Ένας παπάς βίαζε ένα ορφανό κοριτσάκι τεσσάρων χρονών, ενώ η παπαδιά το χτυπούσε.Όχι δεν πρόκειται για σενάριο ταινίας, αλλά για πραγματικό γεγονός, που συνέβη στην Κύπρο, πριν από 25 χρόνια, όταν το Γραφείο Ευημερίας της Κυπριακής Δημοκρατίας έδωσε το κοριτσάκι στην ανάδοχη οικογένεια του παπά. Το κοριτσάκι είπε στους λειτουργούς του Γραφείου Ευμερίας τι του έκαναν ο παπάς κι η παπαδιά, αλλά εκείνοι κράτησαν τη φοβερή υπόθεση στα μουλωχτά.
Το κορίτσι μεγάλωσε ψυχολογικά διαλυμένο κι όταν έγινε 20 χρονών αποφάσισε να μιλήσει ξανά. Κατάγγειλε την υπόθεση κι αστυνομία οδήγησε τον παπά στη δικαιοσύνη. Το δικαστήριο, αφού εξέτασε όλα τα τεκμήρια και τις μαρτυρίες, τον έκρινε ένοχο και του επέβαλε τη μέγιστη ποινή που πρόβλεπε τότε ο νόμος: Δύο χρόνια φυλάκιση. Μάλιστα ο δικαστής αναρωτήθηκε γιατί δεν ήταν κατηγορούμενη κι η παπαδιά, αφήνοντας σαφέστατη αιχμή για πλημμελή διαχείριση της υπόθεσης από την εισαγγελία. Ο παπάς άσκησε έφεση και το Ανώτατο Δικαστήριο, δικάζοντας ξανά, έκρινε ορθή την πρωτόδικη απόφαση κι επικύρωσε την μέγιστη ποινή φυλάκισης των δύο χρόνων.
Στους δεκαοκτώ μήνες ο παπάς βγήκε απ’ τη φυλακή. Τότε αποφάσισε να τον δικάσει κι η Ιερά Σύνοδος της αγιοτάτης Εκκλησίας της Κύπρου, η οποία έβγαλε άχρηστους τους δικαστές του πρωτόδικου και του Ανωτάτου Δικαστηρίου κι αποφάσισε ότι ο παπάς ήταν αθώος. Μάλιστα τον αποκατάστησαν αμέσως στα ιερατικά του καθήκοντα. Μόλις βγήκε από τη φυλακή συνέχισε να κάνει τη Θεία Λειτουργία δοξολογώντας τον Θεό, να θυμιατίζει τους πιστούς, να τους δίνει τη Θεία Κοινωνία, να τους μοιράζει αντίδωρο στο τέλος της λειτουργίας κι αυτοί να του φιλούν το χέρι εκείνο, που κρατούσε σφιχτά το μωρό των τεσσάρων χρονών την ώρα που ασελγούσε στο κορμάκι του.
Ένας επίσκοπος ρωτήθηκε γιατί αποκαταστάθηκε ένας καταδικασθείς για παιδεραστία παπάς κι απάντησε ωμά ότι αυτή ήταν η απόφαση της Εκκλησίας και μάλιστα ότι χιλιάδες πιστοί πηγαίνουν εκεί όπου λειτουργεί, εκφράζοντας έτσι τη συμπαράστασή τους. Το ότι αυτοί οι χιλιάδες καλοί Χριστιανοί έβγαλαν τρελούς τους δικαστές και πιστεύουν στην αθωότητα του “καλού παπά”, καταδεικνύει το μέγεθος και το βάθος της βρωμιάς και της διαφθοράς, που έχει διεισδύσει σαν δηλητηριώδες ζιζάνιο παντού, πίσω από τον κάλπικο καθωσπρεπισμό αυτής της ηθικά σαρακοφαγωμένης κοινωνίας. Εύχομαι μόνο αυτοί οι χιλιάδες καλοί Χριστιανοί να μην στέλνουν στον καταδικασθέντα για παιδεραστία παπά τα παιδάκια τους να τα κατηχήσει…
Η κοπέλα, που έπεσε θύμα επανειλημμένης σεξουαλικής κακοποίησης όντας μωρό παιδί, όταν είπε τα μαρτύρια που τράβηξε τότε από τον παπά και την παπαδιά, απειλήθηκε για να κλείσει το στόμα της. Η δημοσιογράφος Ελίτα Μιχαηλίδου επίσης κατάγγειλε ότι απειλήθηκε, όταν έδωσε στην υπόθεση δημοσιότητα μέσα από την εκπομπή της, το 2011. Έτσι επιβάλλεται ο νόμος της σιωπής σε εκατοντάδες άλλες, ανάλογες υποθέσεις, σε μια κοινωνία όπως η κυπριακή, που βουλιάζει μέσα στο βόθρο μαζί με τα σκατά, επιδεικνύοντας με καμάρι τα λαμπερά της φον μπιζού.
Η κοπέλα όμως, ψυχολογικά κομματιασμένη, έθεσε τέρμα στη ζωή της πριν από λίγες ημέρες.
Δεν ξέρω αν ο παπάς που την κακοποιούσε σεξουαλικά κι οι επίσκοποι που τον αθώωσαν και τον αποκατάστησαν πιστεύουν στην ύπαρξη του Θεού. Προσωπικά αμφιβάλλω. Διότι αν πίστευαν σε κάποιο Θεό θα τον φοβόνταν και λίγο. Αλλά αν όντως πιστεύουν στο Χριστό, όπως διατείνονται, οπωσδήποτε πρέπει να πιστεύουν και στην ύπαρξη του Διαβόλου. Τους λέω λοιπόν το εξής κι ας το λάβουν σοβαρά υπόψη: Όσο κι αν δοξολογούν μηχανικά τον πρώτο, αυτός που θα τους πάρει και θα τους σηκώσει στο τέλος είναι ο δεύτερος. Κι όταν θα τον δουν μπροστά τους, σ’ όλη την τερατώδη του μεγαλοπρέπεια, δεν θα βρίσκουν τρύπα να τρέξουν να κρυφτούν.