(Το κείμενο στα Ελληνικά έπεται)
Türk dili konuşan ülkeler, Kıbrıs’ta iki bağımsız devlet ve 1983’te tek taraflı ilan edilen, ancak 42 yıldır Türkiye dışında hiçbir ülke tarafından tanınmayan bir rejimin tanınması yönündeki Tatar ve Türkiye’nin ısrarına karşı durdu.
Kazakistan, Özbekistan, Kırgızistan ve Türkmenistan, Avrupa Birliği ile imzaladıkları son iş birliği anlaşmasında, Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nin (KKTC) ilanını kınayan ve BM üye devletlerinin bu ilanı tanımamasını isteyen BM kararlarını desteklediklerini belirttiler. Bu gelişme, Türk dili konuşan ülkelerin KKTC’nin uluslararası alanda tanınmasını desteklemeyeceklerini açıkça ortaya koydu.
Tatar ve Ankara, yıllardır Kıbrıslı Rumlara “hayal kurmayı bırakın, gerçeklere uyanın” çağrısında bulunuyor. Ancak bu çağrıyı yapanların kendilerinin gerçeklerden uzak olduğu görülüyor. 1950’lerin sonlarından bu yana, her iki taraftaki aşırı milliyetçiler adanın bölünmesini savunuyor, ancak bu hedeflerine ulaşamadılar. Hâlâ zamana oynuyor, bir gün başarılı olacaklarını umuyorlar. Bu ihtimal tamamen dışlanamaz; ancak şu anki koşullarda, endikasyonlar (işaretler) Türk Kıbrıslıların, Kıbrıs vatandaşlığına sahip olmalarına rağmen, yasadışı bir durumda yaşamaya devam edecekleri ve diğer Kıbrıslılarla gerçekten eşit hissetmelerinin mümkün olmayacağı yönündedir.
Kıbrıs sorununun çözümü ve adanın yeniden birleşmesi dışında bir çözüm yoktur. Bu birleşme, tüm Kıbrıs halkının çıkarına olacak şekilde, Kıbrıslılar tarafından yönetilen tek bir ülke olarak gerçekleşmelidir.
Οι τουρκογενείς χώρες έκοψαν τη φόρα του Τατάρ και της Τουρκίας, που επιμένουν να μιλούν για δύο ανεξάρτητα κράτη στην Κύπρο και για αναγνώριση ενός καθεστώτος που παράνομα ανακηρύχθηκε το 1983 και ουδέποτε αναγνωρίστηκε από άλλη χώρα πλην της Τουρκίας, εδώ και 42 χρόνια.
Οι τουρκογενείς χώρες στην ουσία είπαν προς κάθε ενδιαφερόμενο ότι ουδέποτε αυτό το καθεστώς θα αναγνωριστεί.
Ο Τατάρ και η Άγκυρα εδώ και χρόνια καλούν τους Ελληνοκύπριους να σταματήσουν να βλέπουν όνειρα και να ξυπνήσουν στην πραγματικότητα.
Προφανώς το λένε βαθιά κοιμώμενοι οι ίδιοι. Από τα τέλη της δεκαετίας του 1950 ακροδεξιοί εθνικιστές και στις δύο πλευρές εξυπηρετούν την πολιτική της διχοτόμησης κι ακόμα δεν τα κατάφεραν. Ποντάρουν ακόμη στον χρόνο, ότι κάποτε θα τα καταφέρουν. Δεν αποκλείεται, αλλά μέχρι στιγμής οι ενδείξεις λένε ότι οι Τουρκοκύπριοι θα λαθροβιώνουν μια παράνομη κατάσταση, που, ενόσω υφίσταται, δεν θα τους επιτρέψει ποτέ να νιώθουν πραγματικά ίσοι με τους λοιπούς Κύπριους πολίτες, παρόλο που έχουν το κυπριακό διαβατήριο.
Δεν υπάρχει άλλη λύση από τη λύση του Κυπριακού και την επανένωση της Κύπρου σε ΜΙΑ χώρα, που θα κυβερνάται από τους Κύπριους προς το συμφέρον ολοκλήρου του κυπριακού λαού.