Αγαπητέ Κώστα Κληρίδη,
Στην αξιοθρήνητη κατάσταση που βρίσκεται η δικαιοσύνη, η ηθική τάξη και η ηθική γενικότερα στην Μπανανία μας, το να ασχολούμαστε με το αν θα φύγεις στις 8 Ιουλίου ή στις 31, είναι για να μας πιάνει κλαυσίγελως.
Δεν ξέρω στα εφτά χρόνια, μετά την καταστροφή της κυπριακής οικονομίας από τους συστημικούς απατεώνες που αποτελούν στο βαθύ κράτος της Μπανανίας, τι έκανες εσύ, ως Γενικός Εισαγγελέας, αν τα έβαλες πραγματικά με το σύστημα κι έκανες μια τρύπα στο νερό ή αν δεν θέλησες να τα βάλεις με σύστημα κι έκανες μια τρύπα στο νερό. Το πώς την έκανες την τρύπα στο νερό, μπορεί και να μη μας ενδιαφέρει πλέον.
Σε παρακαλώ πιάσ’ την άδειά σου και τα μπογαλάκια σου και πήγαινε σπίτι σου να πνάσεις κι εσύ, να πνάσουμε κι εμείς.
ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΙΚΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ:
Τις τελευταίες ημέρες ο κ. Κληρίδης ανήγαγε το δικαίωμά του να παραμείνει στη θέση του για άλλες τρεις βδομάδες, σε μείζον θέμα. Σήμερα αποφάσισε να παραιτηθεί και να φύγει την ίδια στιγμή από το γραφείο. Έστειλε την επιστολή στον πρόεδρο και σηκώθηκε κι έφυγε! Τώρα, πριν λίγο. Έφυγε επειδή “αγγρίστηκε”.
Είναι πραγματικά λυπηρό, αλλά ο κ. Κληρίδης μοιαζει να μην μπορεί να καταλάβει ότι ο τόπος έχει να αντιμετωπίσει αυτή τη στιγμή πολύ μεγαλύτερα προβλήματα, εθνικά και οικονομικά, από το αν έχει θιχτεί το προσωπικό του “εγώ”. Θα μου πείτε ήταν θέμα αξιοπρέπειας; Όχι, είναι θέμα εγωϊσμού κι αυτό έχει τεράστια διαφορά.
Στα εφτά χρόνια που υπηρέτησε ως Γενικός Εισαγγελέας έχασε όλες τις δίκες που αφορούσαν τους ύποπτους για την καταστροφή της οικονομίας. Απέτυχε δηλαδή να ανταποκριθεί στο εκκωφαντικό αίτημα της κοινωνίας για τιμωρία των ενόχων. Ο πολίτης αυτού του τόπου βιώνει μια τραγική κατάσταση διαπλοκής, διαφθοράς, αυθαιρεσίας, διασπαθίσεων, ευτελισμού των θεσμών. Πώς ενήργησε ο Γενικός Εισαγγελέας για θεραπεία της ανωμαλίας; Αδυνατώ να ιχνηλατίσω την πορεία του στο κεφαλαιώδες αυτό ζήτημα.
Η μόνη σοβαρή υπόθεση διαφθοράς και κατάχρησης εξουσίας που κέρδισε ήταν εκείνη που αφορούσε τον Β. Γενικό Εισαγγελέα, Ρίκκο Ερωτοκρίτου, με τον οποίο ο ίδιος προσωπικά βρισκόταν σε ρήξη. Το “ντροπή” που είπε ο κ. Κληρίδης κάποια στιγμή για ενέργειες του Προέδρου της Δημοκρατίας, πήγαζε και πάλι από προσωπικό του κακοφάνισμα και δεν αφορούσε ενέργειες του αρχηγού του κράτους σε σχέση με το ευρύτερο το δημόσιο συμφέρον.
Δυστυχώς ο κ. Κληρίδης, αντί να πείσει ως Γενικός Εισαγγελέας για την ευαισθησία του σε σχέση με τα πολλά και σοβαρά ζητήματα που αποτελούν πληγές για τη δικαιοσύνη, τη χρηστή διοίκηση και την ισονομία στην Κύπρο, εξάντλησε την ευαισθησία του στο να παραπονιέται ότι θίγεται το προσωπικό του στάτους, για να μην πω το προσωπικό του “εγώ”.