Ο Νικόλας Παπαδόπουλος, από την ημέρα που νευρίασε με το Κοινό Ανακοινωθέν και με τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, σε κάθε του δήλωση επαναλαμβάνει ένα «φλου» σύνθημα: «Δεν θα επιτρέψουμε τη διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας».
Προσπαθώ λοιπόν να συλλάβω το νόημα, να καταλάβω τι θέλει να πει ο ποιητής. Διότι με τον πιο επίσημο τρόπο, από τις 12 Φεβρουαρίου 1977, με τις υπογραφές του τότε ΠτΔ αρχιεπισκόπου Μακαρίου και του ηγέτη των Τ/κ Ραούφ Ντενκτάς, συμφωνήθηκε ότι – με τη λύση του Κυπριακού- στη θέση της Κυπριακής Δημοκρατίας θα λειτουργήσει ένα άλλο, ομοσπονδιακό κράτος. Η βάση αυτή των συνομιλιών επιβεβαιώθηκε ξανά το 1979 με τη συμφωνία Κυπριανού – Ντενκτάς και το 2006 με τη συμφωνία Παπαδόπουλου – Ταλάτ.
Επομένως το ερώτημα είναι εύλογο. Τι εννοεί ο Νικόλας και οι λοιποί της απορριπτικής χορωδίας, όταν μιλούν για διάλυση της ΚΔ;
1. Ότι η ΚΔ θα διαλυθεί και στη θέση της θα ιδρυθεί ένα νέο κράτος; Μα είναι απόλυτα γνωστή η θέση μας ότι το νέο κράτος θα αποτελεί συνέχεια της ΚΔ. Αυτό εξυπακούεται κι από το Κοινό Ανακοινωθέν, που ρητώς αναφέρει ότι το νέο κράτος θα είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (και άλλων διεθνών οργανισμών στους οποίους μετέχει η ΚΔ), επομένως θα αποτελεί συνέχεια της Κυπριακής Δημοκρατίας. Αν επρόκειτο για ίδρυση ενός εντελώς νέου κράτους θα έπρεπε να γίνουν ξανά ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την ΕΕ.
Μου προκαλεί πάντως εντύπωση το γεγονός ότι ο Νικόλας δεν θέλει να διεκδικήσει υπέρ μας τη σαφήνεια αυτής της θέσης, αλλά επιμένει να δίνει επιχειρήματα στον Έρογλου, διαστρεβλώνοντας κι ο ίδιος μια διπλωματική μεν αλλά σαφέστατη διατύπωση.
2. Ότι ο ίδιος δεν θέλει να μετατραπεί το κράτος σε ομοσπονδία αλλά να επιστρέψουν οι ΤΚ στην Κυπριακή Δημοκρατία ως έχει σήμερα; Θέλει δηλαδή να έχουμε Τ/κ Αντιπρόεδρο της Δημοκρατίας με δικαίωμα βέτο; Θέλει να συνεχίσει η Τουρκία ως εγγυήτρια δύναμη της ΚΔ με δικαίωμα μονομερούς επέμβασης; Θέλει να έχουμε δύο χωριστούς δήμους σε κάθε πόλη, έναν Ε/κ και ένα Τ/κ; Θέλει να επαναλειτουργήσουν οι χωριστές Κοινοτικές Συνελεύσεις (κάτι σαν ξεχωριστή βουλή για την κάθε κοινότητα); Θέλει να μην έχουμε δικαίωμα να ψηφίσουμε τον Αντιπρόεδρο αυτής της χώρας, ούτε ένα μεγάλο αριθμό από τους βουλευτές της Βουλής των Αντιπροσώπων;
Είναι δικαίωμά του να υπερασπίζεται τα πιο πάνω ο Νικόλας – ΑΝ αυτά θέλει βεβαίως- αλλά σίγουρα πρόκειται για μιαν εντελώς καινούργια θέση κι ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί ότι δεν πρόκειται να γίνει αποδεκτή από την άλλη πλευρά. Η Τ/κ θα μας καταγγείλουν ότι υπαναχωρήσαμε από τις συμφωνίες που υπέγραψαν οι Μακάριος, Κυπριανού και Παπαδόπουλος, επειδή δεν θέλουμε λύση. Με άλλα λόγια, αυτή η θέση θα διευκολύνει την Τουρκία, που γυρεύει αφορμές για να μονιμοποιήσει και νομιμοποιήσει την διχοτόμηση της Κύπρου.
3. Ότι ο Νικόλας Παπαδόπουλος προτιμά να μείνουμε έτσι όπως είμαστε τώρα; Με την ακρωτηριασμένη Κυπριακή Δημοκρατία στο νότο καταγγέλλοντας ως τον αιώνα τον άπαντα την Τουρκία ότι κατέχει παράνομα τη μισή Κύπρο; Άσχετα αν αυτό το κάνουμε εδώ και 40 χρόνια, χωρίς κανένα αποτέλεσμα;
Οι κύριοι Νικόλας, Λιλλήκας, Ομήρου κ.ά. μιλούν για διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, χωρίς να εξηγούν τι εννοούν ή τι λύση θέλουν και πώς αυτή η αγνώστου ταυτότητος λύση, που έχουν μόνο μέσα στο μυαλό τους και δεν την αποκαλύπτουν, θα επιτευχθεί. Αυτή η «φλου» προσέγγιση του εθνικού μας ζητήματος διαρκεί εδώ και 40 χρόνια και τα αποτελέσματά της τα έχουμε δει: η ντε φάκτο διχοτόμηση του 1974 συνεχίζεται, εμπεδώνεται και παγιώνεται χρόνο με το χρόνο κι η κατεχόμενη μας πατρίδα έχει σχεδόν εκτουρκιστεί πλήρως, με την κάθοδο εκατοντάδων χιλιάδων εποίκων.
Βεβαίως όσοι νομίζουν ότι δεν είναι δα και το τέλος του κόσμου να αφήσουμε τη μισή Κύπρο στα χέρια της Τουρκίας, φτάνει να μπορέσουμε να … προστατεύσουμε την ακρωτηριασμένη Κυπριακή Δημοκρατία στην άλλη μισή, δεν έχουν ιδέα τι θα συμβεί όταν πια θα έχει μονιμοποιηθεί η διχοτόμηση και το ψευδοκράτος – με την στήριξη, τη χειραγώγηση και τον εποικισμό της Τουρκίας – θα αρχίσει να αναπτύσσεται εμπορικά και οικονομικά. Δεν έχουν ιδέα σε τι θανάσιμους κινδύνους βάζουν εμάς, τα παιδιά μας και τις επόμενες γενιές των Ελλήνων αυτού του τόπου.