Πάμε στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα…

3:57 PM | |

Γράφει σήμερα ο Φιλελεύθερος ότι το παράνομο αεροδρόμιο της Τύμπου έχει ήδη αεροπορική κίνηση ίση με το 80% του αεροδρομίου Λάρνακας και υπερδιπλάσια του αεροδρομίου της Πάφου.

Να πάρουμε αμέσως μέτρα, λένε κάποιοι… Μα τι μέτρα ρε παιθκιά; Του νεκροθάφτη; Κάθε μέρα που περνά μας οδηγεί ολοένα και πιο κοντά στην οριστική και μόνιμη διχοτόμηση.

Ότι νέο συμβαίνει μας “ξαφνιάζει” τάχα μου, μας νευριάζει και λίγες μέρες μετά το ξεχνούμε και το αφήνουμε να συνεχίζεται, απλά διότι δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα.

Συνεχίζουμε να κάνουμε αμέριμνοι τα post μας στο Facebook και δεν μας πειράζει πια που κάτω γράφει “στην περιοχή Lefkosa” (όχι Lefkosia ούτε Nicosia αλλά LEFKOSA), δεν μας πειράζει που τα τουρκικά ονόματα στους διεθνείς χάρτες έχουν καθιερωθεί δίπλα από τα ελληνικά, δεν μας πειράζει που οι περιουσίες μας έγιναν τουριστικά καταλύματα, δεν μας πειράζει πια για τους έποικους, για το ότι οι Τουρκοκύπριοι απολαμβάνουν όλων τους των δικαιωμάτων στην Κυπριακή Δημοκρατία, πληρώνοντας τους φόρους τους στο … ψευδοκράτος…

Δεν μας ενοχλεί που συνεχίζουν να μας σημαδεύουν 40 χιλιάδες κάννες των Τούρκων στρατιωτών που καταπατούν ακόμα την πατρίδα μας.

Τα συνηθίσαμε όλα και προχωρούμε αμέριμνοι, συνένοχοι στη μεγάλη ήττα του ελληνισμού στην Κύπρο, που αργά ή γρήγορα θα μονιμοποιηθεί.

Αυτά ήταν τα αποτελέσματα του περίφημου “μακροχρόνιου αγώνα”: η πιο βολική, αδιαμαρτύρητη κι αναίμακτη πορεία προς τη διχοτόμηση, που ήταν στόχος της Τουρκίας από τη δεκαετία το 50. Σοφοί οι Τούρκοι και οι ξένοι που σκέφτηκαν ότι ο χρόνος θα έφερνε αργά μεν αλλά αδιαμαρτύρητα στο τέλος τη διχοτόμηση. Οι δικοί μας όμως που έκαναν παντιέρα τους την στρατηγική της λύσης σε βάθος χρόνου τι ήταν;

Αν συνεχίσουμε έτσι κι αν δεν βρούμε τον τρόπο να λύσουμε δίκαια και λειτουργικά το κυπριακό στα επόμενα λίγα χρόνια, θα πληρώσουν τη νύφη τα παιδιά μας, που θα μας καταριούνται στον αιώνα τον άπαντα.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *