Καλό ταξίδι, Μίλτο και Χρίστο…
Θα πλανηθούμε στο δάσος με τα άγονα λόγια. Σοβαροί θα σταθούμε για το ύστατο χαίρε και ως είθισται κάποιοι θα σας πούνε τα ίδια: «Της πατρίδος εσείς ω πανάξια τέκνα, ω λαμπρά παραδείγματα ανδρείας», κι ένα άλλο που λένε συνήθως για το πάνθεον των αθανάτων. Κι όταν φύγουν με τις λιμουζίνες και της μάνας το δάκρυ ποτίσει της αβύσσου την τέφρα, άσπρο κρίνο θα βγει απ’ το χώμα ο… συνέχεια… Καλό ταξίδι, Μίλτο και Χρίστο…
Το πιο γλυκό χαμόγελό σου
Τραγούδι τίτλων της σειράς: “ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ” – ΑΝΤ1 (Κύπρος) Μουσική: Μιχάλης Ρούσος Στίχοι: Κωνσταντίνος Οδυσσέως Ερμηνεύτρια: Δήμητρα Μαστορίδου Τη νύχτα που μ’ αγάπησες βούλιαξε το φεγγάρι Κι έγινε μες στα μάτια σου λευκό μαργαριτάρι. Σ’ αρνήθηκα και μ’ άρπαξαν πελάγη της αβύσσου Αιώνες στην αλμύρα τους γυρεύω το φιλί σου. Τη νύχτα που μ’ αγάπησες δεν βγήκανε τ’ αστέρια Ήταν τα μάτια μου φωτιά τα λόγια μου μαχαίρια. Σ΄αρνήθηκα και πέταξες… συνέχεια… Το πιο γλυκό χαμόγελό σου
Για την αγάπη σου
Τραγούδι τίτλων της σειράς: “ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΟΥ” – ΑΝΤ1 (Κύπρος) Στίχοι: Κωνσταντίνος Οδυσσέως Μουσικη: Hany Kauam Ερμηνευτής: Γιώργος Παπαδόπουλος Σ’ αγαπώ και μαζί σου ξαναζώ Μ’ αγαπάς κι ονειρεύομαι, πετώ Σαν πουλί στο γαλάζιο ουρανό Μ’ αγαπάς κι έχω δύναμη να πω Ότι ζω μόνο για να σ’ αγαπώ Και παλεύω κι αντέχω και νικώ Για την αγάπη σου θα πολεμήσω Κι όλες τις μάχες μου θα τις κερδίσω… συνέχεια… Για την αγάπη σου
Για να ζεις ωραία τη ζωή σου…
Τραγούδι τίτλων της σειράς “Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΩΡΑΙΑ” – ΑΝΤ1 (Κύπρος) Στίχοι: Κωνσταντίνος Οδυσσέως Μουσική: Sebastian Ortega Ερμηνευτής: Αντρέας Έκτορας Για να ζεις ωραία τη ζωή σου Να γελάς, να γλεντάς Να μοιράζεις σ’ όλους την ψυχή σου Τους ανθρώπους ν’ αγαπάς Κάνε την αγάπη δύναμή σου Ν’ αγαπάς, ν’ αγαπάς Βάλε φως και χρώμα στην ψυχή σου Πάντα να χαμογελάς Δεν θα βρεις την ευτυχία Αν το χρήμα κυνηγάς… συνέχεια… Για να ζεις ωραία τη ζωή σου…
ΑΚΟΥΑΡΕΛΑ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ
ΑΚΟΥΑΡΕΛΑ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ Ζωγραφίζει στο τζάμι η ώχρατου λαμπτήρα νατρίου στον δρόμο τον υγρό ψυχισμό μου. Μια σταγόνα ολισθαίνει και μ’ έλκει διαρκώς προς τα κάτω. Δεν μπορώ να φρενάρω κι ένα δαίδαλο σχήμα, της βροχής ακουαρέλα, σαν χοάνη με πίνει. Κι όλο σκέφτομαι εσένα καθώς λιώνω και φεύγω στου νερού την πορεία. AVALANCHE A sodium-vapor light ushers in, Dark yellow ochre casting on the windowpane, Athwart My liquid soul…. συνέχεια… ΑΚΟΥΑΡΕΛΑ ΤΗΣ ΒΡΟΧΗΣ
Ατολμία…
Μες στη βροχή που γήτεψες να αρχίσει, κοίταξες προς τον ουρανό και ξέβαψαν τα μάτια σου και τα σε στάση ικεσίας χέρια σου αποσυντέθηκαν κι έμεινες στήλη άλατος, στην αλυκή του χρόνου.
Εκείνη…
Όταν με πήρε στο τηλέφωνο η μάνα μου, ο παππούς είχε κιόλας φύγει. Δεν τον προλάβαινα πια. Κοίταξα απ’ το παράθυρο τον ουρανό. Τα σύννεφα μαζεύονταν με μια ασυνήθιστη σπουδή… Όταν ξεκίνησα τ’ αμάξι, βαριές σταγόνες πάσκιζαν να μου τρυπήσουν το παρμπρίζ. Μας το ψιθύρισαν στην κλινική το ραντεβού. Κάπου εκεί ξημέρωμα τον άκουσαν στον ύπνο του να την φωνάζει. Είχε από χρόνια πριν φορέσει τ’ άσπρο της το νυφικό… συνέχεια… Εκείνη…