Η ΜΑΡΙΟΡΗ ΚΙ Ο ΦΕΡΕΤΖΕΣ

6:28 PM | |

Μέσα στους επόμενους 4 μήνες θα γίνουν εκλογές στην Κύπρο, την Ελλάδα και την Τουρκία. Αμέσως μετά οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους στην Ε.Ε. θα επιδιώξουν να επιλύσουν τις διαφορές ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία και συναφώς ανάμεσα στην Κύπρο και την Τουρκία. Αναλόγως του ποιοι θα εκλεγούν, το Κυπριακό μπορεί να οδηγηθεί ξανά σε διαδικασία επίλυσης ή να παραμείνει άλυτο για μερικά χρόνια ακόμη, δίνοντας το περιθώριο στην Τουρκία να συνεχίσει να προετοιμάζει το ψευδοκράτος, με σημαντικές υποδομές στον τουρισμό, τις υπηρεσίες και τη γεωργία, ώστε να είναι έτοιμο, με τη οριστικοποίηση και μονιμοποίηση της διχοτόμησης, να υποσκελίσει οικονομικά και δημογραφικά την Κυπριακή Δημοκρατία.

Πάντως μετά τις εκλογές, η Τουρκία, είτε εκλεγεί άλλος είτε παραμείνει ο Ερντογάν, είναι πολύ πιθανόν να αλλάξει πολιτική, αφού εκείνος που θα εκλεγεί δε θα χρειάζεται πια να πουλά τσαμπουκά στους Τούρκους ψηφοφόρους, για τις ψήφους. Το πιο πιθανόν είναι να κάνει τις αναγκαίες υποχωρήσεις έναντι των ΗΠΑ και σημαντικών χωρών της περιοχής, όπως το Ισραήλ και η Αίγυπτος, σε μια προσπάθεια να αποκαταστήσει η Τουρκία τη χαμένη της αξιοπιστία ως γείτονας, εταίρος, σύμμαχος. Ήδη ο Ερντογάν, παρά τον ασυγκράτητο αφηνιασμό του, ξεκίνησε να το προσπαθεί.

Η Κύπρος δεν έχει περιθώριο να κάνει λανθασμένες κινήσεις, που θα προκαλέσουν ανησυχία και αμφιβολίες για τη δική μας αξιοπιστία, στις σημαντικές αυτές χώρες και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αν η Τουρκία καταφέρει να αναβαθμίσει τη θέση της, η Κύπρος πρέπει να παραμένει διαρκώς πιο αξιόπιστη από την Τουρκία. Πρέπει, με την αξιοπιστία μας, να πείσουμε, πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι είναι εξίσου σημαντικό, οι ισχυροί μας εταίροι και η Ευρωπαϊκή Ένωση, να διασφαλίσουν την πραγματική ανεξαρτησία και κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ότι η Κύπρος, με το Κυπριακό άλυτο ή λυμένο, δεν πρέπει να ελέγχεται και να χρησιμοποιείται από την Τουρκία, αν ο Ερντογάν ή κάποιος άλλος στη θέση του, αποφασίσει να κάνει τερτίπια, καπρίτσια και εκβιασμούς, είτε στην Ευρωπαϊκή Ένωση είτε στη δυτική συμμαχία γενικότερα.

Σε έναν κόσμο που συνταράζεται συθέμελα, από μια μακρόχρονη και πολυεπίπεδη κρίση, η οποία εντάθηκε με τον κορονοϊό και κορυφώθηκε με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, η Κύπρος δεν σηκώνει ερασιτεχνισμούς και πειράματα. Γιατί, αν τα θαλασσώσουμε, θα κινδυνέψουμε να χάσουμε και τα αυγά και τα πασχάλια.

Δυστυχώς όμως εμείς, οι Κύπριοι ψηφοφόροι, βαδίζουμε προς τις εκλογές με μια αβάστακτη ελαφρότητα. Ανάμεσα στους επικρατέστερους τρεις υποψήφιους, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πρώτο εκείνον του οποίου το ιστορικό προκαλεί αβεβαιότητα και ανησυχία για το πού θα μας οδηγήσει, με την πολιτική ελαφρότητα που τον χαρακτηρίζει. Έναν τάχα «νέο στην πολιτική», που ωστόσο δεν είναι νέος. Έχει ήδη στην πολιτική δέκα ολόκληρα χρόνια, δίπλα από τον απερχόμενο πρόεδρο Αναστασιάδη. Αναδείχθηκε μέσα από το σύστημα κι η υποψηφιότητά του στηρίζεται από τζάκια του κατεστημένου, συστημικά κόμματα και πρόσωπα που δεν εμπνέουν εμπιστοσύνη σε σοβαρούς ανθρώπους, στην Κύπρο και στο εξωτερικό, διότι δεν χαρακτηρίζονται από πολιτική σοβαρότητα και υπευθυνότητα.

Για τα χρόνια που ήταν κυβερνητικός εκπρόσωπος, ο κ. Χριστοδουλίδης δεν μπορεί να κριθεί πολιτικά, αφού εξέφραζε πάντα την κυβέρνηση Αναστασιάδη και ποτέ την προσωπική του άποψη. Τα 4 χρόνια όμως, κατά τα οποία διετέλεσε Υπουργός Εξωτερικών, είχε την ευθύνη να εισηγείται στον πρόεδρο την εξωτερική μας πολιτική, στρατηγική και τακτική, ως ο καθ’ ύλην αρμόδιος συνεργάτης και σύμβουλος του. Σε αυτά τα 4 τρομακτικά χρόνια, ο κ. Χριστοδουλίδης εφάρμοσε ουσιαστικά την «Νέα Στρατηγική» του Νικόλα Παπαδόπουλου, που στόχευε στο να προκαλέσει κόστος στην Τουρκία, ώστε να συνετιστεί απεναντι την Κύπρο.

