Πέρασαν τέσσερις ημέρες από το ρατσιστικό και ξενοφοβικό μήνυμα του αρχιεπισκόπου μέσα στις εκκλησίες, ανήμερα των Χριστουγέννων κι όμως εξακολουθουν να τηρούν σιγήν ιχθύος κυβέρνηση, πολιτικά κόμματα και γενική εισαγγελία. Μόνο το ΑΚΕΛ αντέδρασε κι εκείνο επειδή δεν έχει κανένα λόγο να καλύπτει τον δράστη.
Όποτε ανοίξει το στόμα του ο αρχιεπίσκοπος, εκφράζει απόλυτα τη χειρότερη εκδοχή του Κυπραίου. Του Κυπραίου εκείνου που του λείπει η κουλτούρα, η κοινωνική συνείδηση, οι αξίες, η κοινωνική ευθύνη. Του Κυπραίου εκείνου που, ελλείψει όλων των πιο πάνω αρετών, καταφεύγει στην ύλη και κλείνεται μέσα στο καβούκι της καχυποψίας και της ιδιοτέλειας, ξέρει μόνο “το δικό του” και δεν τον ενδιαφέρει ο άλλος, νομίζει ότι όλοι θέλουν να του πάρουν αυτό που του ανήκει και ως εκ τούτου βυσσοδομούν αδιάκοπα εναντίον του, δίνει ελάχιστα αλλά απαιτεί για τον εαυτό του πολλά.
Η αυθεντική χριστιανική φιλοσοφία επιδιώκει ακριβώς στο να μας ξεκολλήσει από τα κατώτερα ένστικτα που συνδέονται με την ύλη και να μας οδηγήσει σε ανώτερες αξίες, στην αγάπη, στο δόσιμο, στην αλληλεγγύη και τη συγχώρεση. Στις αξίες που στρέφουν την ψυχή του ανθρώπου προς την τελείωση, την ισορροπία, τη γαλήνη, την ευτυχία. Αντ’ αυτών των αξιών, ο αρχιεπίσκοπος κήρυξε, ανήμερα της γιορτής της αγάπης, το μίσος και τον φανατικό εθνικισμό. Δακτυλόδειξε σαν εχθρούς μας δυστυχισμένους ανθρώπους που ζητούν την βοήθειά μας και πρόβαλε το ελληνικό έθνος ως ανώτερο των άλλων εθνών διότι παρήγε πολιτισμό όταν οι άλλοι ήταν περίπου πίθηκοι…
Αυτό το ανήκουστο, τραγικό κι εντελώς αντιχριστιανικό μήνυμα έστειλε στους Χριστιανούς ο αρχιεπίσκοπος, βλασφημώντας με αυτό τον τρόπο τον λόγο του Χριστού, που δίδαξε ακριβώς τα αντίθετα. Αυτός ο αισχρός λόγος βρήκε, όπως ήταν επόμενο, απήχηση στη μερίδα εκείνη των Κυπρίων, τους οποίους εκφράζει απολυτα ο αρχιεπίσκοπος, ενώ από την πλευρά της η πολιτική ηγεσία, αντί να διατρανώσει την προσήλωσή της στις πανανθρώπινες αξίες και με αταλάντευτη στάση να αποθαρρύνει και να αναχαιτίσει την επικίνδυνη διολίσθηση προς τη ξενοφοβία και τον ρατσισμό, προτίμησε τη σιωπή.
Δυστυχώς, έχοντας εξελιχθεί ραγδαία η κυπριακή κοινωνία από τα χαμόσπιτα και τη φτώχεια στην ευμάρεια και τις οκέλες. συμπεριφερόμαστε και δυστυχώς είμαστε αρχοντοχωριάτες. Μας λείπει η ουσιαστική παιδεία, το ψάξιμο στο βάθος, το σοφότερο από την εμπειρία DNA και έτσι, πλέοντας χαζοχαρούμενα με τα “μπρατσάκια” μας στην επιφάνεια, υποκαθιστούμε την απουσία υπόβαθρου και αξιών με υποκρισία και επιδειξιομανία.
Αυτό ακριβώς κάνουν και οι ηγέτες μας, πολιτικοί και θρησκευτικοί. Καθώς μας κυβέρνησαν και μας κυβερνούν ακόμη οι γενιές που βρέθηκαν ξαφνικά από την ανέχεια και την φτώχια στις ανέσεις και στο μέλι της εξουσίας, χωρίς να έχουν την απαραίτητη κουλτούρα για να διαχειριστούν την κολοσιαία αυτή αλλαγή στη ζωή τους, έκαναν όπως κάνει ο γάτος που του βάζεις ξαφνικά μπροστά του το φαΐ. Κοιτάξαν δεξιά και αριστερά να δουν αν τους κοιτά άλλος κι έπειτα προστάτευσαν το κεκτημένο τους, θεώρησαν τους εαυτούς τους προνομιούχους έναντι του λαού, αντί υπηρέτες του δημοσίου συμφέροντος, συνασπίστηκαν με τους άλλους προνομιούχους και έφτιαξαν το διεφθαρμένο αυτό πολιτικοοικονομικό σύστημα, που κουκουλώνει τις βρωμιές και διαιωνίζει τη διαφθορά.
Από το 1960 που έφυγαν οι αποικοκράτες Εγγλέζοι, τεθήκαμε κάτω από το ζυγό ενός νοσηρού κατεστημένου, που μας οδήγησε σε μια φαινομενική ευμάρεια, την οποία ωστόσο πληρώσαμε πολύ ακριβά, με πόνο και αίμα, με αλλεπάλληλες εθνικές ήττες και οικονομικές καταστροφές. Αυτοί τρώνε κι απολαμβάνουν γενικώς τη δόξα και το μέλι της εξουσίας κι εμείς πληρώνουμε το λογαριασμό.
Σ’ αυτό το ίδιο ιδιοτελές σινάφι, στο οποίο ανήκουν οι φορείς του πολιτικού μας συστήματος, ανήκει και η θρησκευτική μας ηγεσία. Οι συναποτελούντες την πολιτική και θρησκευτική μας ηγεσία, αντί να προσπαθήσουν να θεραπεύσουν το νοσηρό σύστημα και να προτείνουν σε τούτο το λαό όραμα, αξίες και κουλτούρα, απλά διαιωνίζουν την βασιλεία του διεφθαρμένου κατεστημένου -διότι έτσι τους βολεύει- και στην πραγματικότητα αλληλοκαλύπτονται και αλληλοβοηθούνται, πέρα από τις για το θεαθήναι δημόσιες μεταξύ τους αντιπαραθέσεις.