Είναι δυνατόν κάθε μέρα στην Κύπρο να κακοποιείται σεξουαλικά ένα παιδί; Τριακόσια τριάντα (330) παιδιά φέτος, μέχρι τον Οκτώβριο (μόνο στις υποθέσεις που καταγγέλθηκαν); Σε μια χώρα του ενός εκατομμυρίου κατοίκων; Πόση ηθική κατρακύλα πια σε τούτο τον τόπο;
Υπάρχουν λοιπόν τόσοι πολλοί ανώμαλοι γύρω μας που πειράζουν τα παιδιά τους ή τα παιδιά φίλων τους; Όλοι εκείνοι που κόπτονται για τα ιερά και τα όσια μας και εναντιώνονται στην σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, ποιες ηθικές αρχές προσπαθούν να περιφρουρήσουν, όταν συμβαίνει αυτό το αδιανόητο πράγμα σε τόση έκταση; Θέλουν να παραμείνουν τα παιδιά χωρίς ενημέρωση, χωρίς παιδεία σ’ αυτά τα θέματα, για να πειράζει ευκολότερα ο κάθε σάτυρος;
Διότι το να κρύβουμε το αηδιαστικό αυτό πρόβλημα κάτω από το χαλί και να παριστάνουμε την χρηστή και ηθική κοινωνία, αποτελεί μια διεστραμμένη υποκρισία, που διαιωνίζει και χειροτερεύει το ηθικό μας έλλειμμα.
ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΠΟΛΥ: Όποιος πίσω από τις κλειστές πόρτες και στα σκοτάδια πειράζει παιδιά, να με μπλοκάρει, να μην βλέπω καν το όνομά του. Προπαντός να μην τολμήσει να έρχεται κάτω από τις αναρτήσεις μου, να σχολιάζει και να εκφράζει άποψη! Για το οποιοδήποτε θέμα. Του αφαιρώ αυτό το δικαίωμα, στον δικό μου χώρο. Ένας που διαπράττει αυτό το ειδεχθές έγκλημα, δεν δικαιούται να έχει άποψη για κανένα θέμα.