Αν τα κόμματα καταφέρουν να γλυτώσουν τα σπίτια εκείνων που τα χάνουν πραγματικά άδικα, θα τους πω ένα μεγάλο μπράβο μέσα από την ψυχή μου και θα τους χειροκροτήσω. Μακάρι αυτό να γίνει στο τέλος.

Αν όμως τα κάνουν πάλι θάλασσα, όπως όλες τις προηγούμενες φορές που μας οδήγησαν σε περιπέτειες και καταστροφές -για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους- πρέπει να ξέρουν ότι η αυτή τη φορά η αντίδραση του κόσμου θα είναι απρόβλεπτη. Διότι όταν τραβάς ασταμάτητα το σκοινί, κάποτε σπάει.

Αν κάποιοι προφασίζονται ότι προσπαθούν να σώσουν την πρώτη κατοικία ενώ στην πραγματικότητα προσπαθούν να σώσουν τους εκατομμυριούχους που κρύβουν έξω τα λεφτά τους και δεν πληρώνουν τα χρέη τους, ή αν κάποιοι άλλοι νομίζουν ότι, μέσα στο χάος που θα προκαλέσει τυχόν στάση πληρωμών του κράτους, θα παραιτηθεί ο Αναστασιάδης για να γίνουν εκείνοι πρόεδροι… κάνουν τεράστιο σφάλμα εκτίμησης. Η οργή του κόσμου θα τους πάρει και θα τους σηκώσει όλους…