Συγχαρητήρια στον Νίκο Αναστασιάδη για τη νίκη του.

Στην πρώτη του πενταετία κατάφερε να διαχειριστεί την οικονομική καταστροφή που του παρέδωσε η προηγούμενη κυβέρνηση. Το πέτυχε χάρη στις θυσίες και την ιώβεια υπομονή του απλού κόσμου, που φορτώθηκε στην καμπούρα του όλο το βάρος.

Στο Κυπριακό διεύρυνε τις συγκλίσεις με την τουρκική πλευρά και μαζί με την Ελλάδα έθεσαν για πρώτη φορά το θέμα των εγγυήσεων, επιτυγχάνοντας να γίνει παραδεκτό από τον Γ.Γ. του ΟΗΕ, στο τελικό του πλαίσιο-εισήγηση για τη λύση, ότι οι ξένες εγγυήσεις είναι απαράδεκτες.

Στην δεύτερή θητεία του οφείλει να πράξει ότι είναι πολιτικώς κι ανθρωπίνως δυνατόν για να τερματιστεί όσο πιο γρήγορα γίνεται η τουρκική κατοχή κι η ντε φάκτο διχοτόμηση, να απενεργοποιήσει δηλαδή την ωρολογιακή βόμβα του Κυπριακού, του θανάσιμου αυτού κινδύνου που απειλεί την ειρήνη, την ασφάλεια και την ίδια την επιβίωση του ελληνισμού σ’ αυτό το νησί.

Στο εξίσου κεφαλαιώδες ζήτημα της θεραπείας του νοσηρού πολιτικού συστήματος, της κομματοκρατίας, της ημετεροκρατίας, της διαπλοκής και της διαφθοράς, δεν άλλαξε σχεδόν τίποτα στη διάρκεια της πρώτης του θητείας. Η Κύπρος παραμένει όμηρος του συστήματος και των συμφερόντων του βολεμένου πολιτικοοικονομικού κατεστημένου.

Αν δεν αποφασίσει επιτέλους ο Νίκος Αναστασιάδης να βάλει νυστέρι στο απόστημα κι αν συνεχίσει να στηρίζεται σε τούτο το ιδιοτελές κι άπληστο σύστημα, που κολακεύει και εξυπηρετεί την εξουσία, αλλά την ίδια στιγμή εξαχρειώνει την ηθική διάσταση της πολιτικής, επιτρέποντας την υπονόμευση της ευνομίας και την εξάρθρωση των θεσμών, θα έχει ολοκληρώσει την πολιτική του σταδιοδρομία με ένα τεράστιο πλην. Γιατί αυτό το σύστημα ήταν και παραμένει άλλη μια ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια του κράτους και της κοινωνίας μας. Εκράγηκε ήδη μία φορά επί διακυβέρνησης Χριστόφια, με τις γνωστές τραγικές συνέπειες. Αν αφεθεί να εκραγεί για δεύτερη φορά, ο όλεθρος που θα σκορπίσει, δεν θα έχει προηγούμενο.

Ο Πολύφημος είχε ήδη φάει έξι συντρόφους του Οδυσσέα, μέχρι να βρει τον τρόπο ο πολυμήχανος βασιλιάς της Ιθάκης να τον εξουδετερώσει, μπήγοντάς του στο ένα και μοναδικό μάτι που είχε στο μέτωπο ένα πυρωμένο κοντάρι. Φρόντισε όμως από πριν να τον μεθύσει, προσφέροντάς του γλυκό κρασί και τόσο ευχαριστήθηκε ο γιγαντόσωμος Κύκλωπας, που υποσχέθηκε στον Οδυσσέα ότι θα τον φάει τελευταίο. Μάλιστα, πριν τον πάρει ύπνος, τον ρώτησε πώς τον λένε κι ο Οδυσσέας του απάντησε “είμαι ο Κανένας”. 

Μόλις έφαγε την κονταριά στο μάτι, ο Κύκλωπας πετάχτηκε από τον ύπνο του κι άρχισε να μουγκρίζει σφαδάζοντας από τον πόνο. Μαζεύτηκαν τότε ανήσυχοι οι άλλοι Κύκλωπες έξω από τη σπηλιά του και τον ρωτούσαν τι έπαθε. “Με τύφλωσε, με τύφλωσε”, φώναζε ο Πολύφημος. “Ποιος;” τον ρωτούσαν οι άλλοι. “Ο Κανένας, ο Κανένας!” έσκουζε εκείνος, οπότε έφυγαν γελώντας, διότι νόμισαν ότι ο αδελφός τους ήταν μεθυσμένος και έλεγε ασυναρτησίες.

Στη συνέχεια ο Οδυσσέας κι οι σύντροφοί του κατάφεραν να δραπετεύσουν από τη σπηλιά, αφού δέθηκαν πρώτα κάτω από τις κοιλιές των προβάτων, ώστε να μην μπορεί να τους βρει ψαχουλεύοντας ο τυφλός Κύκλωπας. 

Κάπως έτσι, κρυφά, κάτω από τις κοιλιές των προβάτων ψηφοφόρων, φαίνεται να κινούνται αυτές τις μέρες κάποιοι στο ΔΗΚΟ, υπέρ της υποψηφιότητας Μαλά, προκειμένου να εκδικηθούν την εσωτερική τους αντιπολίτευση που, όπως ισχυρίζονται, “πριμοδότησε” τον Μαλά πριν από τον πρώτο γύρο για να μην περάσει ο Νικόλας στον δεύτερο, με σκοπό να ευνοηθεί ο Αναστασιάδης. Ενώ λοιπόν η ηγεσία του ΔΗΚΟ κάλεσε επίσημα τους ψηφοφόρους να ψηφίσουν στον δεύτερο γύρο τον … “ΚΑΝΕΝΑ” φαίνεται τελικά ότι κι αυτός ο “Κανένας” έχει όνομα και λέγεται Μαλάς.

Την Κυριακή το βράδυ ωστόσο θα μάθουμε αν τα κατάφεραν τελικά να μπήξουν το πυρωμένο κοντάρι στο μάτι του Κύκλωπα Αναστασιάδη ή αν ο Κύκλωπας τους έκανε μια μπουκιά και τους κατάπιε. 

(Σημ.: Τις πληροφορίες για παρασκηνιακές κινήσεις υπέρ του κ. Μαλά γράφει σε σημερινό του δημοσίευμα ο “Φιλελεύθερος”)

Ο Σύνδεσμος Κατόχων Αξιογράφων αποφάσισε λέει με ψήφους 35 υπέρ και 3 εναντίον να υποστηρίξει την υποψηφιότητα του κ. Παπαδόπουλου για την προεδρία της Δημοκρατίας. Η υποστήριξη αυτή βεβαίως, αν πρόκειται να επηρεάσει το εκλογικό αποτέλεσμα, θα το επηρεάσει αρνητικά για τον κ. Παπαδόπουλο, δηλαδή θα του αφαιρέσει ψήφους αντί να του προσθέσει και εξηγώ γιατί:

Ο σύνδεσμος αυτός εκπροσωπεί εκείνους που αγόρασαν αξιόγραφα της Λαϊκής και της Τράπεζας Κύπρου, με υψηλό επιτόκιο αλλά και με εξίσου υψηλό ρίσκο. Με άλλα λόγια ήταν σαν να πόνταραν τα λεφτά τους και κάηκαν. Ισχυρίζονται ότι οι τράπεζες τούς ξεγέλασαν. Προσωπική μου άποψη είναι ότι κάποιοι που δεν είχαν ιδέα από αξιόγραφα και τέτοια πράγματα όντως ξεγελάστηκαν. Εκείνοι ήταν όντως τα θύματα της υπόθεσης. Είναι όμως και πολλοί άλλοι, κρυμμένοι πίσω από αυτούς, που ήξεραν πολύ καλά ότι τζόγαραν και παριστάνουν τώρα κι αυτοί τα θύματα.

Αλλά ας πούμε (βάσιμα ή αυθαίρετα) ότι η κυπριακή οικονομία έχει τη δυνατότητα κάποια στιγμή να αποζημιώσει, σε κάποιο βαθμό, εκείνους που έχασαν τότε τα λεφτά τους από το κλείσιμο της Λαϊκής και το κούρεμα της Τρ. Κύπρου. Σ’ αυτή την περίπτωση υπάρχουν ηθικές προτεραιότητες: Πρώτα θα πρέπει να αποζημιωθούν τα ταμεία προνοίας των εργαζομένων, έπειτα οι καταθέτες που είχαν τα χρήματά τους ανύποπτοι στις δύο αυτές τράπεζες και έπειτα οι κάτοχοι αξιογράφων που ρίσκαραν.

Ο κ. Παπαδόπουλος όμως έδωσε προτεραιότητα στους κατόχους αξιογράφων, προσφέροντας τους, από την τσέπη μας, γύρω στα 400 εκατομμύρια. Πρόκειται για μια απόφαση πραγματικής αυτοθυσίας για να μην πω αυτοκτονίας διότι, για κάθε μία ψήφο που θα κερδίζει από αυτούς, θα χάνει πάνω κάτω άλλες πέντε ψήφους.

Θα χάνει από πολίτες που δεν ποντάρουν και συνεπώς δεν δικαιολογούν με τίποτα το συγκεκριμένο χουβαρνταλίκι (με τη δική μας τσέπη) του κ. Παπαδόπουλου υπέρ εκείνων που πόνταραν. Θα χάνει επίσης από καταθέτες που έχασαν αδικαιολόγητα τα λεφτά τους από κι από εργαζόμενους που έχασαν τα ταμεία προνοίας τους, οι οποίοι ξέρουν πως, αν ο κ. Παπαδόπουλος δώσει 400 εκατομμύρια στους κατόχους αξιογράφων, δεν υπάρχει περίπτωση να βρεθούν ποτέ χρήματα για να αποζημιωθούν οι ίδιοι.

Έπειτα είναι και κάτι άλλο που προκαλεί αλγεινή εντύπωση. Η συγκεκριμένη ομάδα ουσιαστικά δηλώνει ότι θα ψηφίσει εκείνον που θα εξυπηρετήσει καλύτερα την τσέπη της. Πουθενά αλλού στον πλανήτη γη δεν τίθεται δημόσια μια τέτοια ξεδιάντροπη αξίωση και μάλιστα με τέτοιο τουπέ. Σε μια χώρα με χίλια προβλήματα, με εθνικό ζήτημα ανοικτό, με οικονομική κρίση, με ανεργία κλπ. κλπ., κάποιοι να δηλώνουν ότι το μοναδικό τους κριτήριο για εκλογή προέδρου είναι η δική τους η πούγκα και τίποτε άλλο. Ο δε υποψήφιος που ισχυρίζεται ότι θα φέρει το “κανούριο” στην πολιτική ζωή του τόπου, φωτογραφίζεται μαζί τους, έχοντας υποκύψει σ’ αυτόν τον ωμό εκβιασμό, λες και τον θεωρεί μια απολύτως λογική αξίωση! 

Αλλά το πιο «κουφό» απ΄όλα είναι άλλο: Αυτοί που έχασαν τα λεφτά τους επειδή έκλεισε η Λαϊκή Τράπεζα και κουρεύτηκε η Τράπεζα Κύπρου στηρίζουν την υποψηφιότητα εκείνου που συνειδητά ψήφισε στη βουλή να χάσουν τα λεφτά τους! Διότι στην πραγματικότητα ο κ. Παπαδόπουλος είναι ο μόνος από τους 5 υποψήφιους που είχε τη δυνατότητα να αποφασίσει αν θα φορολογηθούν άπαξ όλες οι καταθέσεις σε όλες τις τράπεζες ή αν θα κλείσει η Λαϊκή και να κουρευτεί η Τρ. Κύπρου και αποφάσισε το δεύτερο.

Το πρωί του Σαββάτου 16 Μαρτίου 2013, δηλαδή το ξημέρωμα μετά το … λυπητερό εκείνο Eurogroup, μιλούσε στο “Πρωϊνό Δρομολόγιο” του ΡΙΚ με τη δημοσιογράφο Ελένη Βρεττού και της είπε: “ο κ. Αναστασιάδης συμφώνησε για φορολόγηση όλων των καταθέσεων σε όλες τις τράπεζες, για να μην κλείσει η Λαϊκή και να κινδυνεύσει η Τράπεζα Κύπρου. Λοιπόν εγώ δεν είμαι βέβαιος αν πρέπει να πληρώσουν το κόστος οι καταθέτες όλων των τραπεζών για να σωθούν αυτές οι δύο αμαρτωλές τράπεζες, ή αν είναι προτιμότερο τελικά να κλείσουν”.

Συνεπώς ο κ. Παπαδόπουλος ήξερε πολύ καλά τι έκανε 5 μέρες αργότερα, όταν ψήφιζε μαζί με τους άλλους στη βουλή το περήφανο ΟΧΙ. Παρά να πληρώσουν όλοι οι καταθέτες (ανάμεσά τους και οι καταθέτες της ρωσικής τράπεζας) ποσό που ισοδυναμούσε με τους τόκους των καταθέσεών τους για 1.5 ως 2 χρόνια, ο κ. Παπαδόπουλος αποφάσισε ότι ήταν προτιμότερο να χάσουν όλα τα χρήματά τους (άνω των 100 χιλιάδων) οι καταθέτες της Λαϊκής και τα μισά χρήματά τους οι καταθέτες της Τράπεζας Κύπρου. Η απόφασή του ήταν πέρα για πέρα συνειδητή. Οι κάτοχοι χρεογράφων όμως, που έχασαν τα λεφτά τους από τη συνειδητή εκείνη απόφαση του κ. Παπαδόπουλου, τον στηρίζουν τώρα για την προεδρία της Δημοκρατίας.

Μετά λοιπόν από αυτή τους την επιλογή, το ζήτημά τους παίρνει πλέον το δρόμο της σύντομης κατάληξής του διαζευκτικά ως εξής: Αν δεν εκλεγεί ο κ. Παπαδόπουλος, ο πρόεδρος που θα εκλεγεί λογικά θα πρέπει να τους κλείσει την πόρτα κατάμουτρα και να μην τους αποζημιώσει από την τσέπη μας. Αν εκλεγεί ο κ. Παπαδόπουλος, τότε θα χρειαστεί να ανατρέξουν στο παραμύθι του Πινόκιο, για διδάγματα που δεν τα είχαν υπόψη τους…