“Σέβομαι τις αντίθετες απόψεις, όσο κι αν διαφωνώ”, είπε ο κ. Αναστασιάδης και πολύ καλά έκανε και το είπε, ως πρόεδρος της χώρας. Εγώ όμως που δεν είμαι ούτε πρόεδρος ούτε πολιτικός και δεν έχω καμία διάθεση να αυτοεξευτελίζομαι μέσα στη χρόνια, νοσηρή υποκρισία της ούτω καλούμενης “πολιτικής αβρότητας”, λέω:
Να σεβόμαστε τις αντίθετες απόψεις ναι, αλλά αυτά που λένε δεν είναι απόψεις, είναι αιτιάσεις. Πίσω από την παγερή τους αρνητικότητα, πίσω από τις καθημερινές στρεβλώσεις και τερατολογίες, πίσω από τους εφιάλτες και τους μπαμπούλες που ανασύρουν για να φοβίσουν τον λαό, για το ενδεχόμενο λύσης του Κυπριακού, κρύβουν την (δημοσίως) ανομολόγητη προτίμησή τους προς τη διατήρηση του σημερινού στάτους κβο, δηλαδή τη διχοτόμηση.
Είναι τόσο φανερό και εξακριβωμένο πλέον στη δική μου λογική, έπειτα από τόσες δεκαετίες που παρακολουθώ τη συμπεριφορά τους, που δεν μπορεί κανείς να μου αλλάξει γνώμη: Τα πλάσματα απλά δεν θέλουν λύση! Τελεία!
Έχω γράψει πολλές φορές ότι η πολιτική της διχοτόμησης, δεν ήταν μόνο πολιτική του βαθέως τουρκικού κράτους και του “ντενκτασικού” κατεστημένου. Υιοθετήθηκε επίσης κι από Έλληνες (Ελλαδίτες και Κύπριους) πολιτικούς, στρατιωτικούς και παραστρατιωτικούς κύκλους που, για διάφορους λόγους, πίστεψαν ότι ο διαχωρισμός Ε/Κ και Τ/Κ θα έβγαζε από τα πόδια μας την Τουρκία και θα επέτρεπε να έχουμε ένα καθαρά ελληνικό κράτος στο μεγαλύτερο κομμάτι της Κύπρου (ούτε τους πέρασε ποτέ από το νου πως, αν η Τουρκία μετατρέψει σε επαρχία της μεγάλο μέρος της Κύπρου, θα μας καταπιεί πληθυσμιακά και οικονομικά σε λιγότερο από 20 χρόνια).
Στην πριν από το 1974 εποχή, με το απατηλό σύνθημα “Ελλάς- Κύπρος – Ένωσις”, εξαπάτησαν μέρος του λαού, έσπειραν τη διχόνοια και τη βία και μας οδήγησαν -ως πρόβατα επί σφαγή- στην τουρκική εισβολή, με την οποία επιβλήθηκε ο διαχωρισμός κι η ντε φάκτο διχοτόμηση. Στην μετά το 1974 εποχή, απλά σιγοντάρουν την τουρκική αδιαλλαξία και -μαζί με το βαθύ κράτος της Τουρκίας, το “ντενκτασικό” κατεστημένο και τους “Γκρίζους Λύκους”- τορπιλλίζουν κάθε προσπάθεια για λύση.
Αυτή είναι δυστυχώς η αλήθεια. Τα παχιά τους λόγια δεν με πείθουν. Μες στο μετάξι της ψευδεπίγραφης “διαφύλαξης της Κυπριακής Δημοκρατίας” κρύβονται οι φαρμακεροί σκορπιοί της διχοτόμησης, που – αν, ο μη γένοιτο, συμβεί- θα επιφέρει την τελειωτική ήττα για τον Ελληνισμό της Κύπρου.