THIS IS PARTITION (ΔΙΧΟΤΟΜΗΣΙΣ) – MIND THE GAP!

12:44 PM | |

Επιτρέφοντας στο προεδρικό μέγαρο, έπειτα από το δείπνο του με τον Ακιντζί, ο πρόεδρος Αναστασιάδης ρωτήθηκε από τους δημοσιογράφους ποια θα είναι τα επόμενα βήματα στο Κυπριακό. Με ένα ύφος ήρεμο, θα ‘λεγα αμέριμνο, ο πρόεδρος δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να επαναρχίσει ο διάλογος, αν και εφόσον βέβαια επιθυμεί ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ να διορίσει ειδικό απεσταλμένο, που θα έρθει εδώ να διερευνήσει τη δυνατότητα επανέναρξης.

Αν και εφόσον επιθυμεί λοιπόν ο Γενικός Γραμματέας… Ευτυχώς που δεν ρώτησε κανένας τον κ. Αναστασιάδη τι θα γίνει αν ο Γενικός Γραμματέας δεν επιθυμεί να διορίσει ειδικό απεσταλμένο. Διότι υποψιάζομαι ότι η απάντηση του προέδρου θα ήταν η εξής: “Εν πειράζει κοπέλια! Υγείαν!”

Αλλά ας πούμε ότι διόρισε νέο ειδικό αντιπρόσωπο ο κ. Κουντέρες. Τι θα γίνει δηλαδή διαφορετικό από όλες τις προηγούμενες φορές; Ο άνθρωπος θα θέλει να μας λύσει το Κυπριακό κι εμείς θα τον βρίζουμε.  Το πολύ δύο μήνες μετά το διορισμό του οι γνωστοί αρκουδιάρηδες του πολιτικού μας πανηγυριού θα τον βγάλουν μεροληπτικό και φιλότουρκο, θα του αποδώσουν αλλότρια κίνητρα και φυσικά θα ζητήσουν από τον Αναστασιάδη να απαιτήσει την αποπομπή του.

Την περασμένη Κυριακή, 15 Απριλίου, διάβαζα στα παραπολιτικά σχόλια της εφημερίδας “Ο Πολίτης” ότι ο κ. Αναστασιάδης διαβεβαίωσε κάποιους πολιτικούς αρχηγούς ότι δεν πρόκειται να επαναρχίσουν οι συνομιλίες για το Κυπριακό. Γι’ αυτό προφανώς και τους βλέπετε τόσο ήρεμους, πράους και φιλικούς προς τον Αναστασιάδη. Επειδή “εξηνέννοιασαν” που λέμε. Όχι συνομιλίες και λύση τώρα, που το τρένο της διχοτόμησης προσεγγίζει στο τερματικό. Μα τι λέω “προσεγγίζει”; Έφτασε ήδη. “This is “Dihotomisis. Mind the Gap!”

 

Ανάρτησα το πιο κάτω άρθρο χθες, 16 Απριλίου 2018, λίγες ώρες πριν το δείπνο Αναστασιάδη – Ακιντζί. Νομίζω πως και μετά το άρθρο αξίζει τον κόπο να το αναρτήσω ξανά:

Απόψε, στο …μυστικό δείπνο Αναστασιάδη – Ακιντζί θα γίνει απλά ένα ακόμη βήμα προς τη διχοτόμηση. Όσες υπογραφές κι αν μαζέψουν οι ομάδες πρωτοβουλίας για τη λύση, όσες εκδηλώσεις κι αν γίνουν στα οδοφράγματα η διχοτόμηση έχει δρομολογηθεί και οι Αναστασιάδης – Ακιντζί αντί για ηγέτες της λύσης και του Νόμπελ Ειρήνης, θα χρισθούν τελικά από την ιστορία οι ηγέτες της καταστροφής, αυτοί που οδήγησαν, ως έσχατοι και μοιραίοι μηχανοδηγοί, το τρένο της διχοτόμησης στο τέρμα. 

