Απόλυτα νόμιμη έκρινε σήμερα το δικαστήριο* την πρόσληψη των τεσσάρων στενών συνεργάτιδων του τέως προέδρου Αναστασιάδη στο προεδρικό, πριν από μερικά χρόνια. Επίσης, θεωρεί παράνομη τυχόν απόλυση τους. Φαντάζομαι ότι σήμερα είτε ο ίδιος ο κ. Αναστασιάδης είτε -αντ’ αυτού- κάποιοι άλλοι, νυν και τέως σφουγγοκωλάριοι**, θα βγουν να πανηγυρίσουν για την δικαίωση του τέως προέδρου και τη νομιμότητα των πράξεών του.
Η περίπτωση αυτή μοὐ θύμισε βεβαίως την πρόσφατη απόπειρα διορισμού, σε θέση συμβούλου υφυπουργού, ενός νεαρού προσώπου, χωρίς καθόλου τυπικά προσόντα και χωρίς αντικειμενικές διαδικασίες επιλογής και πρόσληψης. Ήταν φυσικά και εκείνος ο διορισμός καθ’ όλα νόμιμος.
Στην Κύπρο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει εξουσίες Ρωμαίου αυτοκράτορα. Είναι ένα στάδιο πριν τον Καλιγούλα, που ό,τι κι αν έλεγε ή έπραττε ήταν νόμιμο, διότι εκείνος ο ίδιος ήταν ο νόμος. Αν ο Καλιγούλας έλεγε ότι πρέπει ο αυτοκράτορας να δοκιμάζει πρώτος εκείνος τη νύφη, πριν πάει στο κρεβάτι με τον άντρα της, αυτό ήταν νόμιμο, εφὀσον επρόκειτο για αυτοκρατορική απόφαση.
Τους νόμους στην Κύπρο δεν μας τους έφτιαξε ο Θεός. Τους έφτιαξαν οι νομοθέτες μας, δηλαδή οι βουλευτές, με ό,τι αυτό σημαίνει και συνεπάγεται, λαμβάνοντας υπόψη ποιοι είναι οι βουλευτές και ποιοι οι κυβερνώντες. Πρόκειται, στην τελική, για το σύστημα εξουσίας που ξέρετε, που ζείτε εδώ και δεκαετίες, που επιτρέπει, ευνοεί και φυσικά ΔΕΝ τιμωρεί τα σκάνδαλα των σκανδάλων, που συμβαίνουν σε τούτο τον τόπο. Καλλιεργεί τη νοοτροπία πως, όποιος μπαίνει σε ένα δημόσιο πόστο, πρέπει να κανονίσει πρώτα τους δικούς του και την πούγκα του(ς). Όλα εκείνα που θεωρούνται στις πολιτισμένες χώρες τριτοκοσμικά κι απαράδεκτα ή ανήθικα, εδώ είναι φυσιολογικά και προπαντός ΝΟΜΙΜΑ.
Γι’αυτό και ο πρόεδρος Χριστοδουλίδης, μαζί με τον Νικόλα Παπαδόπουλο, πρόεδρο του ΔΗΚΟ (του κόμματος που ίδρυσε ο Σπύρος Κυπριανού, για όσους θυμάστε), επέμεναν να λένε ότι ο διορισμός της νεαρής ήταν απόλυτα νόμιμος και κατηγορούσαν όλη την κοινωνία ότι είμαστε κανίβαλοι, διότι αντιδράσαμε σ’ αυτό που θεωρήσαμε αντιδεοντολογικό, ανάρμοστο κι έξω από το πλαίσιο της χρηστής διοίκησης.
Από τη στιγμή που δεν υπάρχει νόμος ή ο νόμος είναι ένα νομικό όνειδος, που καταστρατηγεί τις αρχές της δεοντολογίας, της πολιτικής ορθότητας και της ηθικής, ό,τι κι αν μας κάνουν σ’αυτή τη μπανανία, είναι νόμιμο, ακόμη κι αν κάποια στιγμή ένας σύγχρονος Καλιγούλας αποφασίσει να κοιμάται μαζί μας στο κρεβάτι μας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται…
Το δικαστήριο σήμερα έκρινε νόμιμη την πρόσληψη στην κυβέρνηση τεσσάρων γυναικών, φίλων και γνωστών του τέως Π.τ.Δ. Αναστασιάδη, χωρίς να ακολουθηθούν οι διαδικασίες πρόσληψης που ισχύουν για τους κοινούς ιθαγενείς της μπανανίας, διότι είναι ΝΟΜΙΜΟ δικαίωμα του προέδρου, χωρίς κανένα αξιοκρατικό κανονισμό, χωρίς να ρωτήσει κανέναν, να διορίσει όποιον θέλει. Επίσης ισχύει και μια άλλη “αξιοκρατική” αρχή στην μπανανία πως, όποιος διοριστεί στην κυβέρνηση, είτε με την αξία του είτε με το μέσον, είτε γιατί έτσι του κάπνισε του προέδρου, απαγορεύεται να απολυθεί, ακόμη και αν “πελλάνει και πιάσει τα όρη”, που λέει ο λόγος.
Συνεπώς, ναι, όλοι όσοι αντιδράσαμε τις προάλλες στον διορισμό της 19χρονης κοπέλας, όντως κανιβαλίσαμε. Διότι τη φάγαμε λάχανο κι αναγκάστηκε να παραιτηθεί, ενώ η κοπέλα, ακόμη και με τον τρόπο που διορίστηκε, ως συνεργάτιδα και χωρίς τις διαδικασίες που πρέπει να ακολουθήσουν οι κοινοί ιθαγενείς, ήταν ΝΟΜΙΜΗ και θα έμενε στην κυβέρνηση μέχρι τη σύνταξή της ΝΟΜΙΜΟΤΑΤΑ και χωρίς κανένας να μπορεί να της πει “μαύρα εν τα μάθκια σου”. Διότι “this is Cyprus!”.
(*Σημειώστε ότι ο Αυτοκράτωρ της Κυπριακής Δημοκρατίας διορίζει και τους δικαστές του Ανωτάτου Δικαστηρίου, οι οποίοι βεβαίως καθηκόντως διορίζουν τους δικαστές των λοιπών δικαστηρίων. **Ο σφουγγοκωλάριος ήταν υψηλό αξίωμα και ταυτοχρόνως επάγγελμα στα χρόνια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Το έργο του ήταν να σκουπίζει τα οπίσθια των αυτοκρατόρων. Ήταν αξίωμα που πολλοί ζήλευαν και μόνο έμπιστα άτομα διορίζοντο, αφού είχαν το προνόμιο να ευρίσκονται τόσο κοντά στον αυτοκράτορα όταν αυτός ήταν γυμνός και άοπλος.)