Δεν ήταν δική του αρμοδιότητα η αγορά των ελληνικών ομολόγων, είπε χθες στην Διερευνητική Επιτροπή ο πρώην ανώτατος εκτελεστικός διευθυντής της Τράπεζας Κύπρου, κ. Ανδρέας Ηλιάδης, παρόλο που τόσο ο πρώην πρόεδρος της τράπεζας όσο και άλλα ανώτατα στελέχη της, απαντώντας στα ερωτήματα της ίδιας επιτροπής, είχαν ρίξει σχεδόν όλο το φταίξιμο στον κ. Ηλιάδη, λέγοντας ότι ήταν δική του η απόφαση και μάλιστα ότι ενημέρωσε το συμβούλιο εκ των υστέρων. Είχε λεχθεί επίσης ότι ο κ. Ηλιάδης ασκούσε μια πολύ συγκεντρωτική διεύθυνση, αλλά όταν ρωτήθηκε σχετικά από την επιτροπή είπε ότι δεν είναι του χαρακτήρα του να λειτουργεί με αυτό τον τρόπο.

Εν πάση περιπτώσει η απομάκρυνση του Γιάννου Ιωάννου από τη θέση του βοηθού προπονητή του ΑΠΟΕΛ, την ώρα που η ομάδα του προκρίθηκε στους ομίλους του Champion’s League, έγινε μετά από την εκβιαστική απόφαση του κ. Ηλιάδη ότι ο παλιός άσος του κυπριακού ποδοσφαίρου έπρεπε να διαλέξει ή το ΑΠΟΕΛ ή την τράπεζα.  Ανάλογη ήταν και η απόφαση του  για τον ηθοποιό (και υπάλληλο της τράπεζας) Στέλιο Θεοχάρους, του γνωστού μας Γώρου (από το “Την Πάτησα) ή Φουσιέκκα (από την “Αίγια Fuxia”) καθώς και για αρκετούς άλλους υπαλλήλους της τράπεζας, κυρίως ψαλτάδων, με αποτέλεσμα να τρέχουν οι εκκλησιές να βρουν άρον άρον άλλους ψαλτάδες, διότι (κατά τον κ. Ηλιάδη) όταν είσαι τραπεζικός δεν γίνεται να ψέλνεις!

Παρόλο λοιπόν που ο κ. Ανδρέας Ηλιάδης είχε το χρόνο και την αρμοδιότητα να παίζει το ρόλο της Πελλομαλούς που δέρνει τον Φουσιέκκα και να ντριπλάρει τον πρώην κυνηγό του ΑΠΟΕΛ Γιάννο Ιωάννου να του πάρει την μπάλα από τα πόδια, δεν είχε αρμοδιότητα (όπως ο ίδιος ισχυρίζεται) για τα ελληνικά ομόλογα. Οπότε, μετά τις καταθέσεις αρκετών ήδη κορυφαίων στελεχών της τράπεζας, προκύπτει ότι τα ομόλογα τα αγόρασε ο κ. Κανένας. Περίπου δηλαδή όπως το ανέκδοτο με τον Πόμπο που λέει “το καυλί φάντασμα ξαναχτυπά”…

Παρά την προσπάθεια κάποιων εφημερίδων σήμερα να στηρίξουν τον κ. Ηλιάδη, εγώ προσωπικά δυσκολεύομαι να πεισθώ ότι είναι η “κούπα ή άπαννη” της αμαρτωλής τότε διεύθυνσης της Τράπεζας Κύπρου. Εύχομαι αυτή τη φορά, μέσα από τις παράλληλες διαδικασίες διαλεύκανσης του τεράστιου οικονομικού εγκλήματος που διαπράχθηκε εις βάρος μας (διαδικασίες οι οποίες τρέχουν από τη Διερευνητική Επιτροπή από τη μια κι από την Γενική Εισαγγελία από την άλλη), να λάμψει η αλήθεια κι οι ένοχοι να φυλακιστούν για όσες δεκαετίες κρίνει το δικαστήριο ότι τους αξίζει, προκειμένου να αποδοθεί δικαιοσύνη.