Της διχοτόμησης που δρομολογήθηκε από τα τέλη της δεκαετίας του 1950 και, στη διάρκεια όλων των ετών που πέρασαν από τότε, μεθοδεύτηκε με συγκεκριμένες χωριστικές δράσεις σε διάφορα επίπεδα, ώστε η ζωή κι ο χρόνος να την εμπεδώσουν ως μοιραία κι αναμενόμενη κατάληξη:

  • Στα πρώτα χρόνια της ανεξαρτησίας, στη δεκαετία του 1960, με πραξικοπηματικές ενέργειες σε πολιτικό επίπεδο αλλά και προβοκατόρικες πράξεις βίας, που προκάλεσαν επεισόδια και ένοπλες συγκρούσεις, με σκοπό να κυριαρχήσει το μίσος ανάμεσα στις δύο κοινότητες.  
  • Με το πραξικόπημα της χούντας εναντίον του Μακαρίου, στις 15 Ιουλίου 1974 και την ομιλία του Μακαρίου στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, στις 20 Ιουλίου 1974, που έδωσαν στην Τουρκία το πρόσχημα προκειμένου να εισβάλει στην Κύπρο. Διότι ο ξεριζωμός 170 χιλιάδων ανθρώπων από τα σπίτια, τις περιουσίες και τις ζωές τους, καθώς κι η συνεπακόλουθη ντε φάκτο διχοτόμηση έπρεπε γίνει με βίαιο τρόπο, ώστε να μην φανεί ότι έγινε με τη συναίνεση Ελλήνων και Ελληνοκυπρίων.
  • Με το δόγμα του ούτω καλούμενου “Μακροχρόνιου Αγώνα” (της απόλυτης απραξίας), που έδωσε στην Τουρκία την απόλυτη άνεση χρόνου να παγιώσει με την κατοχή τον γεωγραφικό και ψυχολογικό διαχωρισμό Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Η απόλυτη απραξία από ελληνικής πλευράς αποδεικνείεται ως εκ του αποτελέσματος, αφού όχι μόνο δεν καταφέραμε να φύγει έστω και ένας Τούρκος στρατιώτης από τους 40 χιλιάδες, ή να αποτρέψουμε τον εποικισμό, ή να επιστρέψει έστω και ένας εκτοπισμένος στο σπίτι του, αλλά ούτε καν ένα καταδικαστικό ψήφισμα του ΟΗΕ που να κατονομάζει την Τουρκία ως ένοχη για παράνομη εισβολή και κατοχή στην Κύπρο δεν έχουμε εξασφαλίσει. Παρόλα αυτά συνεχίζουμε τον “Μακροχρόνιο Αγώνα” με τις γνωστές πολιτικές δυνάμεις να υπονομεύουν τις συνομιλίες, όποτε διεξάγονταν κάτω από συγκεκριμένες πρωτοβουλίες του ΟΗΕ για λύση και να συνεχίζουν να το πράττουν, σαν να μην πέρασαν πέρασαν 43 ολόκληρα χρόνια κατοχής. Συνεχίζουν με την ίδια απατηλή ρητορική, από το 1974 μέχρι σήμερα, να διευκολύνουν την τουρκική πολιτική της διχοτόμησης.  

Διότι, ναι, η διχοτόμηση είναι η λύση που πρωτίστως εξυπηρετεί την Τουρκία. Γιατί; Μα διότι έτσι διασφαλίζει, χωρίς καμία απολύτως όχληση από τους Ελληνοκύπριους, τον απόλυτο έλεγχο πάνω σε ένα αμιγώς τουρκικό κράτος, στο 40% του εδάφους της Κύπρου, που εκτείνεται στο βόρειο τμήμα του νησιού και θα αποτελεί ζώνη ασφαλείας στο μαλακό υπογάστριο της. Ένα κράτος προτεκτοράτο, μέσα στο οποίο μπορεί να διατηρεί στρατό και να στέλνει έποικους, αρχικά ως οικονομικούς μετανάστες και στη συνέχεια ως πολιτογραφημένους πλέον πολίτες.  Επιπλέον, με τη διεθνή αναγνώριση αυτού του κράτους, θα μπορεί να το αναπτύξει οικονομικά, σε όλους τους τομείς της οικονομίας στους οποίους δραστηριοποιείται και η Κυπριακή Δημοκρατία, με σκοπό να μας ανταγωνιστεί, διατηρώντας το συγκριτικό πλεονέκτημα της τεράστιας τουρκικής αγοράς, με την οποία θα συνδέεται το τουρκοκυπριακό κράτος. Με τον ειρηνικό αυτό τρόπο η Τουρκία θα επιδιώξει να μετατρέψει σε βάθος χρόνου την Κύπρο σε τουρκικό νησί, αφού οι Τούρκοι θα γίνουν πλειοψηφία ως προς τον αριθμό των κατοίκων αυτού του νησιού, ενώ το κράτος τους θα είναι οικονομικά ισχυρότερο.

Η διχοτόμηση βολεύει επίσης το ελληνοκυπριακό και το τουρκοκυπριακό κατεστημένο. Διότι αυτοί έστησαν τους μηχανισμούς νομής της εξουσίας και του δημόσιου χρήματος σε δύο χωριστές περιοχές, όπως περίπου χωρίζουν τις περιοχές ελέγχου τους η σικελική μαφία και τα καρτέλ των ναρκωτικών της Λατινικής Αμερικής. Στα ταράφια τους λοιπόν ο καθένας, έχουν διασφαλίσει τα κέρδη τους, σε τρέχοντα χρόνο αδιαφορώντας πλήρως για το τι θα γίνει στο μέλλον.

Το Τουρκοκυπριακό κατεστημένο ουδόλως ανησυχεί, αν σε 20 χρόνια οι Τουρκοκύπριοι θα είναι μια ισχνή μειοψηφία μέσα στην ίδια τους την πατρίδα, καθώς πλειοψηφία θα είναι πια οι εκ Τουρκίας έποικοι, οι οποίοι και θα διαμορφώσουν την πολιτική, κοινωνική, θρησκευτική και πολιτισμική κουλτούρα στο βόρειο τμήμα της Κύπρου. Η τουρκοκυπριακή ελίτ ευελπιστεί ότι θα παραμείνει ευνοούμενη και υπό τις νέες συνθήκες.

Το Ελληνοκυπριακό κατεστημένο επίσης ουδόλως ανησυχεί. Διότι θα συνεχίσει να πλουτίζει, κατακλέβοντας με όλους τους δυνατούς τρόπους εμάς τους ηλίθιους, πουλώντας μας πατριωτικά φούμαρα για μια καλύτερη λύση που θα επιτύχουμε στο μακρινό μέλλον, που μάλλον χρονικά θα συμπίπτει με τη Δευτέρα Παρουσία. Ώστε με την ανάσταση των νεκρών, να επιστρέψουν και όλοι οι πρόφυγες στα σπίτια τους. Δεν τους ενδιαφέρει αν με τη διχοτόμηση η Κυπριακή Δημοκρατία θα καταντήσει σταδιακά η δεύτερη πληθυσμιακά και οικονομικά χώρα σ’ αυτό το νησί. Δεν τους ενδιαφέρει αν τα παιδιά μας θα γίνουν μισταρκοί των Τούρκων, για να επιβιώσουν. Αν και όταν φτάσουμε σε εκείνο το σημείο, αυτοί, προνομιούχοι και παραλήδες καθώς είναι, θα ανέβουν σε ένα αεροπλάνο και θα πάνε να ζήσουν αλλού. 

Εκείνοι που θα πάθουν τη μεγάλη ζημιά από τη διχοτόμηση είναι οι απλοί και μη προνομιούχοι Κύπριοι, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι. Ουσιαστικά αυτή θα είναι η χειρότερη και μη αναστρέψιμη καταστροφή, στο τέλος μιας αλυσίδας εθνικών και οικονομικών καταστροφών που μας έχουν φορτώσει οι ηγεσίες μας εδώ και 58 τόσα χρόνια. Αλλά πότε τους έκοψε για το τι θα συμβεί στον απλό κόσμο και θα τους κόψει τώρα; 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *