“Έγγραφο με παγίδες” χαρακτηρίζει σήμερα στο πρωτοσέλιδό του ο Φιλελεύθερος το κοινό έγγραφο που ετοιμάζει ο Άιντα ενόψει της διάσκεψης της Γενεύης. Μάλιστα ανιχνεύει μέσα σ’ αυτό και “βρετανικό δάχτυλο”.
Θυμάστε ότι η ίδια εφημερίδα αποκάλυψε προχτές σε παγκόσμια αποκλειστικότητα ότι το έγγραφο Άιντα θα προβλέπει και κατάργηση της Κυπριακής Δημοκρατίας, έπειτα όμως από τις οργισμένες διαψεύσεις από πλευράς κυβέρνησης και ΟΗΕ, έπαψε να βλέπει κατάργηση και ανακάλυψε τις παγίδες και τον βρετανικό δάκτυλο.
Όσοι μελετούν το Κυπριακό από την εποχή της ΕΟΚΑ και πιο πριν ακόμη, έχουν χάσει το λογαριασμό από τις αναρίθμητες παγίδες που βρήκαμε στο δρόμο μας και τους δάχτυλους που μας απείλησαν, άλλοτε των Εγγλέζων, άλλοτε των Αμερικάνων, άλλοτε και των δύο μαζί (αγγλοαμερικανικός δάχτυλος). Στην πραγματικότητα, εδώ και 60 χρόνια, ο Φιλελεύθερος κι οι άλλες πατριωτικές κυπριακές εφημερίδες, σε συντονισμό με τις πατριωτικές δυνάμεις αυτού του τόπου, μας προειδοποιούν πάντοτε και σε όλες τις πρωτοβουλίες για λύση του Κυπριακού για τις παγίδες και δάκτυλους που κρύβονται μέσα σ’ αυτές.
Μάλιστα επί προεδρίας του, ο αείμνηστος Σπύρος Κυπριανού είχε επινοήσει και μια νέα ορολογία, αντί της πεζής “παγίδας”, την “πεπονόφουσκα”. Εκφράζοντας με παρρησία την πατριωτική γραμμή του “ενδιάμεσου χώρου”, ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας απέρριψε όλες τις πρωτοβουλίες για λύση του Κυπριακού δηλώνοντας ότι “δεν πρόκειται να πατήσουμε αυτή την πεπονόφουσκα”. Σαν εικόνα μπορείτε να σκεφτείτε μια φούσκα από πεπόνι. Είναι όμως οπωσδήποτε κάτι διαφορετικό από την “σαπουνόφλουδα” που είναι φλούδα από σαπούνι.
Έτσι λοιπόν, όλες αυτές τις δεκαετίες που οι πατριωτικές δυνάμεις κι εφημερίδες μας προειδοποιούν κάθε φορά έγκαιρα για τις πεπονόφουσκες, τις παγίδες και τους δάκτυλους, είμαστε ασφαλείς. Δεν πάθαμε απολύτως τίποτα, το εθνικό μας ζήτημα βαίνει καλώς, πάμε από επιτυχία σε επιτυχία, ούτε πολέμους είχαμε, ούτε νεκρούς, ούτε αγνοούμενους, ζούμε σε μια ελεύθερη χώρα, απαλλαγμένη από ξένους στρατούς και κατοχή, διότι περπατάμε προσεκτικά, μην τυχόν και πατήσουμε τις πεπονόφουσκες ή πέσουμε στις παγίδες των ξένων κι οπωσδήποτε πάντοτε με τον πισινό μας τοίχο τοίχο, προ του κινδύνου να διεισδύσει αιφνιδίως κανένας επικίνδυνος αγγλοαμερικανικός δάχτυλος.
