Δεν ξέρω πόσοι πραγματικά το έχουν συνειδητοποιήσει, αλλά η πολιτική ζημιά των Ελληνοκυπρίων από το ναυάγιο στο Κραν-Μοντανά είναι ίσαμε την καταστροφή του 1974. Από το Κραν-Μοντανά και έπειτα, η Τουρκία θεωρεί ότι νομιμοποιείται πλέον να απαιτεί λύση δύο ανεξάρτητων κρατών στην Κύπρο, χωρίς διάθεση να υποχωρήσει πιο πίσω από τη γραμμή της «κυριαρχικής ισότητας», που σημαίνει ουσιαστικά το ίδιο πράγμα, με συνομοσπονδία πλέον στην καλύτερη περίπτωση (αντί ομοσπονδία).
Το γεγονός ότι τα Ηνωμένα Έθνη ανέχονται την τουρκική αξίωση και η βρετανική διπλωματία προσπαθεί να γεφυρώσει αυτή τη διαφορά, φέρνοντας το παράδειγμα της Σκωτίας, φανερώνει ότι η Τουρκία (όχι οι Τουρκοκύπριοι) πέτυχαν στο Κραν Μοντανά μια μεγαλειώδη και ιστορική νίκη, η οποία εδραιώνει και μονιμοποιεί την παρουσία της στην Κύπρο.
Οι διαχρονικές ευθύνες της δικής μας ηγεσίας είναι εξοντωτικές και στη δική μου συνείδηση αγγίζουν τα όρια της εσχάτης προδοσίας. Με τον ψευδεπίγραφο «μακροχρόνιο αγώνα», το διχοτομικό κατεστημένο, που αποτελεί βαθύ κράτος στην Κύπρο, εξαπάτησε τους εκτοπισμένους, τους συγγενείς των αγνοουμένων και των πεσόντων, ολόκληρο τον κυπριακό ελληνισμό και διασφάλισε το μισό νησί στην Τουρκία. Επειδή έχει επίσης διασφαλίσει και την ατιμωρησία της εκλεκτής ελίτ, μέσω του διεφθαρμένου συστήματος νομής της εξουσίας που έχει στηθεί από τη δεκαετία του 1960, κανένας δε θα οδηγηθεί ποτέ σε ισόβια φυλάκιση για το πολλαπλό εθνικό έγκλημα που διαπράχθηκε στον τόπο μας.
Η συζήτηση που γίνεται τις τελευταίες ημέρες για το Κραν-Μοντανά είναι ένα θλιβερότατο μνημόσυνο της τελευταίας ευκαιρίας για λύση του Κυπριακού στη βάση της επανένωσης της Κύπρου σε ένα, ομοσπονδιακό κράτος. Δεν έχω διαβάσει το «Έγκλημα στο Κραν-Μοντανά», του Μακάριου Δρουσιώτη, για να διαμορφώσω από τα ντοκουμέντα δική μου άποψη για το τι έγινε εκεί. Συνεπώς δεν είμαι ακόμη σε θέση να αποφασίσω αν έχει ευθύνες και σε ποιο βαθμό ο πρόεδρος Αναστασιάδης, πέρα από το δεδομένο ότι η Τουρκία ήθελε πάντα τη διχοτόμηση και τη δρομολόγησε επιδέξια.
Το βέβαιο είναι ότι ο Αναστασιάδης και ο Ακιντζί βρέθηκαν κατηγορούμενοι από τον ΟΗΕ για το ναυάγιο, ενώ η Τουρκία δέχτηκε συγχαρητήρια για την εποικοδομητική της στάση. Ένας από τους λόγους που η Τουρκία είναι 47 χρόνια τώρα μέσα στην πατρίδα μας είναι επειδή ξέρει να παίζει καλύτερα από εμάς το παιχνίδι της επίρριψης ευθυνών και κατάφερε, σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις, να τη βγάζει καθαρή στα μάτια της διεθνούς κοινότητας και να μένουμε εμείς εκτεθειμένοι. Βεβαίως αυτά δε μας τα λένε οι δικοί μας ηγέτες. Ξέρουν ότι γουστάρουμε το παραμύθι, που μας κάνει να νιώθουμε καλύτερα και μας το πλασάρουν με ψευδοπατριωτικό περιτύλιγμα, καθώς η πορεία προς τη «λύση δύο κρατών» συνεχίζεται.
Εν πάση περιπτώσει, αν η Τουρκία και το διεφθαρμένο διχοτομικό ελληνοκυπριακό σινάφι καταφέρουν να μας οδηγήσουν στη διχοτόμηση, τα παιδιά μας και τα παιδιά των παιδιών μας θα ζουν στη μισή Κύπρο, δίπλα από μια τεράστια Τουρκία, που θα έχει νόμιμα πλέον το πάνω χέρι σε τούτο το νησί. Με μια δική της χώρα, μεγαλύτερη σε πληθυσμό και με ισχυρές οικονομικές πλάτες για να μας ανταγωνίζεται στα πάντα (εκατό φορές παραπάνω από ότι μας ανταγωνίζεται σήμερα με το παράνομο καθεστώς), με σταθερά καλύτερες τιμές σε όλα τα προϊόντα και υπηρεσίες.
Συνεπώς η εθνική και φυσική επιβίωση των μελλοντικών γενιών μας σε τούτο τον τόπο, θα είναι εξαιρετικά δυσκολότερη και όσοι από τους ηγέτες μας κριθούν από την αδυσώπητη ιστορία ένοχοι, θα σέρνουν εσαεί το όνομά τους στον Άδη με κατάρες, βρισιές και φτυσίματα.