Τυχαία ο Τυχικός έγινε μητροπολίτης της αρχαιότερης μητρόπολης, Mακαριώτατε;
Τον καιρό που ήταν το δεξί σου χέρι εκεί στην Πάφο, δεν κατάλαβες ότι θα μπορούσε να φτάσει στο σημείο να κακιωθεί του Αποστόλου Παύλου, μην πω και της Παναγίας ή και του ίδιου του Ιησού, λόγω της εμμονής του εναντίον των καθολικών και των άλλων δογμάτων, τα οποία απεχθάνεται διότι τα θεωρεί αιρέσεις;
Πού τον έκρυβε και δεν τον είδες τότε όλον αυτόν τον φανατισμό, που πιο πολύ σχέση έχει με την επήρεια του σατανά παρά με τον ευαγγελικό λόγο αγάπης του Ιησού Χριστού;
(Το δημοσίευμα είναι από τον Φιλελεύθερο)
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΩ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΣΧΟΛΙΑ:
Η Καθολική Εκκλησία δεν θεωρείται αιρετική από την Ορθόδοξη Εκκλησία. Δεν συγκλήθηκε ποτέ Σύνοδος, Οικουμενική ή άλλης σύνθεσης που να καταδικάζει ως αιρετική την Καθολική Εκκλησία. Στα αναθέματα που αντάλλαξαν οι δύο Εκκλησίες κατά το Σχίσμα του 1054 μ.Χ. αλληλοκατηγορήθηκαν για κάποιες “αιρετικές πρακτικές” αλλά δεν αλληλοκατηγορήθηκαν ως συλλήβδην αιρετικές. Αλλά τα αναθέματα ήρθησαν και από τις δύο Εκκλησίες και έπαψαν να υφίστανται από το 1965. Άλλωστε οι δύο Εκκλησίες και άλλα χριστιανικά δόγματα συνεργάζονται για να γεφυρώσουν τις διαφορές τους εδώ και πολλές δεκαετίες.
Κάποιοι φανατικοί κληρικοί και λαϊκοί και στις δύο Εκκλησίες θεωρούν αιρετικούς όσους χριστιανούς δεν ανήκουν στη δική τους Εκκλησία αλλά αυτές οι ακραίες απόψεις δεν έχουν υιοθετηθεί από την Εκκλησία, συνεπώς κάλλιστα μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει με την ίδια ευκολία αιρετικούς εκείνους που αποκλίνουν από την επίσημη θέση της Εκκλησίας και αποφασίζουν με βάση τον φανατισμό τους. Άλλωστε δεν νομίζω να υπάρχει πραγματικός Χριστιανός που πιστεύει ότι ο Χριστός θα ήθελε αυτό το μίσος και το φανατισμό, όταν ο ίδιος, σύμφωνα με τα ευαγγέλια, δίδαξε πρώτα και πάνω από όλα την ΑΓΑΠΗ. Κατ’ ακρίβειαν όποιος συμπεριφέρεται με μίσος και φανατισμό είναι αντίχριστος και όχι χριστιανός. Ούτε καν αιρετικός. Αντίχριστος είναι.
Τις αιρέσεις τις καθόρισαν ως αιρέσεις οι Οικουμενικές Σύνοδοι, οι οποίες πραγματοποιήθηκαν όλες πριν από το Σχίσμα του 1054. Με βάση την Εκκλησία και όχι με βάση τον φανατισμό του καθενός, είναι οι εξής: Αρειανισμός (Α Οικουμενική Σύνοδος Νίκαιας 325 μ.Χ.), Μακεδονιανισμός (Β’ Οικουμενική Σύνοδος Κωνσταντινούπολής 381 μ.Χ.) Νεστοριανισμός (Γ’ Οικουμενική Σύνοδος Εφέσου 341 μ.Χ.), Μονοφυσιτισμός (Δ’ Οικουμενική Σύνοδος Χαλκηδόνας 451 μ.Χ.), Τριθεϊτισμός (Ε’ Οικουμενική Σύνοδος Κωνσταντινούπολης 553 μ.Χ.), Μονοθελητισμός (Στ΄ Οικουμενική Σύνοδος Κωνσταντινούπολης 680-681 μ.Χ.), Εικονομαχία (Ζ’ Οικουμενική Σύνοδος Νίκαιας 787 μ.Χ.)
Αυτά και ας μην μας κατηγορούν λοιπόν κάποιοι ταλιμπάν ότι γράφουμε σαχλαμάρες. Αν θέλουν να λέγονται Ορθόδοξοι Χριστιανοί, ας ακολουθήσουν αυτά που λέει η Ορθοδοξη Εκκλησία και όχι να λένε ό,τι θέλουν. Διότι αυτό που κάνουν είναι ακριβώς ό,τι κάνουν και οι αιρετικοί.