3:30 ξημερώματα Κυριακής καθώς φεύγω για το αεροδρόμιο, οι δρόμοι ειναι γεμάτοι αυτοκίνητα και νεαρόκοσμο, που δε θέλει να ξημερώσει ποτέ το σαββατόβραδο. Σαν πόλη που δεν κοιμάται ποτέ, με αποχαιρετά η Βουδαπέστη. Περπάτησα σε δρόμους και πλατείες και πάρκα, μπήκα σε τραμ και λεωφορεία, σε μπαράκια κι εστιατόρια. Είδα παντού ανθρώπους με τα σκυλιά τους παρέα. Δεν είδα πουθενά την γνωστή -στην Κύπρο- ταμπέλα με τον σκύλο που του ρίξανε… συνέχεια… ΒΟΥΔΑΠΕΣΤΗ

Σήμερα μου έκανε ένας άλλος καλός κύριος παρατήρηση γιατί να κολυμπούν τα σκυλάκια μου σε ΜΗ οργανωμένη παραλία (παρόλο που επιτρέπεται πλέον με την αλλαγή του νόμου). Επειδή ήμασταν μέσα στη θάλασσα εκείνη τη στιγμή, θα ήθελα τώρα που βγήκαμε να αναρτήσω εδώ ένα βίντεο, για να δει ο άνθρωπος πόσο δίκιο έχει. Ένα τόσο όμορφο μέρος, μια υπέροχη βραχώδης ακτή με σπηλιά, πώς την έκαναν εχτές το βράδυ οι σκύλοι… συνέχεια… ΣΚΥΛΟΙ ΠΟΥ ΚΑΠΝΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΠΙΝΟΥΝ ΜΠΙΡΕΣ

Κολυμπούσα σε μια βραχώδη ακτή με τα σκυλιά να δροσίζονται στην άκρη της θάλασσας. Περνάει κολυμπώντας ένας άνθρωπος με πέδιλα. -Αυτή δεν είναι η παραλία των σκύλων, μου λέει. Η απάντηση μου ήρθε αμέσως στο μυαλό αλλά δεν την είπα. Τι να συζητάω άλλωστε; – Αυτή δεν είναι η παραλία των σκύλων, κύριε. Αλλά ούτε των ανθρώπων. Οι άνθρωποι έχουν μια οργανωμένη παραλία λίγο πιο κάτω και βεβαίως δεν επιτρέπουν… συνέχεια… ΟΤΑΝ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΣΚΥΛΙΑΖΕΙ

Όταν με πήρε τηλέφωνο η μάνα μου, ο παππούς είχε κιόλας φύγει. Δεν τον προλάβαινα πια. Κοίταξα απ’ το παράθυρο τον ουρανό. Τα σύννεφα μαζεύονταν με μια ασυνήθιστη σπουδή… Όταν ξεκίνησα τ’ αμάξι, βαριές σταγόνες πάσκιζαν να μου τρυπήσουν το παρμπρίζ. Μας το ψιθύρισαν στην κλινική το ραντεβού. Κάπου εκεί ξημέρωμα τον άκουσαν στον ύπνο του να την φωνάζει. Είχε από χρόνια πριν φορέσει τ’ άσπρο της το νυφικό η… συνέχεια… ΕΚΕΙΝΗ

To 1974, όταν σε στίχους του Γιάννη Νεγρεπόντη, ο Μάνος Λοΐζος έγραφε και τραγουδούσε αυτό το τραγούδι, είχαν περάσει γύρω στα 30 χρόνια από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο κι οι άνθρωποι είχαν ακόμη ζωντανά στη μνήμη τους τα εγκλήματα του κτήνους που λεγόταν ναζισμός-φασισμός. Θυμόνταν και πονούσαν φίλους, γονείς, αδέλφια, παιδιά που είχε σκοτώσει χωρίς ίχνος ανθρωπιάς ή συνείδησης το “εκ φύσεως ανώτερο” κτήνος. Σήμερα, η μνήμη έχει ξεθωριάσει, το… συνέχεια… ΤΟ ΚΤΗΝΟΣ ΑΡΧΙΣΕ ΠΑΛΙ ΝΑ ΒΡΥΧΑΤΑΙ

Στον Γρηγόρη Αυξεντίου. Εδώ είμαστε ακόμα Γρηγόρηστο μηδέν της απραξίαςμε τους φραπέδες αραχτοί στην αυταπάτη.Δεν μας πληγώνει τίποτααπ’ ό,τι αγάπησες. Ξέρω δεν είσαι πια παρών όταν μαζεύονταιγραβατωμένοι ρήτορες κι άλλοι που θέρισανκαρπούς απ’ τη σπορά σουτόσο μικροί κάτω απ’ το μπόι σουτόσο μακριά κι απ’ την καρδιά σου. Κάποτε αγνάντευες απ’ τα λημέρια σουγύρω τη γη μας ως θάλασσα.Τώρα κι η μνήμη μας θέλει ταυτότητα για να περάσει.. Ξεθώριασες χρόνια… συνέχεια… ΕΔΩ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ ΓΡΗΓΟΡΗ

H φωτογραφία είναι από το σημερινό Φιλελεύθερο. Όχι το κοιμητήριο αυτό δεν είναι στα κατεχόμενα για να αρχίσουμε να διαμαρτυρόμαστε μετά βδελυγμίας ότι βεβηλώθηκε από το κατοχικό καθεστώς. Είναι το παλιό, μικρό κοιμητήριο της Πάνω Λακατάμιας. Συμπτωματικά, η τελευταία ταφή έγινε σ’ αυτό το χώρο το 1974… Όταν ήμουν μικρό παιδί, το νεκροταφείο αυτό ήταν μόνο 100 μέτρα μακριά από την αυλή του σπιτιού μου, εκεί όπου βρίσκονταν τα τελευταία… συνέχεια… Όχι, δεν βεβηλώθηκε στα κατεχόμενα…

Συρία. Απόσταση από την Κύπρο 105 χιλιόμετρα. Όσο να πας από τη Λευκωσία στο Κούριο. Σε τούτη τη χώρα εδώ και 4 χρόνια μαίνεται ένας ανελέητος πόλεμος. Οι νεκροί πάνω από 300 χιλιάδες κι ανάμεσά τους πάνω από 12 χιλιάδες τα παιδιά. Πάνω από 11 εκατομμύρια οι πρόσφυγες. Απ’ αυτούς 4 εκατομμύρια έφυγαν από τη χώρα, όχι για μια καλύτερη ζωή, μόνο και μόνο για να μπορέσουν να ζήσουν αφού,… συνέχεια… ΚΑΙ ΦΥΣΗΞΕ Ο ΘΕΟΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΜΙΑ ΣΚΟΝΗ