Να γράψουν ιστορία με απόρριψη του πλάνου των αποκρατικοποιήσεων, κάλεσαν τους υπουργούς τους κάποιοι στο ΔΗΚΟ.

Έτσι γράφεται στην Κύπρο η ιστορία. Με το να μην αλλάζει τίποτα, να μην ενοχλούνται τα συμφέροντα των θρασύτατων εταίρων του διεφθαρμένου κατεστημένου, ούτε κι όταν πια το σύστημα έχει ξοφλήσει και χρεοκοπήσει τη χώρα.

Ιστορία επίσης γράφεις όταν με γενναία ΟΧΙ υπερασπίζεσαι τα καλά και συμφέροντα του κατεστημένου, αφήνοντας τη χώρα στο έλεος του Θεού. Π.χ. τώρα να πούμε ΟΧΙ στις αποκρατικοποιήσεις κι ας μην μας δώσουν τη δόση. Να βγούμε κι από το Μνημόνιο κι από το ευρώ και θα περνάμε καλύτερα.

Όπως τον περασμένο Μάρτιο που είπαμε ένα ηρωικό ΟΧΙ στη πρώτη απόφαση του Eurogroup για να δεχτούμε μια χειρότερη λύση λίγες μέρες αργότερα.

Παρομοίως και με το Κυπριακό. Κάθε 10 χρόνια λέμε ένα ηρωικό ΟΧΙ χωρίς εναλλακτικό πλάνο, επιτρέποντας έτσι στην Τουρκία να συνεχίζει να κρατά και να εκτουρκίζει τη μισή Κύπρο. Η κατοχή, ο εκτουρκισμός και τελικά η διχοτόμηση είναι μια χαρά, εφόσον δεν έρχονται άλλοι να αλλάξουν κάτι σ’ αυτό τον ιερό χάρτη της μάσας, της ασυδοσίας, της ρεμούλας.

Έτσι γράφουμε ιστορία εμείς, οι σημερινοί Κύπριοι!