Ο ΑΓΙΟΣ ΜΟΡΦΟΥ ΚΑΙ Η ΝΗΣΟΣ ΤΩΝ ΑΖΟΡΩΝ

7:59 PM | |

“Κατηραμένη νήσος, νήσος των Αζορών,
που καταστρέφης νέους και θάπτης των κορών
να πέση τιμορία από τον ουρανόν,
να λείψης απ΄τους χάρτας και τον οκεανόν.”
Μποστ, 1960.

Παρά το γεγονός ότι πέρασαν οι νηστείες, ο μητροπολίτης Μόρφου θα συνεχίσει μαζί με όσους θέλουν και μπορούν να ζητά “τὶς σωστικὲς πρεσβεῖες” της Παναγίας “γιὰ τὰ δεινὰ ποὺ παραμονεύουν, γιὰ κατάπαυση τῶν πυρκαγιῶν, γιὰ ἀποτροπὴ τῶν σεισμῶν, γιὰ ἀπελευθέρωση καὶ τῆς θάλασσας τῆς Κύπρου.”

(Οι προσευχές για απελευθέρωση και της ΓΗΣ της Κύπρου, η οποία κατέχεται από το 1974 από την Τουρκία, μάλλον δεν εμπίπτει στις αρμοδιότητες της Μητέρας του Χριστού, συνεπώς θα πρέπει να αποταθούμε αλλού.)

O σεβασμιώτατος, εκφράζει για άλλη μια φορά την αγωνία του ότι “εκεῖνα ποὺ νομίζαμε ὅτι εἶναι μακράν, εἶναι πιὰ κοντά”. Παρόλα αυτά θεωρεί ότι είμαστε σε θέση ακόμη να σώσουμε τον κόσμο με την προσωπική μας μετάνοια για τις πολλές αμαρτίες μας:

“Οἱ προφητικοὶ λόγοι τῶν σύγχρονων ἁγίων, μᾶς δείχνουν ὅτι ὁ δρόμος της ἀποσοβήσεως τῶν κακῶν, ἀλλὰ καὶ ἐλαττώσεως τοῦ κακοῦ στὸν κόσμο, περνᾶ μέσα ἀπὸ τὴν προσωπική μας μετάνοια.”

Επί της ουσίας, δηλαδή σε σχέση με τις έντονες κριτικές που δέχτηκε για την άποψή του ότι οι γκέι γενιούνται από μητέρες που τους αρέσει να τον παίρνουν από πίσω, ο άγιος Μόρφου δε θέλησε να απαντήσει, διότι διεξάγεται αστυνομική έρευνα:

“Ὅσον ἀφορᾶ μιὰ ἄλλη πυρκαγιά, περὶ σαρκός, Ἁγίου Πνεύματος καὶ πονηρῶν πνευμάτων, τὴν ὁποία κάποιοι ἄναψαν γιὰ μᾶς, δὲν θὰ προβοῦμε σὲ οἱονδήποτε σχολιασμό, σεβόμενοι πλήρως σχετικὴ ἀστυνομικὴ ἔρευνα ποὺ διεξάγεται.”

Είναι γνωστό στην Κύπρο πως κάθε φορά που “σφίγγουν οι πυράες”, έχουμε πυρκαγιές, τις οποίες αναλαμβάνει εκ μέρους της εκκλησίας να σβήσει η Παναγία, εάν φυσικά αποταθούμε σ΄αυτήν διά της προσευχής μας. Παραλληλίζοντας μεταφορικώς λοιπόν τις εναντίον του επικρίσεις με “πυρκαγιά, περὶ σαρκός, Ἁγίου Πνεύματος καὶ πονηρῶν πνευμάτων”, θωρεί ότι την πυρκαγιά αυτή κάποιοι άλλοι την άναψαν γι’ αυτόν και όχι ο ίδιος που είπε ότι οι γυναίκες που τον παίρνουν ευχαρίστως από πίσω γεννούν παιδιά ομοφυλόφυλα.

Δεν ξέρω γιατί αλλά η ανακοίνωση του μητροπολίτη Μόρφου μού έφερε στο νου ένα παλιό τραγούδι, του 1960, που τιτλοφορείται “Η Νήσος των Αζορών”. Τη μουσική έγραψε ο Μίκης Θεοδωράκης και το τραγούδησε ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης. Τους στίχους έγραψε ο Μποστ (Μέντης Μποσταντζόγλου), ο γνωστός θεατρικός συγγραφέας, στιχουργός, ευθυμογράφος και ζωγράφος. Οι στίχοι του τραγουδιού, απλοϊκοί και αφελείς, αναμειγνύουν με πολλά λάθη και ασυνταξίες την καθαρεύουσα με τη δημοτική. Τα λάθη όμως ήταν σκόπιμα, ο Μποστ έγραψε έτσι τους στίχους, για να σατιρίσει πολλά πράγματα: την ψεύτικη γλώσσα που χρησιμοποιούσαν τότε (ο Μόρφου τη χρησιμοποιεί ακόμη) η οποία αναμείγνυε λόγιες και λαϊκές εκφράσεις, την αμορφωσιά, τον βερμπαλισμό και την υποκρισία της τότε ελληνικής κοινωνίας. Σας δίνω λοιπόν τους υπέροχα ασύνταχτους, ανορθόγραφους, αφελείς στίχους:

Η ΝΗΣΟΣ ΤΩΝ ΑΖΟΡΩΝ
Ένα πλοίον ταξιδέβων με υπέροχον κερόν,
εφνιδίως εξοκήλη ανοικτά των Αζορών.
Φοβηθέντες των κηρίων κε ανήσηχοι κυρίε,
πίπτουν όλοι εις το κύμα κε τους τρόγουν καρχαρίε.
Ένας νέος κε μια νέα, ορεότατα πεδιά,
φθάνουν κολυμβών γενέος, εις πλησείον αμουδιά
νήστις όντες κε διψόντες εις την νήσον αφιχθείς,
έτρογον καρπούς των δέντρων κε συλλάβοντος ιχθείς.
Ζώντες βίον πρωτογόνου κε ο νέος με την κόρη
κύταζαν κε κάπου – κάπου εαν έρχετε βαπόρι
αλά φθάσαντος χειμόνος κε μη φθάνοντος βαπόρι
απεβίοσεν ο νέος κε απέθαναιν η κόρη.
Αργότερα, αργότερα,
πλησίασαν δύο κότερα
κι ήρθε κι ένα βαπόρη
ματέος ψάχνων για να βρη
τον νέον κε την κόρη.
Κατηραμένη νήσος, νήσος των Αζορών,
που καταστρέφης νέους και θάπτης των κορών
να πέση τιμορία από τον ουρανόν,
να λείψης απ΄τους χάρτας και τον οκεανόν.

Μπορείτε να ακούσετε το τραγούδι πατώντας ΕΔΩ

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *