Μια ανάλυση χαζοχαρούμενης πολιτικής…

3:43 PM | |

Νικόλας - χαζοχαρούμενη πολιτικήΟ Νικόλας Παπαδόπουλος, ως ένας σοβαρός πολιτικός ηγέτης, «τιτίβισε» χτες στο twitter το εξής σχόλιο:

«Στην Τουρκία ο Ερντογάν κλείνει την πρώτη σε κυκλοφορία εφημερίδα της χώρας. Στην Κύπρο συνεχίζουμε τη χαζοχαρούμενη πολιτική…»

Αξίζει λοιπόν τον κόπο να αναλύσουμε ποια είναι η σοβαρή και ποια η χαζοχαρούμενη πολιτική. Να συμφωνήσουμε αν χαζοχαρούμενη πολιτική είναι:

  1. Εκείνη που θέλει λύση το συντομότερο δυνατόν διότι θεωρεί ότι ο χρόνος μάς οδηγεί στη διχοτόμηση, που επιδιώκει αυτή τη λύση μέσω των συνομιλιών, που δέχεται ότι η λύση θα είναι βασισμένη στη συμφωνημένη βάση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, αλλά με πλήρη εφαρμογή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών, ή
  1. Εκείνη που θέλει να αποκηρύξουμε τις συμφωνίες που υπογράψαμε, να εγκαταλείψουμε τη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία, ή – αν δεν την εγκαταλείψουμε – να φτιάξουμε μια Δ.Δ.Ο. με «σωστό περιεχόμενο» χωρίς όμως να λέει ποιο είναι το σωστό περιεχόμενο, απορρίπτει όλα όσα συζητούνται στις συνομιλίες, θεωρεί ότι δεν πειράζει αν περάσουν κι άλλες δεκαετίες ή αιώνες μέχρι τη λύση διότι, σύμφωνα με τις προφητείες, η Τουρκία θα διαλυθεί και ότι στο μεταξύ πρέπει να προσπαθούμε, ως υπερδύναμη της περιοχής που είμαστε, να προκαλούμε συνεχώς κόστος στην Τουρκία, ώστε αυτή να συγκατανεύσει σε μια δίκαιη λύση, την οποία όμως λύση εμείς δεν έχουμε αποφασίσει ακόμη πώς τη θέλουμε κι ούτε μπορούμε από τώρα να την περιγράψουμε  στη διεθνή κοινότητα, πάντως όμως στο τέλος και “πάλι με χρόνια με καιρούς”, θα είναι δίκαιη…

Πάμε λοιπόν να εξετάσουμε αναλυτικότερα ποια από τις δύο είναι η χαζοχαρούμενη πολιτική.

Στην Κύπρο υπάρχουν εδώ και δεκαετίες δύο διαφορετικές σχολές σκέψεις.

  1. Η μία είναι εκείνη που επιδιώκει μέσω συνομιλιών με την τουρκοκυπριακή πλευρά λύση Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας. Επιδιώκει αυτή τη λύση το συντομότερο δυνατόν, διότι θεωρεί ότι η πάροδος του χρόνου παγιώνει την διχοτόμηση, που εξυπηρετεί μόνο την Τουρκία.

Στη συγκεκριμένη βάση λύσης, η σχολή αυτή, προσδίδει συγκεκριμένο περιεχόμενο, στις γενικές αλλά και επιμέρους πτυχές, περιεχόμενο που πρέπει να ανταποκρίνεται στην αρχή ότι: Η λύση θα πρέπει να διασφαλίζει την πλήρη εφαρμογή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών καθώς και του Ευρωπαϊκού Κεκτημένου. Ότι δηλαδή όλοι οι Κύπριοι πολίτες θα είναι ελεύθεροι να κυκλοφορούν, να διαμένουν, να αποκτούν περιουσία και να εργάζονται, σε οποιοδήποτε μέρος της Κύπρου, σε όποια από τις δύο πολιτείες της Ομοσπονδίας το θελήσουν.

Την ίδια στιγμή επιμένει στην επιστροφή της Αμμοχώστου, της Μόρφου και μεγάλων κωμοπόλεων, ώστε τα 2/3 των εκτοπισμένων να πάρουν πίσω τα σπίτια και τις περιουσίες τους. Το υπόλοιπο ένα τρίτο των εκτοπισμένων να έχουν επίσης το δικαίωμα επιστροφής και αν οι περιουσίες τους έχουν τύχει εκμετάλλευσης, να βρεθεί ένας δίκαιος τρόπος ανταλλαγής τους ή αποζημίωσης.

Η σχολή αυτή θέλει την πλευρά μας στις συνομιλίες συνετή αλλά και σταθερή στις αρχές της και οπωσδήποτε σε περίπτωση που η Τουρκία συμπεριφέρεται με αδιαλλαξία, αυτή να βρεθεί εκτεθειμένη κι όχι εμείς. Δεν θέλει να παίζουμε blame game, γι΄αυτό και δεν γυρεύει συνέχεια αφορμές για να εκθέτει την τουρκική πλευρά, όταν αυτές οι αφορμές θα εκληφθούν από τη διεθνή κοινότητα ως προφάσεις για απόδραση μας από τις συνομιλίες. Η τουρκική πλευρά θα πρέπει να εκτεθεί από την ίδια τη δική της συμπεριφορά, όπως είχε εκτεθεί και στο παρελθόν επί Ραούφ Ντενκτάς.  

