Εγραψα το πιο κάτω άρθρο πριν από ένα μήνα, κόντρα στις προβλέψεις και τις δημοσκοπήσεις. Εξηγούσα γιατί ήθελα να δω τον Αλέξη Τσίπρα να επανεκλέγεται, χωρίς τα βαρίδια του Λαφαζάνη και των άλλων πολιτικών λαφαζάνηδων, που δεν σταματούν τις ακατάσχετες κι ανεύθυνες λαφαζανιές τους ούτε κι όταν πια ο λαϊκισμός έχει αποκαλυφθεί και εξευτελιστεί πλήρως.
Δεν μπορώ παρά να εκφράσω την ευαρέσκειά μου για το γεγονός ότι η Ζωή Κωνσταντοπούλου από πρόεδρος της βουλής έμεινε έξω από το χορό πληρώνοντας έτσι, με την απαξίωση του ελληνικού λαού, την προκλητική της αλαζονεία.
Εξακολουθώ από την άλλη να διαφωνώ με την σύμπαρξη ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, διότι εξακολουθώ να θεωρώ το κόμμα του Καμμένου ανεύθυνο, ευκαιριακό, ακροδεξιότροπο σχήμα, αλλά έτσι εποφάσισαν με την ψήφο τους οι Έλληνες ψηφοφόροι κι εμένα δε μου πέφτει λόγος.
Να λοιπόν που υπάρχουν και προφητείες που βγαίνουν αληθινές. Την 1η Φεβρουαρίου 2015, ανάρτησα στο Facebook το σχόλιο που φαίνεται στη φωτογραφία. Ήταν τότε που έγραφα καυστικά σχόλια για την προπαγάνδα της κυβέρνησης Τσίπρα και πολλοί με κατηγορούσαν ότι πάω κόντρα στα αισθήματα του ελληνικού λαού.
Τώρα αυτοί οι ίδιοι γράφουν εδώ κι εκεί σχόλια του τύπου ότι ο Τσίπρας είναι περίπου προδότης! Γιατί; Επειδή δεν έριξε την Ελλάδα στα Τάρταρα οδηγώντας την στην πτώχευση με νόμισμα την υποτιμημένη δραχμή. Επειδή την τελευταία στιγμή έκανε το σωστό: παράτησε τους μικροπολιτικούς υπολογισμούς και τράβηξε τη χώρα πίσω από τη βουτιά στο κενό.
Σε αντίθεση με όλους εκείνους που φώναζαν τότε “Ωσαννα εν τοις Υψίστοις, ευλογημένος ο ερχόμενος…” εγώ υποστήριζα ότι δεν υπάρχει εύκολος δρόμος, ότι τα μεγάλα λόγια δεν έχουν κανένα απολύτως αντίκρυσμα, ότι η Ελλάδα πρέπει να στηριχθεί από τους εταίρους της και μόνο από αυτούς κι ότι για να γίνει κάτι τέτοιο θα πρέπει η χώρα να αποδείξει ότι έχει την θέληση επιτέλους να ΝΟΙΚΟΚΥΡΕΥΤΕΙ! Ο Αλέξης Τσίπρας έκανε ό,τι μπορούσε. Όσοι λένε ότι μπορούσε να κάνει περισσότερα, απλά λένε ψέματα, συνεχίζουν δηλαδή το ίδιο παραμύθι που αποδείχτηκε ότι παράγει ίδιον πολιτικό όφελος, εις βάρος του ελληνικού λαού.
Στις εκλογές του ερχόμενου Σεπτέμβρη (σε αντίθεση με πολλούς από εκείνους που ζητωκραύγαζαν για την εκλογή Τσίπρα τον περασμένο Ιανουάριο και τώρα άλλαξαν γνώμη), εγώ θέλω να δω τον Αλέξη Τσίπρα να κερδίζει και να φτιάχνει αυτοδύναμη κυβέρνηση. Χωρίς τους Βαρουφάκηδες, τις Κωνσταντοπούλαινες και τους Λαφαζάνηδες (γενικά όλους τους “λαφαζάνηδες” με την κυπριακή έννοια της λέξης) που συνεχίζουν να πουλάνε τρέλα πιστεύοντας ότι μπορούν μια ζωή να κοροϊδεύουν τους Έλληνες, πουλώντας τους φύκια για μεταξωτές κορδέλες.
Αυτή τη στιγμή η Ελλάδα χρειάζεται έναν πραγματικό ηγέτη που να μπορεί, με το λαϊκό του έρεισμα, να κυβερνήσει όχι μόνο στα εύκολα αλλά προπαντός στα δύσκολα. Ο Αλέξης Τσίπρας είναι αυτή τη στιγμή ο μόνος από τους Έλληνες πολιτικούς της πρώτης γραμμής που διαθέτει ηγετικές ικανότητες κι ο μόνος που (θεωρητικά τουλάχιστον) μπορεί να κουμαντάρει το καράβι της Ελλάδας, μέσα στον τυφώνα της ντόπιας, ευρωπαϊκής και παγκόσμιας οικονομικής και κοινωνικής κρίσης.