Δεν μου προκαλεί έκπληξη η πτώση της δημοτικότητας του προέδρου Αναστασιάδη και της κυβέρνησής του, καθώς η υπομονή των πολιτών εξαντλείται. Ο πρόεδρος απέτυχε να ανταποκριθεί στο αγωνιώδες κάλεσμα του κόσμου να σώσει τον τόπο. Προτίμησε να γίνει οδηγός στο τρένο της κομματοκρατίας κι έχασε το τρένο της Κύπρου.
Τα κόμματα είχαν από καιρό πριν απαξιωθεί πλήρως από τους πολίτες. Διότι απέτυχαν παταγωδώς να υπηρετήσουν τον τόπο και υπήρξαν συνδαιτυμόνες στο πάρτι της διαπλοκής και της διαφθοράς. Αντίθετα ο πρόεδρος Αναστασιάδης απολάμβανε για αρκετούς μήνες μια υψηλή δημοτικότητα, παρά το συγκλονισμό της κυπριακής κοινωνίας από τα γεγονότα των Eurogroup του Μαρτίου 2013.
Τους τελευταίους μήνες ωστόσο η δημοτικότητα του προέδρου άρχισε να παθαίνει κατολίσθηση. Διότι προφανώς δεν ανταποκρίθηκε σε εκείνα που οι πολίτες ανέμεναν από αυτόν.
Αντί να τα βάλει με το κατεστημένο και να εξυγιάνει το κράτος και τους θεσμούς του από τη διαπλοκή και τη διαφθορά έδωσε, από τους πρώτους μήνες της προεδρίας του, συνέχεια στην λειτουργία ενός συστήματος βασισμένου στην νομή εξουσιών (και των προνομίων της) ανάμεσα στα κόμματα.
Είδαμε το φαινόμενο των κομματικών λιστών στους διορισμούς των ημικρατικών οργανισμών, είδαμε τι έγινε στο συνεργατισμό με την αναδιάρθρωση και τους νέους διορισμούς, είδαμε την απροθυμία της κυβέρνησης να προχωρήσει σε ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις και εκσυγχρονισμό στη δημόσια διοίκηση όπως και την απροθυμία της να πατάξει τη φοροδιαφυγή και να νομοθετήσει για μια πιο δίκαιη κατανομή των βαρών.
Είδαμε τη διαπλοκή και τη διαφθορά να συνεχίζεται, αφού η αίσθηση της ατιμωρησίας δεν έχει διαψευστεί ακόμη από τις λίγες προσαγωγές που έχουν γίνει για τρία μόνο σκάνδαλα, από τα δεκάδες που βρίσκονται στον κατάλογο και περιμένουν σειρά για διερεύνηση.
Ο πρόεδρος Αναστασιάδης κλήθηκε να υπηρετήσει τον τόπο, ως ένας πραγματικός ηγέτης, που με πυγμή και δυναμισμό θα σήκωνε την Κύπρο όρθια, πάνω από το μολυσμένο από τη διαπλοκή και τη διαφθορά πολιτικοοικονομικό σύστημα. Που θα χτυπούσε αλύπητα το κατεστημένο και θα τα άλλαζε όλα, με αταλάντευτη αποφασιστικότητα. Δεν ανταποκρίθηκε στο ζητούμενο. Αντί να κοιτάξει το λαό στα μάτια και να του μεταδώσει αυτοπεποίθηση και εμπιστοσύνη, προτίμησε να συνδιαλλαχτεί με τους ξοφλημένους κομματάρχες και να λογοδοτεί στις δικές τους απαιτήσεις.
Προς μεγάλη απογοήτευση των ψηφοφόρων του, ο κ. Αναστασιάδης εμφανίζεται μέχρι στιγμής αδύναμος, άτολμος, ασυνεπής και συνοδοιπόρος – αν όχι και προστάτης – ενός ξοφλημένου πολιτικοοικονομικού συστήματος. Δεν είναι λοιπόν ανεξήγητο το γεγονός ότι η δημοτικότητά του κατεβαίνει, μαζί με τις προσδοκίες των πολιτών, οι οποίοι αναζητούν εναγωνίως και απεγνωσμένα τον ηγέτη που θα σώσει αυτό τον τόπο.