  1. Η δεύτερη σχολή σκέψης στο Κυπριακό εκφράζεται με αποκλίσεις. Κάποιοι της σχολής αυτής απορρίπτουν εντελώς τη βάση λύσης που συμφωνήσαμε ήδη σε τρεις συμφωνίες υψηλού επιπέδου, με τις υπογραφές των Μακαρίου, Κυπριανού και Παπαδόπουλου, απορρίπτουν δηλαδή τη Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία. Άλλοι όμως, όπως το ΔΗΚΟ, δεν απορρίπτουν την Δ.Δ.Ο. (την οποία υπέγραψαν δύο πρώην πρόεδροι του ΔΗΚΟ) όμως επιμένουν σε Δ.Δ.Ο. με το “σωστό περιεχόμενο”.

Εκείνοι που απορρίπτουν εντελώς την ΔΔΟ, αντιπροτείνουν μια νέα στρατηγική, χωρίς όμως να λένε στον κόσμο ποια είναι η βάση λύσης που επιδιώκουν. Κάποιοι από αυτούς μιλούν για ενιαίο κράτος, αλλά δεν εννοούν επιστροφή στο Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Θέλουν να το αλλάξουν κι αυτό. Όταν τους επισημαίνεις ότι οι Τουρκοκύπριοι δεν συζητούν επιστροφή στην Κ.Δ. και άρα δεν υπάρχει άλλη βάση λύσης από την Δ.Δ.Ο., σου απαντούν είτε αοριστολογώντας είτε λέγοντας ότι είναι προτιμότερο να μείνουμε έτσι όπως είμαστε (διχοτόμηση). Κάποιοι μάλιστα λένε ότι τελικά θα προτιμούσαν λύση δύο κρατών, δηλαδή επίσημη αποδοχή της διχοτόμησης ως λύσης. 

Εκείνοι που δέχονται την Δ.Δ.Ο. αλλά με το «σωστό περιεχόμενο». Όταν όμως τους ρωτάς ποιο είναι αυτό το περιεχόμενο, δεν έχουν συγκεκριμένη απάντηση. Μιλούν με γενικότητες, αναφέρονται σε αρχές τις οποίες ήδη η πλευρά μας υποστηρίζει με πείσμα στις συνομιλίες, αλλά την ίδια στιγμή αυτοί απορρίπτουν οτιδήποτε συζητείται στις συνομιλίες…

Είναι η σχολή που δεν δείχνει καμία σπουδή στο να λυθεί το Κυπριακό. Εδώ και δεκαετίες προσπαθεί με κάθε τρόπο και με κάθε αφορμή να σταματήσουν οι συνομιλίες. Όταν τους επισημαίνεις ότι ο χρόνος κάνει ζημιά στο Κυπριακό, το αρνούνται. Κάποιοι μάλιστα λένε ότι δεν έχει πρόβλημα ακόμη κι αν περάσουν άλλα χίλια χρόνια και κάποιοι άλλοι φτάνουν στο σημείο να μιλούν για τις προφητείες που θέλουν την Τουρκία να διαλύεται και άρα, όταν διαλυθεί η Τουρκία, το Κυπριακό θα λυθεί δίκαια…

Πάντως όλοι της σχολής αυτής επιμένουν ότι πρώτιστος στόχος μας θα πρέπει να είναι να προκαλέσουμε κόστος στην Τουρκία, ώστε να συγκατανεύσει σε μια δίκαιη λύση. Την ίδια στιγμή όμως οι ίδιοι δεν λένε πώς εννοούν με πολιτικούς όρους τη δίκαιη λύση, από τη στιγμή που απορρίπτουν την βάση λύσης που συμφωνήσαμε. Θέλουν δηλαδή την Τουρκία να συμφωνήσει μαζί τους, αλλά δεν ξέρουν ακόμη σε τι πρέπει να συμφωνήσει. 

Δεν λένε επίσης πώς θα μπορέσουμε να προκαλέσουμε κόστος στην Τουρκία, όταν εμείς οι ίδιοι αθετούμε τις υπογραφές και τις συμφωνίες μας κι αλλάζουμε γνώμη, χωρίς μάλιστα να λέμε τι θέλουμε. Ίσως να πιστεύουν ότι η Κύπρος έχει, ως χώρα, τόσο μεγάλη δύναμη, που μπορεί η ίδια να καθορίζει τις γεωστρατηγικές ισορροπίες της περιοχής κατά το δοκούν και να κάνει τη ζωή της Τουρκίας δύσκολη.

Στο πλαίσιο αυτό λοιπόν θεωρούν πως σκοπός μας δεν είναι να λύσουμε άμεσα το Κυπριακό, αλλά να καταγγέλλουμε διαρκώς την Τουρκία και να αναζητούμε κάθε ευκαιρία που μας δίνει ο Ερντογάν, με τις ανοησίες και τη σχιζοφρένειά του, για να τη σκαπουλάρουμε από τις συνομιλίες, μέχρις ότου επαληθευτούν οι προφητείες για τη διάλυση της Τουρκίας.

Προφανώς ο Νικόλας Παπαδόπουλος θεωρεί χαζοχαρούμενη πολιτική την πρώτη σχολή σκέψης, αφού ο ίδιος ανήκει στη δεύτερη, τη σοβαρή!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *