ΚΥΠΡΟΣ: ΙΣΤΟΡΙΑ VS ΜΥΘΟΠΛΑΣΙΑ (9)
Πεταχτήκαμε πάνω με την πρώτη βόμβα που έπεσε στο στρατόπεδο της ΕΛΔΥΚ, στις πεντέμισι το πρωί. Ο πατέρας μου έβαλε το BBC και στις έξι η πρώτη είδηση στο δελτίο του ήταν ότι «η Τουρκία εισέβαλε στην Κύπρο». Από την άλλη το ΡΙΚ ούτε έννοια ούτε καϊλές! Ξεκίνησε στις 6:00 με την πρωϊνή γυμναστική. Την ώρα που τα τουρκικά πολεμικά έκαιγαν την Κύπρο, οι πραξικοπηματίες ήθελαν να μας κάνουν προπόνηση, για υγεία και ευεξία. Κι όταν επιτέλους αποφάσισαν να ασχοληθούν με την τουρκική εισβολή, άρχισαν να παίζουν εμβατήρια και να μας λένε μαλακίες, ότι «αι ημέτεραι δυνάμεις ανθίστανται σθεναρώς. Ο εχθρός έπεσε στη θάλασσα». Για να απαντά από την άλλη ο ραδιοσταθμός των Τουρκοκυπρίων ο «Μπαϊράκ» στα ελληνικά «γλου γλου γλου, σας μιλούμε από τον βυθό της θάλασσας».
Ο Μπαϊράκ μας το έλεγε στα ελληνικά από την Δευτέρα 15 Ιουλίου ότι θα γινόταν η εισβολή. Που δεν χρειαζόταν δηλαδή να μας το πει, ήταν το πιθανότερο σενάριο αυτό να συμβεί, από τη στιγμή που η χούντα έκανε το πραξικόπημα. Παρόλα αυτά, η μονάδα που επάνδρωνε τα πολυβολεία στον Πενταδάκτυλο και μπορούσε να βυθίσει όλα τα τουρκικά αποβατικά, στάλθηκε τις προηγούμενες ημέρες στην Πάφο και στις 19 Ιουλίου στην Αθαλάσσα και δεν είχε κανέναν στα πολυβολεία. Οι διαταγές που δίνονταν από το ΓΕΕΦ ήταν να μην χτυπήσουν τους Τούρκους. Υπάρχουν αμέτρητες μαρτυρίες για την διατεταγμένη αδράνεια.
Στο δικό μου μυαλό είναι ξεκάθαρο ότι ο Ιωαννίδης έκανε το πραξικόπημα για να ρίξει τον Μακάριο και να λύσει το άλυτο Κυπριακό, στη βάση του σχεδίου Άτσεσον, του 1964. Είχε μείνει απωθημένο σε μεγάλη μερίδα των πολιτικών και στρατιωτικών ότι με την απόρριψη εκείνου του σχεδίου χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία, είτε για την ένωση είτε για τη δημιουργία ενός καθαρά ελληνικού κράτους στην Κύπρο, με τον διοικητικό, αν όχι και τον γεωγραφικό διαχωρισμό των δύο κοινοτήτων. Πάνω κάτω όπως προνοούσε το σχέδιο του Τούρκου συνταγματολόγου Νιχάτ Ερίμ, από το 1956. Σας το είπα πολλές φορές. Τη διχοτόμηση δεν ήθελε μόνο η Τουρκία. Την ήθελαν και πολλοί Ελλαδίτες και Κύπριοι Έλληνες, γιατί την θεωρούσαν «καθαρή λύση».
Η τουρκική εισβολή έριξε τη χούντα του Ιωαννίδη μέσα σε τρεις ημέρες, στις 23 Ιουλίου, αφού πρώτα άκουσαν τον πανηλίθιο δικτάτορα κάποιοι συνεργάτες του να λέει ότι τον ξεγέλασαν. Ποιοι τον ξεγέλασαν; Οι Τούρκοι; Οι Αμερικάνοι; Και οι δύο μαζί; Κάποιοι επιμένουν ότι ο Ιωαννίδης ενήργησε από μόνος του διότι δεν υπάρχουν απτά τεκμήρια για προσυνεννόησή του με τις ΗΠΑ, τη Βρετανία και την Τουρκία. Υπάρχει όμως το ηχητικό ντοκουμέντο, από τη σύσκεψη που έγινε εκείνο το πρωί στο ελληνικό Πεντάγωνο, με τη φωνή του «αόρατου δικτάτορα» Ιωννίδη να λέει ότι οι Τούρκοι θα ενώσουν την Κερύνεια με το Κιόνελι και θα σταματήσουν. Πού ήξερε ότι θα σταματήσουν;
Θεωρώ κι εγώ πολύ πιθανόν να ήταν πίσω από το σχέδιο εκείνο ο τότε ισχυρός Υπουργός Εξωτερικών της Αμερικής ο Χένρι Κίσινγκερ, πολιτικός ψυχρός και κυνικός, μάγος της ρεαλπολιτίκ. Έπειτα όμως από την αποτυχία των Αμερικάνων το 1964 να πείσουν τον Μακάριο να δεχτεί το σχέδιο Άτσεσον και μέχρι το 1974 το Κυπριακό ήταν μια ανοικτή πληγή στην νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ που δεν έλεγε να κλείσει. Ο λόγος που δεν μπορούσε να λυθεί το Κυπριακό φαινόταν να είναι ο Μακάριος, ο οποίος βολεύτηκε με το μεγάλο λάθος που διέπραξαν οι Τουρκοκύπριοι όταν αποχώρησαν από τις κρατικές δομές της Κυπριακής Δημοκρατίας, αφήνοντας το κράτος και μάλιστα με μεγαλύτερη εξουσία, στα χέρια των Ελληνοκυπρίων.
Ποιο ήταν όμως το πραξικοπηματικό πλάνο για τον Μακάριο; Ακούγονται αντικρουόμενες απόψεις. Άλλοι λένε ότι δεν ήθελαν να σκοτώσουν τον Μακάριο, άλλοι ότι υπήρχε σαφής διαταγή να τον σκοτώσουν και ότι σώθηκε από επιχείρηση του εφεδρικού από την πίσω πλευρά.
Δεδομένο πάντως είναι ότι από την Κύπρο τον φυγάδευσαν οι Βρετανοί, οι οποίοι δήλωσαν ότι μόνον αυτόν αναγνωρίζουν και όχι την πραξικοπηματική κυβέρνηση. Δεδομένο είναι και το ότι οι Βρετανοί διευθέτησαν τα της ομιλίας του Μακαρίου στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων εθνών 6 ώρες πριν από την τουρκική εισβολή. Δεδομένο επίσης είναι και το γεγονός ότι ο Μακάριος κατάγγειλε την χουντική Ελλάδα ότι έκανε εισβολή στην Κύπρο, από την οποία κινδυνεύουν και οι Τουρκοκύπριοι, καλώντας τη διεθνή κοινότητα να παρέμβει για να αποκαταστήσει τη νομιμότητα. Δεδομένο επίσης παραμένει το ότι ο Μακάριος ήξερε πώς η Τουρκία θα έκανε εισβολή, αλλά δεν την κάλεσε να δείξει αυτοσυγκράτηση.
Η Τουρκία δεν περίμενε τον Μακάριο να μιλήσει για να προετοιμάσει την εισβολή. Την προετοίμαζε πολλούς μήνες πριν κι αυτό επίσης αποτελεί μια ένδειξη ότι υπήρχε σχέδιο από καιρό πριν. Ωστόσο η δραματική καταγγελία της Κύπρου, διά στόματος Μακαρίου, ότι δέχτηκε εισβολή από την Ελλάδα, ήταν ένα ισχυρό χαρτί στα χέρια της Τουρκίας, για να δικαιολογήσει την επέμβασή της. Γιατί ο Μακάριος δεν πρόσεξε τη διατύπωσή του, ώστε να καταγγείλει μεν το πραξικόπημα αλλά χωρίς να δώσει πάτημα στην Τουρκία; Σίγουρα βρισκόταν κάτω από φοβερή πίεση ο Μακάριος, μετά το πραξικόπημα εναντίον του, αλλά ήταν μόνο αυτό ή υπήρχε και κάτι άλλο;
Εν πάση περιπτώσει, για να είμαι δίκαιος, δεν συγκρίνω το λάθος του Μακαρίου στην ομιλία, ούτε τα λάθη που διέπραξε πιο πριν ο Μακάριος, σε όλη του την πορεία ως ηγέτης μας, με την προδοσία των πραξικοπηματιών και των συνεργατών τους. Η Τουρκία έκανε την εισβολή επειδή έγινε το πραξικόπημα. Το πραξικόπημα ήταν η έσχατη προδοσία, που οδήγησε τον λαό της Κύπρου σε ανείπωτο πόνο και καταστροφή. Όμως κάποτε θα πρέπει ιστορία να πει όλη την αλήθεια. Τουλάχιστον η ιστορία, αφού η δικαιοσύνη παρέμεινε βουβή και κανένας δεν δικάστηκε για το μεγαλύτερο έγκλημα στη σύγχρονη ιστορία της Κύπρου.