ΑΞΙΟΥΜΕΝ ΤΗΝ ΕΝΩΣΙΝ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

6:43 PM | |

Το 1950 η Εθναρχία (Εκκλησία) έκανε δημοψήφισμα για την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Είχε προηγηθεί σχετική εισήγηση από το ΑΚΕΛ, όμως μέσα στο πολιτικό κλίμα πόλωσης που επικρατούσε εκείνη την εποχή μεταξύ δεξιάς και αριστεράς, η Εθναρχία προχώρησε σε συνεργασία με τη δεξιά, αποκλείοντας από τις επίσημες εκδηλώσεις το κόμμα της αριστεράς. Ωστόσο το ΑΚΕΛ προχώρησε από μόνο του σε συγκεντρώσεις υπέρ της θετικής ψήφου. Το αποτέλεσμα ήταν 95,7% υπέρ της Ένωσης. Η τότε ελληνική βουλή υποδέχτηκε την κυπριακή αντιπροσωπεία στην Αθήνα με πανηγυρική τελετή, όμως η κυβέρνηση Πλαστήρα την υποδέχτηκε με μεγάλη επιφυλακτικότητα.  Μάλιστα ο Γεώργιος Παπανδρέου, αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, έκανε την εξής δήλωση: “Η Ελλάς αναπνέει σήμερον με δύο πνεύμονας, τον μεν αγγλικόν, τον δε αμερικανικόν. Δεν ημπορεί, λόγω του Κυπριακού, να διακινδυνεύσει από ασφυξίαν”.

Ήταν η απαρχή μιας ανερμάτιστης, αλλοπρόσαλλης και αυτοκαταστροφικής πορείας, την οποία ακολούθησε αυτός ο τόπος υπό την ηγεσία του Μακαρίου και στη συνέχεια των επιγόνων του, μια πορεία που την πλήρωσε ο ταλαίπωρος απλός λαός ξανά και ξανά με πόνο και αίμα. Πέντε χρόνια αργότερα, το 1955, ο Μακάριος αποφάσισε ότι η Κύπρος θα απελευθερωθεί με ένοπλο αγώνα κι έφερε τον Γεώργιο Γρίβα να τον οργανώσει.

Το 1956 ο Μακάριος τα θαλάσσωσε με ένα αρκετά καλό σχέδιο λύσης που πρότειναν οι Βρετανοί: το δέχτηκε αρχικά, αλλά το ίδιο βράδυ ακούγονταν εκρήξεις σ’ ολόκληρη τη Λευκωσία ως το πρωί. Όταν ξημέρωσε πήγε στο κυβερνείο και είπε στους Βρετανούς ότι το σχέδιο δεν άρεσε στην ΕΟΚΑ. Οι Βρετανοί έκαναν πίσω και μετά ο Μακάριος κατηγορούσε για το φιάσκο τον Γρίβα κι ο Γρίβας τον Μακάριο…

Το 1959 ο Μακάριος υπέγραψε την ανεξαρτησία της Κύπρου, αντί την Ένωση για την οποία έγινε ο ένοπλος αγώνας και το δημοψήφισμα. Εκλέγηκε πρόεδρος κι η πρώτη του πολιτική πράξη ήταν να απαγορεύσει στους Τουρκοκύπριους να κάνουν χωριστούς δήμους, παραβιάζοντας ο ίδιος ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας το Σύνταγμα αυτής της χώρας, που ο ίδιος συμφώνησε, υπέγραψε και ορκίστηκε να υπηρετήσει πιστά. Το 1963 ο Μακάριος αποφάσισε να αλλάξει συνολικά 13 σημεία του Συντάγματος. Ακολούθησε η τουρκοκυπριακή ανταρσία και το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ κάλεσε την κυβέρνηση Μακαρίου να φέρει σε συνομιλίες τις δύο κοινότητες για να λυθεί το πρόβλημα που προέκυψε. Εκείνο ήταν το ψηφίσμα που ουσιαστικά αναγνώρισε ως νόμιμη την κυβέρνηση Μακαρίου, χωρίς τους Τουρκοκύπριους. Μετά την εξέλιξη εκείνη, ο Μακάριος έφερε ξανά στην Κύπρο τον Γεώργιο Γρίβα για να οργανώσει την Εθνική Φρουρά, ένα στρατό η ύπαρξη του οποίου δεν προβλέπεται στο Σύνταγμα, αλλά ιδρύθηκε για να υπερασπίσει τους Ελληνοκύπριους από την τουρκική επιβουλή. Το 1965 και παρόλο που ο ΟΗΕ  μας αναγνώρισε ως νόμιμη εξουσία με τη σύσταση να λύσουμε το πρόβλημα και να επιστρέψουν οι Τουρκοκύπριοι στην Κυπριακή Δημοκρατία, η Βουλή των Αντιπροσώπων της Κύπριακής Δημοκρατίας, με ομόφωνο ψήφισμά της, διακήρυξε ότι εθνικός μας στόχος παραμένει η Ένωσις της Κύπρου με την Ελλάδα, δηλαδή η διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας…

Το 1973 οι συνομιλητές των δύο κοινοτήτων Κληρίδης και Ντενκτάς συμφώνησαν λύση του Κυπριακού με την οποία οι Τουρκοκύπριοι αποδέχονταν την αλλαγή των 12 από τα 13 σημεία που ήθελε να αλλάξει ο Μακάριος, προκειμένου να επιστρέψουν στην Κυπριακή Δημοκρατία. Την επόμενη μέρα ο Μακάριος πήγε σε εθνικό μνημόσυνο στην Γιαλούσα και διακήρυξε ότι στόχος μας παραμένει η Ένωσις της Κύπρου με την Ελλάδα. 

Το 1974 η ελληνική χούντα έκανε πραξικόπημα στην Κύπρο, με απώτερο στόχο (όπως έλεγαν στους συνεργούς τους) την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Το πραξικόπημα αυτό έδωσε στην Τουρκία το πρόσχημα να εισβάλει στην Κύπρο. Πολύ περισσότερο που λίγες ώρες πριν από την τουρκική εισβολή, ο Μακάριος μιλώντας στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, κατάγγειλε την Ελλάδα ότι έκανε εισβολή στην Κύπρο και κάλεσε τη διεθνή κοινότητα να αποκαταστήσει την συνταγματική τάξη στο νησί, αφού από την “ελληνική εισβολή” κινδύνευαν και οι Τουρκοκύπριοι. 

 

Σήμερα, εν τω Σωτηρίω έτει 2017, η Βουλή των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας, αποφάσισε να καθιερωθεί η επέτειος του Ενωτικού Δημοψηφίσματος ως σχολική γιορτή. Από το 1960 που έφυγαν οι Άγγλοι από την Κύπρο και ζούμε (υποτίθεται) ελεύθεροι πέρασαν 57 ολόκληρα χρόνια. Η ελληνοκυπριακή κοινότητα είχε κάθε δικαίωμα να αποφασίσει να γιορτάζει ό,τι θέλει μέσα στα σχολεία της, διότι η παιδεία της κάθε κοινότητας δεν ήταν θέμα του κράτους αλλά της ίδιας της κοινότητας. Για 57 ολόκληρα χρόνια λοιπόν το Ενωτικό Δημοψήφισμα δεν γιορταζόταν, απλά διδασκόταν ως ιστορικό γεγονός. Σήμερα κι ενώ υποτίθεται ότι επιδιώκουμε λύση του Κυπριακού για απελευθέρωση και επανένωση της πατρίδας μας και βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη φάση της διαδικασίας μέσα από την οποία σύντομα θα διαφανεί αν θα τα καταφέρουμε ή όχι να τα βρούμε με τους Τουρκοκύπριους και την Τουρκία, η Βουλή της Κυπριακής Δημοκρατίας “θυμήθηκε” να καθιερώσει ως σχολική γιορτή την επέτειο του δημοψηφίσματος για την Ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα…

Για άλλη μια φορά δείχνουμε το νου μας, για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι δεν διδασκόμαστε από την ιστορική μας συντριβή, ότι δεν μαθαίνουμε από τα λάθη μας, ότι δεν συνειδητοποιούμε πώς και γιατί μείναμε με την πατρίδα μας μισή, ότι σε τελευταία ανάλυση δεν έχουμε υπόθεση. Όμως το να κάνει αυτή την εισήγηση το ΕΛΑΜ και να την υποστηρίζουν τα άλλα κόμματα της εθνικιστικής ακροδεξιάς ΔΗΚΟ, ΕΔΕΚ, Συμμαχία, Αλλληλεγγύη και Οικολόγοι, το καταλαβαίνω απόλυτα. Η στάση τους αυτή υπήρξε απόλυτα συνεπής με τη γενικότερη πολιτική τους της μη λύσης. Το να τηρεί όμως αποχή ο ΔΗΣΥ και να αφήνει την πρόταση να περάσει, αποτελεί ασύγγνωστη ανευθυνότητα, αχαρακτήριστη ανακολουθία σε σχέση με την “κληριδική” πολιτική που εδώ και δεκαετίες διακηρύττει, υπέρ της λύσης.

Με τη σημερινή απόφαση της Βουλής των Αντιπροσώπων πήγαμε δεκαετίες πίσω. Αποδείξαμε ότι μείναμε αυτοκαταστροφικά κολλημένοι σε νοοτροπίες του παρελθόντος.  Όμως άνθρωποι και λαοί που δεν κοιτάζουν μπροστά, αλλά επιμένουν να κοιτάνε διαρκώς προς τα πίσω, πέφτουν από λακούβα σε πηγάδι κι από χαράδρα σε γκρεμό. Αυτοί ήμασταν κι αυτοί συνεχίζουμε να είμαστε. 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *