Συζητούμε το θέμα των αποκρατικοποιήσεων λες και πρόκειται να εφαρμόσουμε εδώ στην Κύπρο κάτι το εντελώς καινούριο, το πρωτότυπο και πρωτοφανές λες – ας πούμε – και θα μετατρέψουμε την Κύπρο σε διαστημόπλοιο για να την ταξιδέψουμε προς τον πλανήτη Άρη!

Ούτε πως αυτές τις συζητήσεις, που κάνουμε εμείς το 2013 τις έκαναν στον πολιτισμένο κόσμο 30 χρόνια πριν, στη δεκαετία του 80! Ούτε πως τα ερωτήματα και οι ανησυχίες που εκφράζονται εδώ έχουν ήδη απαντηθεί στην πράξη, σε ολόκληρη την υπόλοιπη Ευρώπη, όπου εφαρμόστηκαν οι αποκρατικοποιήσεις.

Θα το πω πολύ ωμά και με την αθώα, ανεπιτήδευτη οργή που με πιάνει κάθε φορά που απελπίζομαι για το που πάει αυτός ο τόπος: Είμαστε έναν χωρκόν! Το χωρκόν της Αίγιας Fuxia, όπου οι χωρκανοί συζητούν για διάφορα θέματα που είναι ήδη γνωστά στον σύγχρονο πολιτισμό, αλλά επειδή αυτοί ζουν 100 χρόνια πριν, τα αμφισβητούν, εκφράζουν φόβους κι ανησυχίες, προσπαθούν να ανακαλύψουν αυτά τα (γνωστά σήμερα) πράγματα όπως το … φραπέ για παράδειγμα ή προσπαθούν να … πετάξουν με ψεύτικα φτερά, αλλά οι άλλοι επιμένουν ότι δεν μπορεί ο άνθρωπος να πετάξει κτλ κτλ…

Είμαστε το χωρκόν της Αίγιας Fuxia και για ένα άλλο λόγο. Διότι απλά παραμένουμε χωρκάτες. Τόσο χωρκάτες που δεν καταδεχόμαστε να κοιτάξουμε τι γίνεται έξω από το χωρκό μας, πώς έχουν προχωρήσει και προοδεύσει τα άλλα χωρκά. Εμείς νομίζουμε ότι είμαστε το καλύτερο χωρκό του κόσμου, με τους καλύτερους χώρκατους.