Η Elizabeth II υπήρξε μία από τις κορυφαίες προσωπικότητες του 20ου αιώνα. Τον θεσμό της βασίλισσας του Ηνωμένου Βασιλείου και των άλλων βασιλείων της Κοινοπολιτείας τον υπηρέτησε υποδειγματικά. Στέφθηκε βασίλισσα το 1953 (δυο χρόνια πριν από τον αγώνα της ΕΟΚΑ), όταν ήταν μόλις 25 χρονών, μετά τον θάνατο του πατέρα της βασιλιά George VI και παρέμεινε στον θρόνο για 70 χρόνια.

Μολονότι ο θάνατός της προκάλεσε παγκόσμια συγκίνηση, στην Κύπρο διάβασα, από την πρώτη στιγμή που ανακοινώθηκε ο θάνατός της, τις γνωστές ανιστόρητες ανοησίες, τις βασισμένες στα παραμύθια που μας πουλά εδώ και σχεδόν ένα αιώνα η υστερόβουλη και ένοχη για τις μεγαλύτερες μας συμφορές ΔΙΚΗ ΜΑΣ πολιτικο-θρησκευτική ηγεσία. Διάβασα και το γνωστό παραμύθι ότι η βασίλισσα αρνήθηκε να δώσει χάρη στον Ευαγόρα Παλληκαρίδη. Το διάβασα όχι μόνο από άσχετους, που τρώνε μετά χαράς τα …κόνναρα τους πουλάνε οι πολιτικοί αγύρτες, αλλά και από ούτω καλούμενους “δημοσιογράφους”, από εκείνους που αναπαράγουν και αναμασούν τα στερεότυπα, που στραβώνουν αντί να ξεστραβώνουν τους μη γνωρίζοντες.

Μάθετε λοιπόν, όσοι δεν το ξέρετε, ότι ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης δεν έκανε ποτέ έφεση στην καταδίκη του σε θάνατο. Διότι ο Παλληκαρίδης δεν ήταν ψευτοπατριώτης, όπως όλοι αυτοί που τον επικαλούνται. Ο Παλληκαρίδης ήταν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΗΡΩΑΣ. Δεν θέλησε να κλαφτεί. Παρά την επιμονή των δικηγόρων του να κάνει έφεση, εκείνος αρνήθηκε κατηγορηματικά. Ναι μεν οι δικηγόροι του έστειλαν μια επιστολή στη βασίλισσα ζητώντας της χάρη, αλλά μια τέτοια επιστολή δεν είχε νομική υπόσταση, ήταν έξω από το πλαίσιο των αρμοδιοτήτων της βασίλισσας, δεν επεμβαίνει η βασίλισσα από μόνη της, χωρίς τη σύσταση της εκλελεγμένης κυβέρνησης. Δεν το έκανε ποτέ. Διότι δεν είναι μουχτάρης ενός χωριού στην Μαραθάσα, που θα κάνει τις γνωστές αβαρίες. Έχει ένα αυστηρό πλαίσιο εξουσιών και αρμοδιοτήτων η μοναρχία στο Ηνωμένο Βασίλειο και ο μονάρχης δεν παρεμβαίνει στην κυβερνητική πολιτική ή στην δικαιοσύνη.

Παρόλα αυτά, το παραμύθι της βασίλισσας με τον Ευαγόρα συντηρείται από το 1957, μέσα στο πλαίσιο της γενικότερης πολιτικής απάτης, που τα φορτώνει όλα στους ξένους, βρίσκοντας καταφύγιο τον πατριωτισμό, προκειμένου να σκεπάσει τις αστοχίες, τις απερισκεψίες και τις προδοσίες του αμαρτωλού ελληνοκυπριακού πολιτικοοικονομικού κατεστημένου.

ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΤΗΝ ΑΡΧΙΚΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ: Υπάρχουν άνθρωποι που αναζητούν την αλήθεια και άνθρωποι που καταφεύγουν στον μύθο, διότι αυτό τους κάνει να νιώθουν καλύτερα. Απευθύνομαι στους πρώτους. Οι δεύτεροι ας διαβάζουν άλλους, όχι εμένα.