Οι καινοτομίες προκαλούν αντιδράσεις, είπε ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης, για τη θύελλα που προκάλεσαν οι διορισμοί του στα συμβούλια των Ημικρατικών Οργανισμών. Ποια ήταν όμως η μοναδική καινοτομία του Προέδρου; Μα ποια άλλη από το διορισμό συγκεκριμένου προσώπου στο Συμβούλιο του ΤΕΠΑΚ στις 5:00 το απόγευμα και η απόλυσή του στις 6:00.

Δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι υπήρξε ποτέ στην ιστορία αρχηγός κράτους που απέλυσε κάποιον τον οποίο διόρισε μια ώρα προηγουμένως. Διότι μια τέτοια πολιτική πράξη εκθέτει πρώτα απ’ όλα εκείνον που έκανε το διορισμό.

Είναι άξιο απορίας δηλαδή με ποια κριτήρια έκανε αυτό τον διορισμό ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης, αν δεν του έκανε αυτός ο άνθρωπος. Δεν ήξερε ποιος ήταν; Ήταν διορισμός στην τύχη, τύπου “ραντεβού στα τυφλά”; Τον κέρδισε στο καζαντί; Πώς γίνεται να τον διόρισε και μετά από μια ώρα να μετάνιωσε;

Δηλαδή το πάθημα με τους υπουργούς, που άλλαξε σε 10 μήνες, δεν του έγινε μάθημα; Δεν ένιωσε την ανάγκη να το ψάξει λίγο, πριν κάνει τους διορισμούς στους Ημικρατικούς; Και γιατί να πιστέψουμε ότι οι υπόλοιποι 85 που διόρισε είναι οι πλέον κατάλληλοι;

Α, για τους άλλους, λέει, έκανε προτάσεις το Γνωμοδοτικό Συμβουλίο, που διόρισε ο Πρόεδρος. Πλην όμως ανακαλύπτουμε ότι σε αρκετά πόστα διορίστηκαν πρόσωπα με σύγκρουση συμφέροντος. Δηλαδή ότι κάτι στη δουλειά τους ή στον οικογενειακό τους κύκλο εμπλέκει προσωπικό συμφέρον στο πόστο που διορίστηκαν.

Αυτό όμως δεν ήταν μέσα στα καθήκοντα μας να το πούμε, αν υπάρχει σύγκρουση συμφέροντος για κάποιους από αυτούς που προτείναμε, λέει ο πρόεδρος του Γνωμοδοτικού. Και τι είδους γνωμοδότηση δώσατε κύριε Αρέστη, όταν δεχτήκατε να αγνοήσετε τη σύγκρουση συμφέροντος, που αποτελεί παραβίαση της πολιτικής ορθότητας, της ηθικής και της δεοντολογίας; Δηλαδή η δουλειά σας ήταν μόνο να δείτε πόσα πτυχία είχε ο καθένας;

Έπειτα από το νέο αυτό φιάσκο με τους διορισμούς στους Ημικρατικούς, η εντύπωση μου ως πολίτης αυτής της χώρας είναι ότι ο Πρόεδρος έφτιαξε το Γνωμοδοτικό για να ντριπλάρει έξυπνα τα κόμματα και να ξεφύγει από τις λίστες τους και το διορισμό κομματικών με την αναλογία της δύναμης του κάθε κόμματος. Η αλήθεια είναι ότι σε αυτό συμφωνώ κι εγώ. Όπως και στην ιδέα να υπάρχει ένα Γνωμοδοτικό Συμβουλίο το οποίο όμως να έχει τη δυνατότητα να κάνει σωστά τη δουλειά του, να αναζητά και να επισημαίνει περιπτώσεις προσωπικοτήτων που αξίζουν και όχι να περιμένει μόνο μέσα από αιτήσεις και βεβαίως να μπορεί να πει αν τηρείται η ηθική και η δεοντολογία με τον διορισμό τους.

Αντί αυτού όμως, είδαμε πάλι πρόχειρους διορισμούς, χωρίς ψάξιμο και με μια στρατιά από υποστηρικτές της υποψηφιότητας του κυρίου Χριστοδουλίδη να αναλαμβάνουν τα πόστα. Με άλλα λόγια, η ημετεροκρατία, η κουμπαροκρατία, ο νεποτισμός και όλα τα άλλα σύμφυτα κουσούρια της Κυπριακής μπανανίας συνεχίζουν να υπάρχουν

Το νέο που ευαγγελίζεται διαρκώς ο κ. Χριστοδουλίδης, όταν μιλά για το νέο που έρχεται και το παλιό που αντιστέκεται, στην πραγματικότητα δεν είναι καθόλου νέο. Είναι απλά το παλιό σε νέο περιτύλιγμα. Δυστυχώς το παλιό, σαθρό σύστημα είναι πολύ σκληρό για να πεθάνει. Και δεν είμαι καθόλου βέβαιος αν ο κύριος Χριστοδουλίδης και το ΔΗΚΟ είναι εκείνοι που πραγματικά θέλουν να το σκοτώσουν.