Η Κύπρος είναι μέλος της Ε.Ε. κι έχει υποχρεώσεις που απορρέουν από αυτή της την ιδιότητα. Μια από τις υποχρεώσεις της αφορά το μεταναστευτικό. Όσους η χώρα αυτή φιλοξενεί νόμιμα, οφείλει να τους συμπεριφέρεται όπως επιβάλλουν οι νόμοι, οι ευρωπαϊκές αξίες, ο πολιτισμός μας, η ανθρωπιά μας και η φιλοξενία μας. Για Κύπριους και αλλοδαπούς με παραβατική συμπεριφορά, ο νόμος πρέπει να είναι ο ίδιος. Καμία διάκριση. Ούτε για τον Κύπριο επειδή είναι δικός μας, ούτε για τον ξένο επειδή δεν πρέπει να φαινόμαστε “ρατσιστές”.
Περιστατικά βίας μεταξύ αλλοδαπών, τα οποία μας ενόχλησαν, καλώς μας ενόχλησαν, διότι δε θέλουμε εγκληματικότητα στον τόπο μας. Αλλά έπρεπε να μας είχαν ενοχλήσει ως περιστατικά βίας και όχι επειδή τα προκάλεσαν αλλοδαποί. Έχουμε δει και χειρότερα ανάμεσα σε Κύπριους, σε ποδοσφαιρικούς αγώνες και όχι μόνο. Δεν έχουμε να κάνουμε με καλούς Κύπριους ταραξίες και κακούς ξένους, δεν έχει να κάνει με το χρώμα της πέτσας του καθενός η εγκληματικότητα και βαθμός ανοχής μας.
Όσοι βρίσκονται σε τούτο τον τόπο επί προσωρινής βάσεως διότι, βάση νόμου, δεν δικαιούνται διαμονή, εξακολουθούν να είναι άνθρωποι και ως ανθρώπους οφείλουμε να τους αντιμετωπίζουμε, αν έχουμε ακόμη ίχνος ανθρωπιάς μέσα μας. Πληροφορίες που φτάνουν στα αυτιά μου για τον τρόπο διαβίωσής τους στους χώρους “φιλοξενίας”, με κάνουν να ντρέπομαι και να εξοργίζομαι. Αν εξεγείρονται δε σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι φταίνε. Μόνο τα γουρούνια δεν εξεγείρονται σε ακατάλληλες συνθήκες διαβίωσης. Οι άνθρωποι αγανακτούν. Ακόμα και οι μελαμψοί…
Γενικώς λέω να συνέλθουν κάποιοι σε τούτο τον τόπο γιατί δεν πάνε καλά. Ο ρατσισμός είναι το κτήνος μέσα μας. Όλοι έχουμε τη ζωώδη μας φύση αλλά οι περισσότεροι καταφέρνουμε να την αλυσοδένουμε και να την νικούμε κάθε στιγμή της ημέρας, ώστε να συμπεριφερόμαστε σαν άνθρωποι. Όσοι θέλουν να σκέφτεται και να πράττει εκ μέρους τους το μέσα τους κτήνος, να είναι έτοιμοι να υποστούν μετά και τις συνέπειες του νόμου, που δεν πρέπει να είναι καθόλου διαφορετικές από του αλλοδαπού κτήνους. Διότι (ναι κύριοι του άλλου άκρου) έχει και αλλοδαπά κτήνη. Δεν έχει να κάνει με το χρώμα της πέτσας του καθενός το πόσο κτήνος είναι το κτήνος.
Κοντολογής, ας κλειδαμπαρώσουμε το κτήνος στις σκοτεινές σπηλιές του άβατου υποσυνείδητού μας κι ας σκεφτόμαστε με τα πλούσια ανθρώπινα μας αισθήματα και το ανώτερο πνεύμα που μας κάνει καλύτερους ανθρώπους. Ιδιαίτερα όσοι θέλουν να είναι και να λέγονται Χριστιανοί. Διότι ο Χριστός είπε λίγα πράγματα και καλά. Ας κάτσουν επιτέλους μια φορά να τα μελετήσουν.