Η παράφωνη ακροδεξιά χορωδία των μικρών κομμάτων, με …γκεστ σολίστα το ΑΚΕΛ (που δυσκολεύεται ακόμη να πιστέψει ότι η ΕΣΣΔ έπαψε να υπάρχει) με έκανε σήμερα να ανατριχιάσω. Με την ανεξήγητη δουλικότητα της απέναντι στη Ρωσία αλλά και με τον τριτοκοσμικό της λόγο που εδώ και μισό αιώνα έχει καθηλώσει το επίπεδο της πολιτικής μας σκέψης στον πάτο.
Μάλιστα ο επίδοξος νέος πρόεδρος της ΕΔΕΚ δεν παρέλειψε να μιλήσει για τα εμπλεκόμενα συμφέροντα, σαν Λυσσαρίδης του 1980, στο τραγικό “Back to the Future” που μονίμως χαρακτηρίζει τη ρητορική των περισσότερων κομμάτων -που άλλα κόλλησαν στα 80s και άλλα στα 70s.
Μίλησαν για ΔΗΘΕΝ εταίρους και κατηγόρησαν τις δυτικές χώρες ότι κάνουν πλάτες στην Τουρκία. Αυτοί που χάνουν την ακοή τους κάθε φορά που ο κ. Πούτιν τονίζει τη σημασία των σχέσεών του με την Τουρκία και όρασή τους κάθε φορά που υπογράφει συμφωνίες μαζί της.
Είναι αυτοί που κατηγορούν τον Αναστασιάδη για μονοδιάστατη πολιτική αλλά δεν χάνουν την παραμικρή ευκαιρία να κατακεραυνώσουν με καταπελτικό λόγο την Ευρώπη και τις ΗΠΑ ενώ για τη Ρωσία μόνο μέλι στάζει το στόμα τους. Βρείτε μου σας παρακαλώ μία δήλωση που έκαναν ποτέ αυτά τα κόμματα εναντίον της Ρωσίας και θα σας βρω εγώ τις εκατοντάδες τους εναντίον της Δύσης. Ούτε καν για τον πυρηνικό σταθμό στο Άκιουγιου δεν κατονομάζουν την Ρωσία. Λες και η Τουρκία τον φτιάχνει μόνη της.
Κατηγορούν την Δύση ότι δεν καταδικάζει ευθέως την Τουρκία για την παραβίαση της κυπριακής ΑΟΖ αλλά ξεχνούν πως ΟΥΤΕ Η ΡΩΣΙΑ την έχει καταδικάσει! Αρνούνται να αντιληφθούν ότι εδώ δίπλα μας υπάρχει μια τεράστια απειλή που λέγεται Ισλαμικό Κράτος και ότι η Τουρκία συγκυριακά αυτή τη στιγμή είναι χρήσιμη για τους δυτικούς και τη Ρωσία. Πιστεύουν φαίνεται ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα της ανθρωπότητας είναι το Κυπριακό και συνεπώς δεν δικαιολογούνται οι ξένοι να αξιολογούν ως πιο σημαντικό πρόβλημα τώρα τους Τζιχαντιστές και την αντιμετώπισή τους με τη συμβολή της Τουρκίας.
Αν εγώ ήμουν ένας πολίτης οποιαδήποτε άλλης Ευρωπαϊκής χώρας, από αυτές που δάνεισαν στην Κύπρο 10 δις ευρώ, τότε που ούτε η ΡΩΣΙΑ ούτε ΚΑΝΕΝΑΣ άλλος δεν την δάνειζε και άκουγα τις σημερινές δηλώσεις των κυπριακών κομματιδίων, θα έλεγα ” γιατί η κυβέρνηση της χώρας μου έδωσε λεφτά από την τσέπη μου σε τούτους που μας λένε ΔΗΘΕΝ εταίρους; Γιατί δεν τους στέλνει στον αγαπημένο τους Πούτιν, να ησυχάσουμε από αυτούς και να ησυχάσουν κι αυτοί από εμάς;”
Αν ήμουν Άγγλος τουρίστας από αυτούς που έρχονται και στηρίζουν την οικονομία μας από το 1960 ή Γερμανός ή Σκανδιναβός, θα έλεγα “γιατί να μην πάω στην Αττάλεια φέτος που είναι και πιο φθηνά αφού με κατηγορούν που με κατηγορούν σαν φιλότουρκο; Αφού αυτοί έτσι κι αλλιώς μόνο τους Ρώσους τουρίστες αναγνωρίζουν ως τουρίστες;”
Η γνώριμη πια αλαζονική έναντι της Ευρώπης γλώσσα που άκουσα σήμερα από τα κυπριακά κόμματα, είναι τελικά η χαρακτηριστικότερη έκφραση της αππωμάρας και της υπεροψίας του χώρκατου, που δυστυχώς είμαστε.