Με ένα μικρόφωνο μόνιμα στο χέρι, ο τρελός του πανηγυριού, που άλλοι τον λένε και σουλτάνο, δίνει τις καθημερινές του παραστάσεις πουλώντας μούρη στους πρόθυμους κλακέρ του.

Έχοντας φτύσει κανονικά τη Δύση, στη σφαίρα επιρροής της οποίας ανήκει θέλοντας και μη η Τουρκία, παίζει ριψοκίνδυνα παιχνίδια με τη φωτιά, χωρίς να συναισθάνεται ότι αυτά τα κόλπα δεν είναι για σαλτιμπάγκους σαν του λόγου του.

Δένοντας σε ψιλό μαντήλι την πονηρή λυκοφιλία του Πούτιν, την είδε περίπου Θεός. Σαρκάζει και κατσαδιάζει Κύπρο, Ελλάδα, Ισραήλ, Ευρώπη, Αμερική. Αποθρασύνεται και στέλνει στους γείτονές του επιδρομικούς στρατούς και πολεμικά πλοία. Κάνει του κεφαλιού του, χωρίς καν να υποψιάζεται ότι στο φινάλε θα το χάσει το κεφάλι του.

Η γειτονική του Συρία ρημάχτηκε από τον πόλεμο εφτά χρόνια τώρα. Γιατί; Διότι οι δυτικοί άπλωσαν το χέρι τους στα ταράφια του Πούτιν κι αυτός τους το έκοψε. Έδειξε ότι έχει τα κότσια να κρατήσει τη Συρία στη σφαίρα της δικής του επιρροής διά πυρός και σιδήρου. Εκατοντάδες χιλιάδες νεκροί κι εκατομμύρια πρόσφυγες, θύματα μιας παρανοϊκής πολιτικής διελκυστίνδας. Κι ο Ερντογάν νομίζει ότι μπορεί να παίξει παιχνίδια με τους δυτικούς, φλερτάροντας τον Πούτιν.

Ο Ρώσος δεν έχει κανένα θέμα να ανταποκρίνεται στο φλερτ του Ερντογάν, ξέροντας ότι αυτό προκαλεί εκνευρισμό, αμηχανία και γενικώς πρόβλημα στη Δύση. Ξέρει βέβαια ο Πούτιν ότι στο τέλος ο Ερντογάν θα φάει το κεφάλι του. Ο Ερντογάν είναι εκείνος που δεν το κατάλαβε ακόμη.

Το σίγουρο είναι ότι εμείς οι Κύπριοι έχουμε θέμα μ’ αυτόν τον εξυπνόβλακα. Κι όταν λέω “οι Κύπριοι” δεν εννοώ μόνο οι Ελληνοκύπριοι αλλά και οι Τουρκοκύπριοι. Αυτοί μάλιστα έχουν πολύ μεγαλύτερο πρόβλημα, διότι εξαρτώνται κι οικονομικά απ’ αυτόν. Χώρια που διατηρεί και στρατό από 40 χιλιάδες άντρες στην Κύπρο. Η αγκαλιά του Ερντογάν δεν είναι πατρική, είναι θανάσιμη. Είναι ολοφάνερες οι προθέσεις του να τους αλλοτριώσει και να τους αφομιώσει, καταπίνοντας τους στο κροκοδείλιο στόμα του. 

Όσο πιο γρήγορα το καταλάβουμε και οι δύο κοινότητες των Κυπρίων, τόσο το καλύτερο. Ίσως καταφέρουμε επιτέλους να στήσουμε μια κοινή ασπίδα για να σώσουμε απ’ αυτόν τον παρανοϊκό την πατρίδα μας, εμάς και τα παιδιά μας.