Ο ΚΑΘΕ ΕΡΤΟΥΓΡΟΥΛΟΓΛΟΥ ΚΑΙ Η ΜΕΤΟΝΟΜΑΣΙΑ ΤΟΥ “ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΟΥ” ΣΕ “ΝΕΑ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ”

6:23 PM | |

Αφηνιασμένοι διχοτομιστές, ένθεν και ένθεν του οδοφράγματος, λιβανίζουν τον βρικόλακα της διχοτόμησης, με κάθε ευκαιρία και με όποιο τρόπο μπορεί να βάλει ο αρρωστημένος τους νους.

Κάποιος Ερτουγρούλογλου, που προσποιείται τον “υπουργό εξωτερικών” στην κατεχόμενη από τον τουρκικό στρατό πατρίδα μας έχει πάθει κυριολεκτικά παροξυσμό, στην προσπάθειά του ιδίου και του λοιπού ντενκτασικού κατεστημένου να εκμεταλλευτεί το ναυάγιο στο Κυπριακό για να προωθήσει την αναγνώριση του ψευδοκράτους. Μετά την απαγόρευση των λειτουργιών, σκέφτηκε τώρα να επιβάλει δασμούς στη βοήθεια που στέλνουμε για τους εγκλωβισμένους.

Προκαλεί δίνοντας πάσα στους απεδώ διχοτομιστές, να ζητούν αντίμετρα, να ζητούν με κάθε ευκαιρία να κλείσουν τα οδοφράγματα, να ζητούν να γίνουμε κι εμείς ένα ψευδοκράτος, που πέφτει στο θλιβερό επίπεδο του ψευδοκράτους της κατοχής και του κάθε καραγκιόζη στα κατεχόμενα.

Όλα αυτά που συμβαίνουν δεν είναι τίποτε άλλο παρά τα οικτρά αποτελέσματα του ούτω καλούμενου μακροχρόνιου αγώνα, που σήμερα μετονομάστηκε “Νέα Στρατηγική”. Αν ζούσαμε σε μια χώρα με γνήσια εθνική συνείδηση και συλλογική ευθύνη απέναντι στην πατρίδα μας που χάνουμε, κανείς πολιτικός ή πολιτικάντης δεν θα τολμούσε ποτέ να βαφτίσει την πλήρως αποτυχημένη πολιτική του μακροχρόνιου “Νέα Στρατηγική” και να μας την λανσάρει ξανά σε Νέα Συσκευασία.

Όλοι εκείνοι που μας παραπλάνησαν, που μας κοίμισαν και μας απονεύρωσαν, τάζοντάς μας μια δίκαιη λύση που θα έρθει τάχα κάποτε στο μακρινό και ακαθόριστο μέλλον, όλοι εκείνοι που εκμεταλλεύτηκαν τα κενά του Συντάγματος αυτής της χώρας κι έστησαν τους μηχανισμούς σφτετερισμού του δημόσιου χρήματος, που έγιναν μεγάλοι και τρανοί και προπαντός πλούσιοι, λανσάροντας τον μακροχρόνιο της μάσας ως πατριωτικό καθήκον αλλά στην πραγματικότητα διασφάλισαν την εθνική αδράνεια απέναντι στην τουρκική κατοχή, θα έπρεπε να είχαν κλητευτεί ενώπιον της δικαιοσύνης να λογοδοτήσουν και να καταδικαστούν. Διότι μας εξαπάτησαν και νίπτοντας τα χείρας, χωρίς κανένα ίχνος συνείδησης, άφησαν την πατρίδα στα χέρια του κατακτητή. “Δεν φταίμε εμείς αλλά η τουρκική αδιαλλαξία” είναι το μόνιμο τους άλλοθι”. Λες κι επαφίεται στην καλοσύνη του κατακτητή αν θα ελευθερωρεί ο τόπος μας κι επειδή ο κατακτητής είναι αδιάλλακτος, εμείς ας μείνουμε έτσι, μια χαρά είμαστε.

Οι πιο πορωμένοι από τους απ’ εδώ διχοτομιστές, φτάνουν μέχρι του σημείου να μαγαρίζουν και τη μνήμη των ηρώων μας. Επικαλούνται τον Αυξεντίου και τα άλλα παλληκάρια που έδωσαν τη ζωή τους για την ελευθερία αυτού του τόπου, για να μας μας πείσουν ότι εθνικό μας χρέος είναι απλά να υπερασπίσουμε την Κύπρο που μας απέμεινε. Δηλαδή τη μισή. Για την άλλη μισή μας πατρίδα, την κατεχόμενη, ούτε λόγος. Να κλείσουμε λένε και τα οδοφράγματα. Να χτίσουμε κι ένα τοίχο ως τον ουρανό. Άσχετα αν το κρυσφήγετο του Μάτση θα βρίσκεται απ’ την άλλη μεριά του τοίχου κι αν η Λύση, το χωριό του Αυξεντίου, θα παραμείνει για πάντα τουρκική…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *