Με ενόχλησε η δήλωση του Υπουργού Υγείας ότι το εμβόλιο για την COVID-19 θα είναι υποχρεωτικό. Θεωρώ ότι η αλαζονεία της εξουσίας στην Κύπρο έχει ξεφύγει και οι κρατικοί αξιωματούχοι πετάνε με καλάμια σαν drone πάνω από τα κεφάλια μας.
Αρχικά διευκρινίζω ότι είμαι υπέρ της όσο γίνεται μαζικότερης χρήσης του εμβολίου, ΟΙΚΕΙΟΘΕΛΩΣ. Δεν είμαι εναντίον των εμβολίων όπως είναι το γνωστό παγκόσμιο ρεύμα (που θεωρεί ανάμεσα σε άλλα κουφά, ότι ο Τραμπ είναι ο στρατιώτης του Φωτός ενάντια στις δυνάμεις του Σκότους). Όχι, τέτοια πελλάρα δεν την έχω. Είναι όμως για μένα θέμα αρχής. Το να μπήξεις του άλλου με το ζόρι εμβόλιο, λες κι είναι γουρούνι, το θεωρώ ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ και θα το πολεμήσω. Με όλες μου τις δυνάμεις. Θα πολεμήσω τον αυταρχισμό, την υπεροψία, τον ετσιθελισμό της εξουσίας.
Ξέρω, θα μου την πέσουν από κάτω οι υποχόνδριοι να με μαλώσουν, λέγοντάς μου ότι η δημόσια υγεία δεν είναι δικαίωμα αλλά υποχρέωση και ότι δε γίνεται οι λίγοι απείθαρχοι να θέτουν σε κίνδυνο τους πολλούς πειθαρχημένους. Αυτό είναι το επιχείρημα, ναι; Πάμε λοιπόν να το εξετάσουμε με τη λογική μας και όχι με τις φοβίες μας:
Αν οι πιο πολλοί έχουν εμβολιαστεί θεληματικά (που αυτό θα γίνει, είναι σίγουρο), πώς θα κινδυνεύουν από τους λίγους απείθαρχους; Αν μας προστατεύει το εμβόλιο, τότε εννοείται πως δεν έχουμε να πάθουμε τίποτα. Αν δεν μας προστατεύει, τότε γιατί να το βάλουμε;
Ο ίδιος ο υπουργός στη δήλωσή του είπε πως αν εμβολιαστεί το 60% με 70% του πληθυσμού, τότε είναι σαν να εμβολιάστηκε το σύνολο του πληθυσμού. Είμαι απόλυτα βέβαιος ότι τουλάχιστον το 60% (στην πραγματικότητα πιστεύω ότι θα είναι πάνω από 70%) θα εμβολιαστούν με τη θέλησή τους. Άρα (σύμφωνα πάντα με τον υπουργό) θα είναι σαν να έχουν εμβολιαστεί όλοι.
Προς τι λοιπόν οι αυταρχικές δηλώσεις; Για να μας δείξουν ότι αυτοί διατάζουν κι εμείς υπακούμε σαν πειθήνια σκυλάκια; Δεν τίθεται τέτοιο θέμα. Ειδικά στην Κύπρο, οι εκπρόσωποι της εξουσίας θα έπρεπε να ζυγίζουν πολλές φορές την κάθε λέξη που βγαίνει από το στόμα τους, διότι έχουμε υποφέρει ουκ ολίγες φορές από άστοχες αποφάσεις τους.
Άσε που και σφαιρικά να το δει κανείς το πράγμα, η ανθρωπότητα ξεκίνησε εδώ και 20 χρόνια τουλάχιστον μια αργή αλλά σταθερή επιστροφή στις αντιλήψεις του Μεσαίωνα. Εμείς που θυμόμαστε τις δεκαετίες του 60, του 70 και του 80, τότε που οι άνθρωποι απελευθερώνονταν, τότε που και στις πιο συντηρητικές σήμερα ισλαμικές πρωτεύουσες, οι γυναίκες κυκλοφορούσαν με τα «μίνι», βλέπουμε την ανθρωπότητα να πηγαίνει πίσω-πίσω, να διολισθαίνει κάθε χρόνο και πιο πολύ στον συντηρητισμό και τον πουριτανισμό, να κρύβει σιγά σιγά το σώμα της μέσα σε κελεμπίες και μπούργκες και μαντίλες, με τις εξουσίες να απλώνουν τα πλοκάμια τους όλο και πιο πολύ στην προσωπική ζωή των πολιτών.
Στη δεκαετία του 1980, όταν ξέσπασε το AIDS, μια πολύ χειρότερη και οπωσδήποτε θανατηφόρα ασθένεια, οι κυβερνήσεις προσπάθησαν μέσω διαφωτιστικής εκστρατείας να πείσουν τον κόσμο να χρησιμοποιεί προφυλάξεις και να προσέχει τους ερωτικούς συντρόφους. Σήμερα για τον κορωνοϊό επιβάλλουν lock-down και ένα σωρό μέτρα που επηρεάζουν την προσωπική ζωή. Αν ξεσπούσε στη σημερινή εποχή το AIDS, αυτό που ήταν τότε αδιανόητο, είμαι σίγουρος ότι σήμερα θα συνέβαινε: Θα είχαν επιβάλει διά βίου φυλάκιση σε όποιον κάνει σεξ και θα έστελναν στρατό στα σπίτια μας να βάζει σκοπιά μέσα στις κρεβατοκάμαρες.
Αν δεν αντισταθούμε στον αυταρχισμό και στην οπισθοδρόμηση, μαύρες εποχές περιμένουν την ανθρωπότητα. Γι’ αυτό το λόγο, που είναι καθαρά λόγος αρχής και δεν έχει να κάνει με την ανάγκη ή όχι του εμβολίου, αντιστέκομαι στον αυταρχισμό και την αλαζονεία της εξουσίας και θα την πολεμήσω με όλες μου τις δυνάμεις.