Για μια ολόκληρη εβδομάδα ο Πούτιν, ο Λαβρόφ και άπαντες οι Ρώσοι αξιωματούχοι διέψευδαν τους Αμερικανούς και τους Ευρωπαίους, που έλεγαν ότι η Ρωσία είναι έτοιμη για εισβολή στην Ουκρανία. Χαρακτήριζαν τις προειδοποιήσεις “υστερία και παραλήρημα της Δύσης”. Χτες το βράδυ ο Πούτιν αναγνώρισε ως ανεξάρτητες τις αποσχισθείσες ουκρανικές επαρχίες του Ντόνετσκ και του Λουγκάνσκ και έδωσε εντολή για προώθηση στρατευμάτων στις περιοχές αυτές, κάτι που ουσιαστικά ισοδυναμεί με εισβολή στην Ουκρανία.
Προηγήθηκε ένα διάγγελμα στο οποίο ο Πούτιν μίλησε με έναν κυνικό, ιμπεριαλιστικό λόγο, που θύμιζε τις ομιλίες του Χίτλερ. Αμφισβήτησε ωμά το δικαιώμα του ουκρανικού λαού να έχει τη δική του χώρα και να αποφασίζει γι’ αυτήν. Είπε κοντολογίς ότι η Ουκρανία δεν έπρεπε να υπάρχει ως χώρα, διότι ήταν λέει δημιούργημα της Ρωσίας. Ήταν δηλαδή ουσιαστικά ένας πρόλογος σε μια ευρύτερης κλίμακας εισβολή της Ρωσίας για πλήρη κατάληψη της Ουκρανίας (η οποία δεν έπρεπε να υπάρχει). Ήταν ένας λόγος απίστευτα θρασύς, αλαζονικός και εφιαλτικός, αφού ηχεί άκρως επικίνδυνος για την ειρήνη στον πλανήτη, από το στόμα του ηγέτη μιας πυρηνικής υπερδύναμης, όπως η Ρωσία.
Ο Πούτιν έκανε χτες το βράδυ αυτό που προετοίμαζε εδώ και μήνες, ακολουθώντας βήμα προς βήμα όσα προειδοποιούσαν οι Δυτικοί και ο ίδιος διέψευδε.
- Βήμα 1: Ξεκίνησε προβοκάτσιες στις αποσχισθείσες ανατολικές επαρχίες της Ουκρανίας.
- Βήμα 2: Οι αποσχισθείσες επαρχίες ανακήρυξαν ανεξαρτησία (όπως έκανε εδώ στην Κύπρο το ψευδοκράτος).
- Βήμα 3: Ο Πούτιν αναγνώρισε τις δύο επαρχίες και έστειλε ήδη εκεί στρατό, από χτες το βράδυ. Ξεκίνησε δηλαδή ουσιαστικά την εισβολή στην Ουκρανία, ασχέτως αν την ονόμασε “ειρηνευτική επιχείρηση” (όπως χαρακτήρισε και η Τουρκία τη δική της εισβολή στην Κύπρο).
Θυμίζω ότι προχτές, Κυριακή, το “Παγκύπριο Συμβούλιο Ειρήνης” έκανε συγκέντρωση διαμαρτυρίας γιατί οι Βρετανοί να χρησιμοποιούν τις βάσεις Ακρωτηρίου για τα πολεμικά τους αεροπλάνα, που ήρθαν εδώ ενόψει ενός πιθανού πολέμου στην Ουκρανία. Ο πρόεδρος του Συμβουλίου εξέφρασε την ανησυχία του για τον ενδεχόμενο πόλεμο, κατονομάζοντας περίπου ως υπαίτιο το ΝΑΤΟ. Δεν είπε ούτε και μία λέξη για την Ρωσία ή για τον Πούτιν. Παρομοίως τοποθετήθηκε και το ΑΚΕΛ.
Επειδή είμαι βέβαιος ότι οι δηλώσεις και εκδηλώσεις, τόσο του ΑΚΕΛ όσο και του Συμβουλίου Ειρήνης, ήταν ειλικρινώς αντιπολεμικές, περιμένω να ακούσω τις δηλώσεις τους ή να δω τις εκδηλώσεις διαμαρτυρίας που θα διοργανώσουν τόσο ενάντια στις άκρως ιμπεριαλιστικές δηλώσεις του Βλαντιμίρ Πούτιν όσο και ενάντια στην εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, ή οποία έχει ήδη ξεκινήσει. Ελπίζω μόνο να μην ακούσω να χαρακτηρίζουν και αυτοί την ρωσική εισβολή “ειρηνευτική επιχείρηση”.
Αν ωστόσο πρέπει να κάνω μια ρεαλιστική πρόβλεψη για τις αντιδράσεις της πλειοψηφίας των κυπριακών πολιτικών κομμάτων, πολύ φοβάμαι ότι θα δούμε την πληγείσα από την τουρκική εισβολή και επί 47 χρόνια ημικατεχόμενη από την Τουρκία Κύπρο να είναι μάλλον φιλική προς την πανομοιότυπη ρωσική εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, διότι εμείς αγαπάμε Ρωσία και οι ορθόδοξες χριστιανικές εισβολές είναι καλές.
Για την άλλη πτυχή του προβλήματος, που αφορά τους διεθνείς συσχετισμούς, η άποψή μου είναι εδώ: