Δεν σχολίασα μέχρι στιγμής τις εκδηλώσεις της Κου-Κλουξ-Κλαν Αγλαντζιάς, αλλά όταν είδα να παρίστανται σ’ αυτές και εκπρόσωποι της κομματοκρατίας, φορείς δηλαδή του καρκίνου που διέλυσε αυτή τη χώρα, σκέφτηκα να γράψω δυο λόγια.
Όχι ότι θα αλλάξει τίποτε. Η Κύπρος είναι χελώνα που κατρακυλά στον κατήφορο και δε θα τη σταματήσει τίποτα παρά μόνο τα βράχια. Το πάθαμε το 1974 (εισβολή και προσφυγιά), το 2000 (Χρηματιστήριο), το 2001 (Μαρί), το 2013 (οικονομική καταστροφή) και κάπως ελαφύτερα σε πολλές άλλες περιπτώσεις. Είναι ο κατήφορος της ΗΘΙΚΗΣ μας πτώσης, στον οποίο μας σπρώχνουν οι επιτήδειοι του “συστήματος”. Την ώρα που ρίχνουν όλους εμάς στα βράχια και τσακιζόμαστε, αυτοί βγαίνουν πάντα κερδισμένοι. Είναι γόνοι και επίγονοι του διεφθαρμένου κατεστημένου, που μας κυβερνά διαχρονικά ως βαθύ κράτος, εδώ και δεκαετίες.
Δε βαριέσαι όμως, πονάμε για λίγο καιρό, δεν μπορούμε καν να κινηθούμε από τα κατάγματα και μόλις μας περάσει, πιάνουμε πάλι τον κατήφορο. Όταν μιλά κανείς στην Κύπρο σήμερα για ανθρωπιά και ενσυναίσθηση, είναι σαν να ρίχνει αυγά στον τοίχο, χώρια που τον κοιτάνε όλοι με το μισό τους, νομίζοντας ότι είναι τρελός. Γι’ αυτό δεν έχω καμία αμφιβολία ότι σύντομα θα ζήσουμε την επόμενη καταστροφή.
Αν είχε κανείς το θάρρος να πει ότι μέσα στο περικυκλωμένο από την Κου-Κλουξ-Κλαν σπίτι, στην Αγλαντζιά, βρίσκονται τρομαγμένα παιδιά, που ζούσαν στην πατρίδα τους μια κόλαση κι αναζήτησαν εδώ (προσωρινά) καταφύγιο, οι πιο πολλοί θα του έλεγαν ότι εμείς έχουμε παραπάνω προβλήματα από αυτούς (ψέμα και αναγλησία). Αν τους έλεγε ότι και οι δικοί μας παππούδες αναγκάστηκαν κάποτε να μεταναστεύσουν, θα τον επέπλητταν που τόλμησε να συγκρίνει τους παππούδες μας με τους μαύρους! Αν τους έλεγε ότι είναι κι αυτοί άνθρωποι, θα απορούσαν με το θράσος του να ονομάζει ανθρώπους τους μαύρους.
Τις αρετές της αγάπης, της ανθρωπιάς και της ενσυναίσθησης, τις έχουν αντικαταστήσει η ιδοτέλεια, η απληστία, η υστεροβουλία. Από την κορυφή του κράτους μέχρι τη βάση του κοινωνικού συνόλου, μεγίστη αρετή είναι πλέον η αρπαχτή και το εύκολο χρήμα. Αξίες έπαψαν να υπάρχουν και οι πλέον ευσεβείς χριστιανοί, πιστεύουν σε έναν άλλον Χριστό, έναν Χριστό με κέρατα κι όχι στην άμωμη εκείνη μορφή του Ευαγγελίου, που δίδαξε την αγάπη.
Ναι, υπάρχει πρόβλημα με το μεταναστευτικό, λόγω των αυξημένων ροών τα τελευταία χρόνια. Αλλά οφείλουν να το λύσουν αυτοί που μας κυβερνούν. Επιτέλους η δουλειά τους είναι να λύνουν προβλήματα και όχι μόνο να απολαμβάνουν τους καρπούς της εξουσίας. Το ότι έχουν μετακυλήσει το πρόβλημα στους πολίτες, με μια φτιασιδωμένη ρητορική μίσους, εκτός από το ότι πρόκειται για αχρειότητα, αποδεικνύει και ότι, εν πάση περιτώσει, δεν έχουμε ηγεσία. Έχουμε κάτι άλλο, το οποίο δε θέλω αυτή τη στιγμή να χαρακτηρίσω. Το ότι η Κου-Κλουξ-Κλαν κάνει εκδηλώσεις στην Κύπρο, στις οποίες παρίστανται εκπρόσωποι όλων των κομμάτων και υποψήφιοι δήμαρχοι της αριστεράς, αποδεικνύει το κατάντημά μας και και την απουσία κάθε ελπίδας να πάει ο τόπος μας καλύτερα.
Θα πάμε καλύτερα μόνο αν θεραπεύσουμε τον καρκίνο της διεφθαρμένης κομματοκρατίας που μας κατατρώει, αλλάζοντας άρδην το πολιτικό τοπίο και αν αναθεωρήσουμε αμέσως, ως πολίτες, ως λαός αυτής της χώρας νοοτροπίες και συμπεριφορές που διέπονται από υστεροβουλία, ιδοτέλεια, απληστία και τις αντικαταστήσουμε με τις βασικές αρχές και αξίες, που ορίζουν και χαρακτηρίζουν τις συνιστώσες μιας υγιούς κοινωνίας.