Χριστούγεννα
Πώς μου ήρθε κι έγραψα αυτό το ποίημα; Ήταν Χριστούγεννα κι έβρεχε πολύ εκείνο το βράδυ, καθώς οδηγούσα στην πόλη. Οι καθαριστήρες σάρωναν στο παρμπρίζ χιλιάδες αστραφτερές σταγόνες διαθλώμενου φωτός
Read Full
ΕΔΩ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ ΓΡΗΓΟΡΗ
Στον Γρηγόρη Αυξεντίου. Εδώ είμαστε ακόμα Γρηγόρηστο μηδέν της απραξίαςμε τους φραπέδες αραχτοί στην αυταπάτη.Δεν μας πληγώνει τίποτααπ’ ό,τι αγάπησες. Ξέρω δεν είσαι πια παρών όταν μαζεύονταιγραβατωμένοι ρήτορες κι άλλοι
Read Full
Τα κροταλίζοντα δαιμόνια της σοφίτας…
Ανασύρουν φαντάσματα κλεισμένα στη σοφίτα της καχυποψίας μας. Δασείες, ψιλές, οξείες, βαρείες, περισπωμένες, διαλυτικά, εισαγωγικά, ομοιοματικά, κεφαλαία, πεζά, παύλες, κόμματα, άνω τέλειες, άνω και κάτω τελείες, τελείες. Τόνοι και πνεύματα,
Read Full
Χρόνια μετά…
Χρόνια μετά… Μετράς τα κύματα στο σούρουπο του γκρίζου Μες στις πνοές των κοχυλιών Που ξέθαψαν χέρια βελούδινα Σε τούτης της κρυφής ακτής τις μυστικές εκστάσεις Κι έτσι καθώς οι
Read Full