Όμως ο Χριστοδουλίδης πέτυχε ακριβώς το αντίθετο. Προκάλεσε ΜΗΔΕΝ κόστος στην Τουρκία, η οποία, όχι μόνο δεν συνετίστηκε, αλλά αποθρασύνθηκε τελείως. Έκανε την κυπριακή ΑΟΖ κυριολεκτικά ξέφραγο αμπέλι και στο τέλος μπήκε με τις «ποδίνες» και μέσα στο Βαρώσι. Με τον κ. Χριστοδουλίδη, να επιδίδεται σε ένα απίστευτο ρεσιτάλ …ελαφρολαϊκού τραγουδιού, κάνοντας τη μια άστοχη δήλωση μετά την άλλη.

Άρχισε λέγοντας ότι η Τουρκία δε θα βρει γεωτρύπανα, έπειτα ότι δε θα βρει προσωπικό για να δουλέψει στα γεωτρύπανα, έπειτα ότι η Κύπρος θα εκδώσει διεθνή εντάλματα σύλληψης του προσωπικού, ότι έχει θωρακίσει την ΑΟΖ με την ασπίδα της Ε.Ε., ότι αν χρειαστεί θα χρησιμοποιήσουμε το βέτο μας στην Ε.Ε. με στόχο υποστεί σοβαρές κυρώσεις που θα πονέσουν την Τουρκία και το τερμάτισε με την τραγική του διαβεβαίωση ότι η Τουρκία μπλοφάρει για το Βαρώσι. Τόση ήταν η φόρα του κ. Χριστοδουλίδη στο να μας παραμυθιάζει, που σε κάποια φάση αναγκάστηκε να βγει ο κ. Αναστασιάδης να τον «αδειάσει» με τρόπο, δηλώνοντας ότι δεν πρέπει να τρέφουμε ψευδαισθήσεις.

Αν δεν ήταν τόσο επικίνδυνες για την Κύπρο οι αυταπάτες, η πολιτική ρηχότητα και οι ερασιτεχνισμοί του κ. Χριστοδουλίδη, απλώς θα γελούσαμε. Όμως φτάσαμε στο σημείο να ανησυχούμε για θερμό επεισόδιο μέσα στην ΑΟΖ μας. Σας θυμίζω ότι το 2018 η ΕΝΙ απέσυρε το γεωτρύπανό της, κάτω από το βάρος της έντασης των τουρκικών απειλών. Η εφιαλτική εκείνη κατάσταση, με την Κύπρο να παραμένει εκτεθειμένη στις ορέξεις της Τουρκίας, είναι αυτό που ο κ. Χριστοδουλίδης και οι επίδοξοι συγκυβερνήτες του ονομάζουν «διεκδικητική πολιτική». Με ΜΗΔΕΝ κόστος για την Τουρκία και ΜΗΔΕΝ κέρδος για εμάς, να είμαστε ο μάγκας που τρώει αβέρτα καρπαζιές.

Σας θυμίζω επίσης ότι, με το που έφυγε από ΥΠΕΞ ο κ. Χριστοδουλίδης, σταμάτησαν οι τουρκικές προκλήσεις στην ΑΟΖ, αφού ο κ. Κασουλίδης άλλαξε την τακτική, μίλησε πιο σοβαρά και αξιόπιστα εκεί που έπρεπε στο παρασκήνιο κι όπως φαίνεται κάποιοι τράβηξαν το χαλινάρι στην Τουρκία, που έπαψε να βρίσκει αφορμές. Έφυγε ο κ. Χριστοδουλίδης από το υπουργείο, έφυγε και η Τουρκία από την ΑΟΖ.

Στο ήδη μεγάλο αυτό άρθρο δε θα επεκταθώ και στα γεγονότα του Μοντ Πελεράν και του Γκραν-Μοντανά και να τα συνδυάσω με το «φλερτ» του κ. Χριστοδουλίδη με θεωρητικούς της λύσης δύο κρατών (της διχοτόμησης), όπως είναι ο καθηγητής Άγγελος Συρίγος, ο οποίος προλόγισε το τελευταίο βιβλίο του υποψήφιου προέδρου για το Κυπριακό. Απλώς το σημειώνω. Όπως σημειώνω και την θερμή στήριξη που του παρέχει το απορριπτικό στρατόπεδο, που μας οδηγεί από το 1974 αργά και σταθερά στη διχοτόμηση.

Παρ’ όλα αυτά, οι περισσότεροι Κύπριοι, που ερωτώνται στις δημοσκοπήσεις, απαντούν ότι θα ψηφίσουν τον κ. Χριστοδουλίδη.

Να τον ψηφίσουν, βεβαίως! Κάθε λαός έχει την ηγεσία που του αξίζει. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι δίπλα του ο κ. Χριστοδουλίδης θα έχει πολύ σοβαρούς συγκυβερνήτες: τον Ν. Παπαδόπουλο, τον Μ. Σιζόπουλο, τον Μ. Καρογιάν, την Ελ. Θεοχάρους, τους κυνηγούς, τους κουρεμένους της Λαΐκής και των Αξιογράφων. Με τέτοια πανίσχυρη ομάδα, να μην ανησυχείτε! Ακόμη και αν ο κ. Χριστοδουλίδης δεν είναι και ο αξιόπιστος πολιτικός, είναι οπωσδήποτε ο πιο όμορφος. Κι αυτή τη στιγμή η Κύπρος, έχοντας όλα της τα προβλήματα λυμένα, το μόνο που της λείπει είναι ένας όμορφος πρόεδρος. Όλα τα είχε η Μαριορή, ο φερετζές της έλειπε.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *