Cuando me llamó mi madre, el abuelo ya se había marchado. Ya no podía alcanzarlo. Observé el cielo tras la ventana. Las nubes se iban reuniendo con una premura inusitada…
Read Full
Πώς μου ήρθε κι έγραψα αυτό το ποίημα; Ήταν Χριστούγεννα κι έβρεχε πολύ εκείνο το βράδυ, καθώς οδηγούσα στην πόλη. Οι καθαριστήρες σάρωναν στο παρμπρίζ χιλιάδες αστραφτερές σταγόνες διαθλώμενου φωτός
Read Full
Στον Γρηγόρη Αυξεντίου. Εδώ είμαστε ακόμα Γρηγόρηστο μηδέν της απραξίαςμε τους φραπέδες αραχτοί στην αυταπάτη.Δεν μας πληγώνει τίποτααπ’ ό,τι αγάπησες. Ξέρω δεν είσαι πια παρών όταν μαζεύονταιγραβατωμένοι ρήτορες κι άλλοι
Read Full
Ανασύρουν φαντάσματα κλεισμένα στη σοφίτα της καχυποψίας μας. Δασείες, ψιλές, οξείες, βαρείες, περισπωμένες, διαλυτικά, εισαγωγικά, ομοιοματικά, κεφαλαία, πεζά, παύλες, κόμματα, άνω τέλειες, άνω και κάτω τελείες, τελείες. Τόνοι και πνεύματα,
Read Full
Χρόνια μετά… Μετράς τα κύματα στο σούρουπο του γκρίζου Μες στις πνοές των κοχυλιών Που ξέθαψαν χέρια βελούδινα Σε τούτης της κρυφής ακτής τις μυστικές εκστάσεις Κι έτσι καθώς οι
Read Full