Ακούγοντας τις λυσαλέες δηλώσεις (των κομμάτων, που εκφράζουν τη σχολή της μιζέριας, του φόβου και της ηττοπάθειας) ότι δεν θα εκπροσωπηθεί η Κυπριακή Δημοκρατία στην Διάσκεψη του Ιανουαρίου στη Γενεύη, κόντρα στον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, που επιμένει ότι θα εκπροσωπηθεί, έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι σκοπός τους είναι -για άλλη μια φορά- να βγάλουν την Τουρκία από τη δύσκολη θέση.
Ναι και, συγνώμη που είμαι τόσο απόλυτος αλλά την πατήσαμε και την πληρώσαμε πολλές φορές μέχρι σήμερα μαζί τους. Συνεπώς δεν έχω καμία διάθεση να γράψω τα πράγματα “με το γάντι”. Πιστεύω λοιπόν ακράδαντα ότι θέλουν να βγάλουν τον Ερντογάν από τη δύσκολη θέση, στην οποία θα βρεθεί στις 12 Ιανουαρίου, όταν θα πρέπει να κάνει υποχωρήσεις στο θέμα των εγγυήσεων και της παρουσίας τουρκικού στρατού στην Κύπρο, αλλιώς θα κατηγορηθεί για παράλογες αξιώσεις πάνω σε μια χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Βασικά ζητούν από τον Αναστασιάδη να κάνει χοντροκομμένους κι άτσαλους χειρισμούς, ανάλογους με εκείνους που έκανε η δική τους σχολή σκέψης όταν κυβερνούσε την Κύπρο και μας φόρτωσε τη ρετσινιά της αδιαλλαξίας, με αποτέλεσμα να βγουν σε όλες τις περιπτώσεις κερδισμένοι οι Τούρκοι.
Να σας θυμίσω…
1978 – Η Τουρκία από το 1974 δεν μπορούσε να πάρει όπλα από τις ΗΠΑ, λόγω του εμπάργκο που της είχε επιβάλει το αμερικανικό κογκρέσο, ως τιμωρητικό μέτρο για τη συνεχιζόμενη κατοχή μέρους της Κύπρου. Τότε μας δόθηκε ένα πλαίσιο λύσης του Κυπριακού, το λεγόμενο “Δυτικό Πλαίσιο” και μας ζήτησαν να το διαπραγματευούμε οι δύο πλευρές σε συνομιλίες. Μάλιστα η Τουρκία έπρεπε να δώσει από την αρχή την Αμμόχωστο, ως χειρονομία καλής θέλησης. Ο Σπύρος Κυπριανού (πρόεδρος της Δημοκρατίας και του ΔΗΚΟ) απέρριψε το σχέδιο, ακόμη και ως βάση για συζήτηση. Αποτέλεσμα; Απάλλαξε την Τουρκία από την ευθύνη, χάσαμε την ευκαιρία να πάρουμε την Αμμόχωστο και οι ΗΠΑ ξεκίνησαν και πάλι να δίνουν όπλα στην Τουρκία.
1983 – Νέα πρωτοβουλία για λύση του Κυπριακού, από τον τότε Γ.Γ. Χαβιέρ Πέρες ντε Κουεγιάρ (οι λεγόμενοι “Δείκτες Κουεγιάρ”). Τους απέρριψε και πάλι χωρίς συζήτηση ο Σπύρος Κυπριανού, φροτώνοντας σ’ εμάς την ευθύνη. Αμέσως μετά ανακηρύχθηκε το τουρκοκυπριακό ψευδοκράτος.
2004 – Μετά από επίμονες δηλώσεις του Τάσσου Παπαδόπουλου (πρόεδρου της Δημοκρατίας και του ΔΗΚΟ) ότι το σχέδιο Ανάν είναι μια πολύ καλή βάση για λύση του Κυπριακού και μετά από δύο επιστολές του ιδίου προς τον τότε Γ.Γ. του ΟΗΕ, τον Φεβρουάριο του 2004 ο Τάσσος αποδέχτηκε χρονοδιάγραμμα ενάμιση μήνα για διαπραγμάτευση και επιδιαιτησία για τελική συμφωνία. Η τελείως άστοχη διαχείριση επί ένα χρόνο (από τον Μάρτιο του 2003 ως τον Απρίλιο του 2004) του σχεδίου Ανάν από την πλευρά μας, φόρτωσε και πάλι σ’ εμάς την ευθύνη κι έβγαλε την κατοχική Τουρκία “κούπα άπανη”. Αμέσως μετά το ψευδοκράτος αναβαθμίστηκε, καθώς η Ευρωπαϊκή Ένωση τού αναγνώρισε δικαίωμα εμπορίου, με σφραγίδες του Τ/κ Επιμελητηρίου, μέσω της πράσινης γραμμής. Η Τουρκία ξεκίνησε ενταξιακές διαπραγματεύσεις με την Ε.Ε. χωρίς καμία δική μας αντίρρηση. Συνεπεία της ίδιας πολιτικής, το ΕΔΑΔ αναγνώρισε μερικά χρόνια αργότερα την επιτροπή αποζημιώσεων του ψευδοκράτους…
Σημειώνω πάντως ότι το 1993 ο Γλαύκος Κληρίδης είχε απορρίψει τις “Ιδέες Γκάλι”, ως πλαίσιο λύσης του Κυπριακού, αλλά τότε (σε αντίθεση με όλες τις άλλες περιπτώσεις που μας κυβερνούσε το ΔΗΚΟ) δεν φορτωθήκαμε εμείς την ευθύνη. Μάλιστα αμέσως μετά ξεκίνησαν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις της Κύπρου με την Ε.Ε.
Είναι λοιπόν ολοφάνερο πως όλοι αυτοί στην ουσία ζητούν από τον Αναστασιάδη να ακολουθήσει τη δική τους ευφάνταστη πολιτική και να δώσει στην Τουρκία πανηγυρικά άλλη μια επιτυχία, όπως εκείνες που περήφανα της πρόσφεραν οι ίδιοι. Γιατί; Όχι δεν υπονοώ ότι εκουσίως εξυπηρετούν τα τουρκικά συμφέροντα. Απλώς υπάρχει νομίζω ένα κοινό σημείο στις επιδιώξεις αυτών και της Τουρκίας κι αυτό ολοφάνερα πια είναι η συντήρηση της σημερινής κατάστασης για αόριστο χρονικό διάστημα στο μέλλον.
Η Τουρκία θέλει συντήρηση τους σημερινού στάτους κβο διότι ξέρει πολύ καλά ότι ο χρόνος θα μονιμοποιήσει και θα νομιμοποιήσει κάποια στιγμή την διχοτόμηση της Κύπρου, σε δύο ανεξάρτητες χώρες. Οι δικοί μας δεν ξέρω τι ακριβώς περιμένουν να γίνει. Πάντως ο καθηγητής που μίλησε πρόσφατα στο μνημόσυνο του Τάσσου Παπαδόπουλο, ο Άγγελος Συρίγος, είναι δεδηλωμένος υπέρ της λύσης δύο ανεξάρτητων χωρών πάνω στην Κύπρο: μιας τουρκικής χώρας στο βορρά και της Κυπριακής Δημοκρατίας (χωρίς τους Τουρκοκύπριους προφανώς) στο νότο. Δεν θα ήθελα να αναλύσω τη σημειολογία πίσω από την πρόσκληση σε έναν διχοτομικό να μιλήσει στο μνημόσυνο του Τάσσου, πάντως ο Νικόλας Παπαδόπουλος έχει δηλώσει θαυμαστής του…