Αυτό είναι ένα από τα σλόγκαν που λανσάρει και μετεκλογικά το ΔΗΚΟ, που έσπευσε πρώτο και καλύτερο να στηρίξει την υποψηφιότητα Σιζόπουλου για την προεδρία της βουλής.
Ο πρόεδρος της ΕΔΕΚ έχει μια εντελώς καθαρή θέση στο Κυπριακό: ότι δηλαδή πρέπει η ελληνοκυπριακή πλευρά να εγκαταλείψει τις συμφωνίες, που υπέγραψαν οι Μακάριος, Σπύρος Κυπριανού και Τάσσος Παπαδόπουλος, ότι η Κύπρος θα γίνει ομοσπονδία με δύο πολιτείες, μια ελληνοκυπριακή και μια τουρκοκυπριακή. Ότι πρέπει να επανέλθουμε στο ενιαίο κράτος, μια θέση δηλαδή που έρχεται σε αντίθεση όχι μόνο με τις υπογραφές μας, αλλά και με τα ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών για τη λύση του Κυπριακού.
Περιττό βέβαια να προσθέσω ότι τη θέση αυτή θα εκμεταλλευτεί άγρια η Τουρκία, ώστε εύκολα πια να πείσει τη διεθνή κοινότητα ότι οι φταίχτες της υπόθεσης είμαστε εμείς (εμείς τα θύματα της εισβολής) διότι υπαναχωρήσαμε από τις συμφωνίες που υπογράψαμε, προφανώς διότι δεν θέλουμε λύση. Με την καθαρή αυτή θέση του κ. Σιζόπουλου, στην ουσία διευκολύνουμε την Τουρκία να επιτύχει τη διχοτόμηση και τουρκοποίηση της Κύπρου.
Την πιο πάνω καθαρή θέση του κ. Σιζόπουλου ασπάζονται επίσης το ΕΛΑΜ και η Συμμαχία Πολιτών. Παρόλα αυτά, την υποψηφιότητα Σιζόπουλου δεν πρότειναν ούτε το ΕΛΑΜ ούτε η Συμμαχία αλλά το ΔΗΚΟ.
Θυμίζω επίσης ότι ο σημερινός πρόεδρος του ΔΗΚΟ, Νικόλας Παπαδόπουλος, είχε υποστηρίξει στις τελευταίες προεδρικές εκλογές τον επίσης αντιομοσπονδιακό κ. Γιώργο Λιλλήκα.
Ωστόσο η επίσημη θέση του ΔΗΚΟ στο Κυπριακό, είναι υπέρ της Διζωνικής Ομοσπονδίας, αφού κάτω από τις σχετικές συμφωνίες βρίσκονται οι υπογραφές δύο πρώην προέδρων του κόμματος, του Σπύρου και του Τάσσου. Ο Τάσσος, ως διαπραγματευτής, είχε δώσει το 1975 στα Ηνωμένα Έθνη, εκ μέρους της πλευράς μας, τους χάρτες των δύο ζωνών (πολιτειών) της ομοσπονδίας. Μάλιστα το 2004, σε συνέντευξή του στην ελληνική εφημερίδα ΕΘΝΟΣ, ο Τάσσος είπε ότι θεωρεί τον εαυτό του πατέρα της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας.
Παρά την πιο πάνω ξεκάθαρη τοποθέτηση του Τάσσου Παπαδόπουλου και την επίσημη καθαρή θέση του ΔΗΚΟ, ο Νικόλας Παπαδόπουλος επιμένει να προτείνει, για τις κορυφαίες πολιτειακές θέσεις αυτής της χώρας, πολιτικούς που έχουν μια τελείως διαφορετική άποψη στο κρισιμότερο ζήτημα που αφορά το μέλλον και την επιβίωσή μας σε τούτο το νησί.
Το πόσο καθαρή είναι λοιπόν η θέση που εμμέσως πλην σαφώς προκύπτει από τις επιλογές του Νικόλα Παπαδόπουλου, είναι στην κρίση των πολιτών. Θα μου πείτε όμως ποιος λογαριάζει τους πολίτες; Όταν ο κ. Σιζόπουλος μπήκε στη βουλή κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή, μετά την μεγάλη συρρίκνωση της εκλογικής δύναμης της ΕΔΕΚ κι όμως το ΔΗΚΟ θέλει να τον δει στο δεύτερο τη τάξη πολιτειακό αξίωμα, μιλάμε για σεβασμό της βούλησης των πολιτών ή για περιφρόνησή της;