναστεφτείτε το! Ή μάλλον, την επόμενη φορά κάντε τον κόπο να το σκεφτείτε λίγο πριν “αππωθείτε” με μια άστοχη ιδέα.

Με εκτίμηση,
Ένας πολίτης.

ΟΥΤΕ Ο ΔΗΣΥ ΟΥΤΕ Η ΚΥΠΡΟΣ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΤΟΝ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ

Ζώντας εντελώς στον κόσμο του, ο τέως πρόεδρος Αναστασιάδης είπε, σε συνέντευξή του στον Φιλελεύθερο, ότι θα αναλάβει πρωτοβουλία, μαζί με την ηγεσία του ΔΗΣΥ, για αναγέννηση του κόμματος.
Γιατί και από πού κι ως πού; Διότι θεωρεί την Αννίτα ανεπαρκή; Διότι θέλει να ποδηγετεί αυτός το κόμμα; Επειδή δεν του ήταν αρκετά 20 χρόνια στην προεδρία του ΔΗΣΥ και 10 χρόνια στην προεδρία της Δημοκρατίας; Πού το είδε αυτό να γίνεται και θέλει να το μιμηθεί; Πού, σε ποια υγιή δημοκρατία του κόσμου; Εδώ η Μέρκελ, που ήταν μια τόσο ισχυρή πολιτική προσωπικότητα, αποχώρησε και πήγε σπίτι της. Ο Κληρίδης, που ήταν ο ιδρυτής της παράταξης, εξελέγη Πρόεδρος, έκανε 10 χρονια, τελείωσε τη θητεία του και δεν αναμείχθηκε ποτέ στο κόμμα. Ο Αναστασιάδης από πού κι ως πού θεωρεί ότι πρέπει να κατσικωθεί στην Αννίτα, για να της λέει αυτός τι θα κάνει; Ό,τι καλύτερο μπορεί να κάνει αυτή τη στιγμή ο Αναστασιάδης, τόσο για τον ΔΗΣΥ όσο και για την Κύπρο, είναι να πάει σπίτι του και να εξαφανιστεί εντελώς από την πολιτική ζωή. Εντελώς όμως! Την προεδρία του θα την κρίνει τελεσίδικα η ιστορία. Όμως προς το παρόν η κληρονομιά του αμφισβητείται έντονα. Οπότε στον ΔΗΣΥ μόνο ζημιά θα κάνει η φιλοδοξία του να παραμείνει ο παρασκηνιακός κυβερνήτης της Κύπρου.

ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ…

Οι πολίτες έχουμε το απόλυτο δικαίωμα να μάθουμε την αλήθεια. Αν ισχύουν ή όχι αυτά που γράφει στο σημερινό του άρθρο για τον Νίκο Αναστασιάδη ο Μακάριος Δρουσιώτης. Διαβάστε το ΕΔΩ

ONLARI DURDURUM!

Γράφω αυτό το άρθρο με αφορμή τα άθλια επεισόδια, που προκάλεσαν στην Πύλα βαλτοί του Ersin Tatar. Από την ημέρα που οι Τουρκοκύπριοι αποφάσισαν ότι θα επηρεάζει την τύχη τους ένας ξεροκέφαλος εθνικιστής, το εξαιρετικά πολύπλοκο Κυπριακό Ζήτημα έγινε εκατό φορές πιο πολύπλοκο από ότι ήταν πριν.
Αυτή τη φορά δε θα γράψω για τους Έλληνες και τους Ελληνοκύπριους πολιτικούς απατεώνες, που προφανέστατα είχαν ως κρυφό στόχο τους τη διχοτόμηση και, μέσα στα ατελείωτα ψέματα που μας είπαν, προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι ο Ακιντζί ή ο Ταλάτ ήταν το ίδιο με τον Ντενκτάς, τον Έρογλου και τον Τατάρ. Ούτως ή άλλως, οι δικοί μας κρυφοί εραστές της ιδέας της διχοτόμησης ποτέ δεν ήθελαν τους Τουρκοκύπριους να σκέφτονται και να αποφασίζουν από μόνοι τους. Τους ήθελαν…
Ολόκληρο το κείμενο…

ΜΑΣ ΒΡΗΚΑΝ ΚΑΛΟΥΣ ΚΑΙ ΜΑΣ ΤΗΝ ΕΜΠΗΞΑΝ

Μα δεν έπρεπε να είχε προχωρήσει σε αυστηρά διαβήματα προς τη Σιγκαπούρη η Κυπριακή Δημοκρατία, μετά από τη σύλληψη δύο διακεκριμένων Κυπρίων, του Wang Dehai και του Su Haijin; Όταν μάλιστα ο δεύτερος τραυματίστηκε, που πήδηξε από το παράθυρο, μόλις έκανε ντου η αστυνομία;
Τι σοβαρή χώρα είμαστε, όταν δεν προστατεύουμε συμπολίτες μας, που τους δώσαμε τιμητικά την ευρωπαϊκή ταυτότητα; Ο τέως πρόεδρος Αναστασιάδης, που τους έδωσε την υπηκοότητα, γιατί δε λέει κάτι; Ο νυν ΠτΔ που συνυπέγραψε την πολιτογράφησή τους τότε, γιατί δε πιάνει ένα τηλέφωνο τον πρόεδρο της Σιγκαπούρης, να του πει να αφήσει τους Κύπριους αδελφούς μας ήσυχους;
Με την ευκαιρία θα ήθελα να σημειώσω ότι η νήσος Σιγκαπούρη…
Ολόκληρο το κείμενο…

ΟΙ ΠΙΟ ΠΟΘΚΙΑΝΤΡΑΠΟΙ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ…

Οι πιο ποθκιάντραποι με διαφορά, που δεν είναι μόνο ποθκιάντραποι αλλά και συνειδητά προδότες, είναι εκείνοι που θέλουν τη διχοτόμηση, είναι δηλαδή της σχολής που πιστεύει ότι θα δώσουμε έδαφος στην Τουρκία για να έχουμε καθαρά ελληνικό κράτος στην Κύπρο. Εξυπηρετούν αυτό που επιδιώκει η Τουρκία από τη δεκαετία του 1950, που ήταν και το όραμα του Ραούφ Ντενκτάς.
Αυτοί οι ηλίθιοι, προδότες νομίζουν ότι η Τουρκία θα βολευτεί στο δικό της έδαφος και θα μας αφήσει ήσυχους στο δικό μας. Κι ενώ βλέπουν τι γίνεται σήμερα στα κατεχόμενα, με τους Ελληνοκύπριους και τους τουρίστες να πηγαίνουν εκεί αντί εδώ, αυτοί, οι ποθκιάντραποι…
Ολόκληρο το κείμενο…

ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΜΕ ΤΑ ΣΩΒΡΑΚΑ

Κάποτε ο Τάσσος έλεγε ότι δε θα συμφωνήσουμε ποτέ μια λύση που θα κάνει τους Τούρκους αφέντες στον βορρά και συνέταιρους στο νότο. Η αλήθεια όμως είναι πως, με το στάτους κβο, από το 1974 μέχρι σήμερα, η Τουρκία είναι αφέντης στον βορρά κι οι Τουρκοκύπριοι συνέταιροί μαζί μας στον νότο. Χτες το δικαστήριο αποφάσισε ότι ένας Τουρκοκύπριος (που δεν έζησε καν στην Κύπρο) πρέπει να πάρει πίσω την περιουσία του στον νότο και αποζημίωση 345 χιλιάδες από την Κύπριακή Δημοκρατία.
Μα στο ‘χω πει και θα στο πω πολλές φορές (που λέει και το τραγούδι) πού μας οδηγούν οι ηγέτες μας: Στην απόλυτη ήττα! Η Τουρκία μεθοδεύει αργά και επιτυχημένα τη διχοτόμηση, από τη δεκαετία του 1950 και οι δικοί μας περπατούν στην ίδια πορεία, επειδή νομίζουν ότι έχουμε το απάνω χέρι, λόγω του ότι η Κ.Δ. είναι το μόνο επίσημα…
Ολόκληρο το κείμενο…

ΦΤΟΥ ΣΑΣ!

