ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ, ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ, ΓΑΒΡΙΗΛ, ΑΚΕΛ

1:04 PM | |

Αν σας πω ότι είμαι θαυμαστής της ζωγραφικής του Γαβριήλ, θα είναι ψέμα. Είναι ωστόσο αλήθεια ότι θα κατέβαινα σε διαδήλωση για να στηρίξω το δικαίωμα του ανθρώπου να εκφράζεται ελεύθερα. 

Το Ανώτατο Δικαστήριο αυτής της χώρας (αν θέλουμε να είναι χώρα και όχι μπανανία) αποφάσισε ότι τα δημόσια πρόσωπα πρέπει να είναι πολύ πιο ανεκτικά στην κριτική. Η απόφαση αυτή αφορούσε μήνυση πολιτικού εναντίον δημοσιογράφου, για δημοσίευμα που ο πολιτικός θεώρησε ότι τον μειώνει και τον προσβάλει βάναυσα. Ήταν όντως ένα άρθρο με πολύ σκληρή γλώσσα. Το πρωτοβάθμιο δικαστήριο έκρινε ότι ο πολιτικός είχε δίκιο. Το εφετείο όμως έκρινε οριστικά ότι η ελευθερία του λόγου είναι πάνω από τις ευαισθησίες των πολιτικών. Αν δεν έπαιρνε αυτή την απόφαση το εφετείο, θα την έπαιρνε – είμαι βέβαιος- το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

Αν δε μου αρέσουν τα έργα του συγκεκριμένου ζωγράφου, δικαιούμαι να το πω. Δικαιούμαι να εκφράσω την κριτική μου, δικαιούμαι μέχρι και να τα χαρακτηρίσω ρηχά, άτεχνα, χυδαία, αν έτσι αισθάνομαι. Πάντως δε θα κλείσω το στόμα κάποιου επειδή διαφωνώ μαζί του. Έτσι υποβάλλει το αυτονόητο σε μια συνειδητοποιημένα δημοκρατική κοινωνία κι είναι αποκαρδιωτικό το γεγονός ότι το συζητάμε ακόμη. Πολύ περισσότερο δεν μπορεί να συζητάμε αν η εξουσία νομιμοποιείται να διώκει έναν πολίτη για τις απόψεις του ή για τον τρόπο που εκφράζεται καλλιτεχνικά. Στη δημοκρατία κάτι τέτοιο είναι αδιανόητο. 

Ο Πρόδρομος Προδρόμου κατάφερε ωστόσο, για δεύτερη φορά σε μια βδομάδα, να λειτουργήσει στη βάση του δημοκρατικώς αδιανόητου. Την περασμένη εβδομάδα το υπουργείο του έδωσε αρχικά εντολή να σκίσουν σελίδα από ένα βιβλίο αγγλικών κι έπειτα νόμισε πως διόρθωσε το ατόπημα με την εντολή να αποσυρθεί εντελώς το βιβλίο. Ευτυχώς που δεν έδωσε εντολή να το κάψουν δημόσια. Μέχρι κι ο πρόεδρος Αναστασιάδης αναγκάστηκε να τον αφήσει εκτεθειμένο, όταν δημόσια δήλωσε ότι στον 21ο αιώνα δε διαχειριζόμαστε έτσι τέτοια ζητήματα. Βεβαίως στη συνέχεια ο κ. Αναστασιάδης έμεινε ικανοποιημένος από τις εξηγήσεις του υπουργού του αντί να τον στείλει σπίτι του. 

Μία βδομάδα μετά έρχεται η πειθαρχική δίωξη του καθηγητή και ζωγράφου Γιώργου Γαβριήλ. Η έσχατη πλάνη χείρων της πρώτης, εξ ου κι έγινε ο χαμός. Η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας, μόλις βρέθηκε κατηγορούμενη για τη δίωξη, έδειξε το Υπουργείο Παιδείας, λέγοντας ότι από εκεί ήρθε μπροστά της το αίτημα να εξετάσει την υπόθεση, ο υπουργός τα έριξε πάνω στη γενική εισαγγελία, ο Γενικός Εισαγγελέας τα έριξε πάνω στον υπουργό λέγοντας του «εσύ μας έστειλες την υπόθεση», ο υπουργός μετά τα έριξε πάνω στους κανονισμούς που υπήρχαν εκεί από παλιά. Κακόγουστη φαρσοκωμωδία… 

Ο Γαβριήλ δεν αξιολογείται ως καθηγητής από το αν είναι καλός ζωγράφος, ούτε κι από τις πολιτικές θέσεις που εκφράζουν τα έργα του, αν δηλαδή απηχούν τις θέσεις ενός ψηφοφόρου του ΑΚΕΛ. Όσο για τους αναχρονιστικούς κανονισμούς που επικαλέστηκε ο υπουργός, σαν δικαιολογία, όφειλε να είχε στείλει τροπολογία στη Βουλή για να τους αλλάξει. Με τις ακροδεξιές του ακροβασίες, ο υπουργός του κ. Αναστασιάδη κινδυνεύει να πέσει στο κενό, παρασύροντας μαζί του και την κυβέρνηση, της οποίας η εικόνα πάσχει εδώ και πολύ καιρό, όχι λόγω της προπαγάνδας της αντιπολίτευσης, αλλά λόγω των δικών της διαδοχικών αυτογκόλ.

Δεν μπορώ όμως να αποφύγω τον πειρασμό να σχολιάσω και τη δήλωση του εκπροσώπου τύπου του ΑΚΕΛ, Γιώργου Κουκουμά, ότι η κυβέρνηση, με την (ανακληθείσα) αρχική της πρόθεση να διώξει τον καθηγητή, προσπάθησε να πάρει την Κύπρο πολλά χρόνια πίσω. Αναρωτιέμαι για ποια χρόνια μιλά ο εκπρόσωπος του ΑΚΕΛ. Για την εποχή της στυγνής, παρανοϊκής δικτατορίας της κομμουνιστικής νομεγκλατούρας και των χαφιέδων της, τότε που η Σοβιετική Ένωση και οι άλλες δικτατορίες της ανατολικής Ευρώπης απαγόρευαν συγκεκριμένα βιβλία, λογόκριναν γενικά την τέχνη κι έστελναν στα εφιαλτικά Γκουλάγκ (στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας) πνευματικούς ανθρώπους κι άλλους αντικαθεστωτικούς, οι οποίοι τολμούσαν να καταγγείλουν το σαθρό σύστημα; Θα ήθελα πάντως, ως μεγαλύτερος σε ηλικία από τον κ. Κουκουμά, να του επισημάνω ότι τότε, που ο «υπαρκτός σοσιαλισμός» έκανε τέτοια απάνθρωπα αίσχη, το ΑΚΕΛ χειροκροτούσε.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *