ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΦΩΝΑΞΟΥΝ ΟΛΑ ΜΑΖΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΠΟΥ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ
Τα σπίτια τους ερείπια, οι ζωές τους ερείπια, τα όνειρά τους ερείπια. Συρία, μια χώρα απέραντο νεκροταφείο. Διαμελισμένο κορμί στον κρατήρα της διεθνούς ρεαλπολιτίκ, κάτω απ’ τα παγερά βλέμματα των πολιτών της παγκοσμιοποίησης
Read Full
Όχι, δεν βεβηλώθηκε στα κατεχόμενα…
H φωτογραφία είναι από το σημερινό Φιλελεύθερο. Όχι το κοιμητήριο αυτό δεν είναι στα κατεχόμενα για να αρχίσουμε να διαμαρτυρόμαστε μετά βδελυγμίας ότι βεβηλώθηκε από το κατοχικό καθεστώς. Είναι το
Read Full
ΚΑΙ ΦΥΣΗΞΕ Ο ΘΕΟΣ ΤΩΝ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΜΙΑ ΣΚΟΝΗ
Συρία. Απόσταση από την Κύπρο 105 χιλιόμετρα. Όσο να πας από τη Λευκωσία στο Κούριο. Σε τούτη τη χώρα εδώ και 4 χρόνια μαίνεται ένας ανελέητος πόλεμος. Οι νεκροί πάνω
Read Full
“ΨΥΧΕΣ ΣΤΑ ΣΑΓΟΝΙΑ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ…”
Ένας απέραντος υγρός τάφος η Μεσόγειος. Ανθρώπων που φεύγουν με την ψυχή στο στόμα, στοιβαγμένοι σαν σαρδέλες στα σαπιοκάραβα απατεώνων, που τους υπόσχονται μια καλύτερη μοίρα. Διωγμένοι από πολέμους, ανέχεια,
Read Full
Πόσες ήττες…
Από μικρός ακούω για “εθνικόφρονες”, “ελληνόφρονες”, “βασιλόφρονες”, …”βαρελόφρονες” και άλλες τέτοιες μαλακίες που τις έχει σιχαθεί η ψυχή μου, διότι είδα αίμα και πόνο και μάνες μαυροφορεμένες πάνω από τάφους
Read Full
ΤΗ ΜΑΝΑ ΤΟΥ ΤΗ ΡΩΤΗΣΑΝ ΑΝ ΗΘΕΛΕ ΤΟΝ ΓΙΟ ΤΗΣ ΗΡΩΑ;
Σ’ ένα στεναγμό της ιστορίας σπάρθηκαν σώματα παιδιών σ’ αυτούς τους τάφους. Μικρός ήμουν τότε που τους κουβάλησαν εδώ με τα καμιόνια. Παιδιά σαν τα δικά μας. Γελούσαν, γλεντούσαν, ονειρεύονταν.
Read Full
Τα κροταλίζοντα δαιμόνια της σοφίτας…
Ανασύρουν φαντάσματα κλεισμένα στη σοφίτα της καχυποψίας μας. Δασείες, ψιλές, οξείες, βαρείες, περισπωμένες, διαλυτικά, εισαγωγικά, ομοιοματικά, κεφαλαία, πεζά, παύλες, κόμματα, άνω τέλειες, άνω και κάτω τελείες, τελείες. Τόνοι και πνεύματα,
Read Full
Πιο γενναιόδωρη πεθαίνεις…
Μιλούν για απαράδεκτες γενναιόδωρες προσφορές προς την Τουρκία στο Κυπριακό οι θιασώτες του ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΟΥ ΑΓΩΝΑ (της μάσας που συνεχίζεται). Κι η άνεση του να κατέχει ανενόχλητη για το ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΟ διάστημα
Read Full