Φτου σας μέσα στα μούτρα! Δεν είναι χώρα αυτή. Ούτε καν μπουρδέλο. Τα μπουρδέλα έχουν και μια αξιοπρέπεια!
18 χρόνια τώρα κουκουλώνετε αυτό το έγκλημα και συνεχίζετε. Χωρίς τσίπα! Χωρίς ίχνος συνείδησης. ΟΛΟΙ! Κυβέρνηση, Βουλή, Δικαιοσύνη, 18 χρόνια τώρα συγκαλύπτετε ευσυνείδητα τον φόνο και τον φονιά.
Ένα σύστημα διεφθαρμένο, που μας τα έκανε όλα σε τούτο τον τόπο, συνεχίζει απτόητο, ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ. Δεν μας λαμβάνει υπόψη, μας έχει χεσμένους κανονικά.
Όμως δυστυχώς αυτό το σύστημα μάς αξίζει, αυτό το κράτος-μαφία έχουμε κορώνα στο κεφάλι μας, αφού αυτούς που το διαιωνίζουν εμείς τους βάζουμε εκεί και τους γλείφουμε κι από πάνω. Οπότε…
ΦΤΟΥ ΚΑΙ ΣΤΑ ΜΟΥΤΡΑ ΜΑΣ!
Δείτε το βίντεο

ΠΡΩΤΟΙ ΥΠΟΠΤΟΙ ΓΙΑ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΠΑΙΔΙΩΝ

Η παράνοια μεγαλώνει με γεωμετρική πρόοδο σε τούτο τον αμπάλατο τόπο. Τον τελευταίο καιρό βλέπω ένα σύνθημα γραμμένο στα κοινωνικά δίκτυα, σε τοίχους και σε αναρτημένα εδώ κι εκεί μαύρα πανό, που ευθέως παραπέμπουν στους Nazi. Γράφει άλλοτε στα ελληνικά και άλλοτε στα αγγλικά “ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ» και δίπλα το λογότυπο της κοινότητας των ΛΟΑΤΚΙ με ένα Χ από πάνω.
Για να το εξηγήσω τι σημαίνει: κάποιοι ψυχοπαθείς έχουν ταυτίσει την κοινότητα των ΛΟΑΤΚΙ με τους παιδεραστές και ξεκίνησαν εκστρατεία εναντίον τους. Είναι δηλαδή σαν να περπατάς εσύ στον δρόμο και ξαφνικά πετάγεται μπροστά σου ένας πελλός και σε ψεκάζει με σπρέι φωνάζοντάς σου «κάτω τα χέρια από την στετέ μου», λέω τώρα ένα περίεργο παράδειγμα.
Σε μια χώρα όπου έγινε μάστιγα η βία στην οικογένεια, δηλαδή ο ξυλοδαρμός παιδιών και η σεξουαλική κακοποίηση παιδιών μέσα στην ίδια τους την οικογένεια, άλλοτε από γονείς ή άλλους συγγενείς κι άλλοτε… Ολόκληρο το κείμενο…

