Σήμερα τιμούμε τη μνήμη των θυμάτων της αεροπορικής τραγωδίας του 2005, για την οποία αυτή η χώρα δεν τιμώρησε κανένα. Όπως δεν τιμώρησε για την εθνική τραγωδία του 1974, την ληστεία του Χρηματιστηρίου το 2001, την καταστροφή της οικονομίας το 2013.

Σήμερα τιμούμε όλα τα θύματα της ατιμωρησίας που καλύπτει τα λαμόγια του διεφθαρμένου συστήματος εξουσίας, εμείς που πληρώνουμε αβέρτα πρόστιμα γιατί δεν είχαμε ακόμη βάλει καλά τη μάσκα την ώρα που μπαίναμε στο σουπερμάρκετ. Άσχετα αν τότε που μηδενίσαμε τα κρούσματα ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ Η ΜΑΣΚΑ στο σουπερμάρκετ. Την ίδια στιγμή, εκείνοι που άνοιξαν μαρίνες και αεροδρόμια χωρίς να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα, εκείνοι που έπρεπε να ήταν ήδη φυλακή γιατί, με την ασχετοσύνη τους, μας μόλυναν ξανά με τον ιό, παραμένουν πάλι ατιμώρητοι και στέλνουν αλαζόνες αστυνομικούς να βάζουν σε εμάς πέναλτι.

Το πρόστιμο είναι μόνο για εσένα κι εμένα, εμάς τους ηλίθιους που ψηφίζουμε και που μας αξίζει ό,τι μας κάνουν. Να μας κυνηγάνε οι κλέφτες να μας πάρουν με πρόστιμα όσα δεν πρόλαβαν να μας κλέψουν στα κατά καιρούς πλιάτσικα.