ΠΡΙΝ ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΟΥΜΕ ΟΛΟΙ

«Έχουμε καταστραφεί, έχουν καταστραφεί οι οικογένειες μας» φωνάζουν οι πρατηριούχοι, για το λόγο ότι πολλοί Ε/κ βάζουν καύσιμα στα κατεχόμενα.
Το γράφω και το ξαγράφω εδώ και χρόνια. Αν δεν λυθεί το Κυπριακό, με μια λύση που θα διασφαλίζει το ΕΝΙΑΙΟ της κυπριακής οικονομίας, ΠΟΛΛΟΙ ΑΛΛΟΙ επαγγελματίες, εταιρίες και εργαζόμενοι, θα καταστραφούν και θα βρεθούν σε απόγνωση. Το σημερινό ψευδοκράτος, μας ανταγωνίζεται σε πολλούς τομείς της οικονομίας, ενώ είναι παράνομο καθεστώς. Φανταστείτε τι θα γίνει αν καταλήξουμε σε λύση δύο ανεξάρτητων κρατών, με χωριστές οικονομίες (διχοτόμηση).
Φανταστείτε τι θα γίνει αν το ψευδοκράτος γίνει νόμιμο κράτος, με νόμιμο αεροδρόμιο και νόμιμα λιμάνια, με τουριστικές υποδομές υψηλού επιπέδου (που ήδη χτίστηκαν και εξακολουθούν να χτίζονται) και αγωγό που φέρνει κατευθείαν από την Τουρκία νερό, ρεύμα και οπτικές ίνες. Θα έχουμε ανταγωνισμό σε ΟΛΟΥΣ τους… Ολόκληρο το κείμενο…

Η ΜΟΙΡΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑ ΣΑΠΙΟΚΑΡΑΒΑ

Οι άνθρωποι, που ήταν στοιβαγμένοι σαν σαρδέλες στο σαπιοκάραβο, είχαν δικαίωμα να ζούνε. Είχαν τόσο δικαίωμα όσο έχεις κι εσύ να ζεις και με την ποιότητα ζωής που κι εσύ διεκδικείς για τον εαυτό σου. Το γιατί δεν μπορούν να ζήσουν στον τόπο τους, δεν είναι δικό τους λάθος. Ούτε δικό σου φυσικά, αλλά μην το ρίχνεις επάνω τους το φταίξιμο.
Όταν πολιτικάντηδες, που δεν το ‘χουν να ‘ναι ηγέτες, βρεθούν ή τους βάλουν άλλοι, ξένοι και με αλλότρια κίνητρα, στην εξουσία, η ανεπάρκειά τους γίνεται κακία κι η κακία τέρας που ξερνά ματαιοδοξία, μεγαλομανία, απληστία, διαφθορά. Έτσι ξοδεύονται οι άνθρωποι στις «τρίτες» χώρες, μέρες και μήνες και χρόνια, χωρίς να τελειώνει ποτέ ο πόνος και με τη χαρά να σπανίζει. Γυρνάνε μπροστά το βλέμμα και δεν βλέπουνε τίποτα. Σπάει η καρδιά τους να βάζουν τις νύχτες τα παιδιά τους να κοιμηθούν σε τάβλες παγωμένες, τον ύπνο τον κατασκότεινο, που δε βγάζει όνειρα.
Ολόκληρο το κείμενο…

«Φύλαξε το κλειδί. Είναι του σπιτιού. Όταν θα πας, ν’ ανοίξεις. Σε τόπο φύλαξέ το σίγουρο και κάπου- κάπου να το καθαρίζεις. Δεν πρέπει να σκουριάσει. Να’ ναι έτοιμο, μόλις σας πούνε να γυρίσετε… Έχω κλειδώσει δυο φορές την ξώπορτα. Πρέπει να την τραβήξεις προς τα έξω, μην ξεχάσεις… Εγώ δε θα γυρίσω, όπως το λογάριαζα. Εσύ θα πας. Θα ξαναδείς το περιβόλι και την καρυδιά που φύτεψα… Πρόσεχε το κλειδί. Η αυλή μας θα μοσκομυρίζει γιασεμιά. Το κλήμα θα’ χει σίγουρα καρπό… Μόνο που χρόνια τώρα έμεινε ακλάδευτο. Όταν θα πας, να φέρεις το Μηνά να το κλαδέψει. Και μην ξεχάσεις τα βασιλικά στη γλάστρα. Θα’ ναι όμορφα, Χαρά Θεού, μες στην αυλή μας. Μην κλαις. Μονάχα το κλειδί να το φυλάξεις καλά. Ξέρεις τι δυσκολία θα’ χεις, αν το χάσεις; Πού να’ βρεις μάστορη να σου αλλάξει κλειδαριά, όταν στην Πόλη θα γυρίσεις».
Κλαίρη Αγγελίδου