Καλά έκανε που έπαυσε το Διοικητικό Συμβούλιο του English School ο Χριστοδουλίδης. Μακάρι να λειτουργεί πάντα με αυτόν τον αποφασιστικό τρόπο όταν είναι για να ξεριζώσει τέτοιες νοοτροπίες. Φτάνει και ο ίδιος να εφαρμόζει τις αρχές της αξιοκρατίας, της δεοντολογίας και της καλώς νοούμενης πολιτικής ορθότητας.
ΚΑΛΩΣ ΤΟΥΣ ΕΠΑΥΣΕ ΑΛΛΑ… Καλά έκανε που έπαυσε το Διοικητικό Συμβούλιο του English School ο Χριστοδουλίδης. Μακάρι να λειτουργεί πάντα με αυτόν τον αποφασιστικό τρόπο όταν είναι για να ξεριζώσει τέτοιες νοοτροπίες. Φτάνει και ο ίδιος να εφαρμόζει τις αρχές της αξιοκρατίας, της δεοντολογίας και της καλώς νοούμενης πολιτικής ορθότητας. Το πιο απογοητευτικό και πάντως όχι παράξενο για την κυπριακή κουλτούρα, είναι το γεγονός πως η πρόεδρος και τα πέντε μέλη που δεν παραιτήθηκαν μετά τον σάλο δεν κατάλαβαν ότι έκαναν λάθος. Λένε: Αφού έχει τη διακριτική ευχέρεια ο διευθυντής για ειδικούς λόγους να περάσει στο σχολείο παιδιά, που δεν πέρασαν στις εξετάσεις, πού είναι το κακό που τον ρωτήσαμε αν μπορούσε να περάσει το συγκεκριμένο παιδί; Επειδή είναι παιδί μέλους του Συμβουλίου έχει λιγότερα δικαιώματα από τα άλλα παιδιά; Δεν καταλαβαίνουν λοιπόν πώς όταν ανήκεις σε ένα διοικητικό συμβούλιο ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ούτε έμμεσα, ούτε άμεσα, ούτε διά ζώσης, ούτε με γραπτό μήνυμα, ούτε με κανένα τρόπο να ζητάς ιδιαίτερη μεταχείριση για έναν δικό σου άνθρωπο. Τελεία! Μην το συζητάτε, φτάνει! ΤΕΛΕΙΑ! Και επειδή δεν θέλω να αρχίσουν κάποιοι με ψυχολογικά να κανιβαλίζουν πάνω στα πρώην μέλη του συμβουλίου, οφείλω να πω ότι αυτή είναι ΓΕΝΙΚΑ η νοοτροπία στην Κύπρο. Οι περισσότεροι Κύπριοι στο βάθος δεν καταλαβαίνουν ότι είναι ΛΑΘΟΣ να χρησιμοποιείς ένα δημόσιο πόστο που κατέχεις για να ευνοήσεις είτε τον εαυτό σου είτε την οικογένειά σου είτε τους φίλους σου. Μάλιστα πολλοί πιστεύουν ότι κατ’ ακρίβεια ΕΤΣΙ πρέπει να κάνεις κι αν δεν το κάνεις θα είσαι βλάκας! Λοιπόν να αλλάξουμε αυτή τη νοοτροπία εδώ και τώρα!
Το πιο απογοητευτικό και πάντως όχι παράξενο για την κυπριακή κουλτούρα, είναι το γεγονός πως η πρόεδρος και τα πέντε μέλη που δεν παραιτήθηκαν μετά τον σάλο δεν κατάλαβαν ότι έκαναν λάθος. Λένε: Αφού έχει τη διακριτική ευχέρεια ο διευθυντής για ειδικούς λόγους να περάσει στο σχολείο παιδιά, που δεν πέρασαν στις εξετάσεις, πού είναι το κακό που τον ρωτήσαμε αν μπορούσε να περάσει το συγκεκριμένο παιδί; Επειδή είναι παιδί μέλους του Συμβουλίου έχει λιγότερα δικαιώματα από τα άλλα παιδιά; Δεν καταλαβαίνουν λοιπόν πώς όταν ανήκεις σε ένα διοικητικό συμβούλιο ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ούτε έμμεσα, ούτε άμεσα, ούτε διά ζώσης, ούτε με γραπτό μήνυμα, ούτε με κανένα τρόπο να ζητάς ιδιαίτερη μεταχείριση για έναν δικό σου άνθρωπο. Τελεία! Μην το συζητάτε, φτάνει! ΤΕΛΕΙΑ!
Και επειδή δεν θέλω να αρχίσουν κάποιοι με ψυχολογικά να κανιβαλίζουν πάνω στα πρώην μέλη του συμβουλίου, οφείλω να πω ότι αυτή είναι ΓΕΝΙΚΑ η νοοτροπία στην Κύπρο. Οι περισσότεροι Κύπριοι στο βάθος δεν καταλαβαίνουν ότι είναι ΛΑΘΟΣ να χρησιμοποιείς ένα δημόσιο πόστο που κατέχεις για να ευνοήσεις είτε τον εαυτό σου είτε την οικογένειά σου είτε τους φίλους σου. Μάλιστα πολλοί πιστεύουν ότι κατ’ ακρίβεια ΕΤΣΙ πρέπει να κάνεις κι αν δεν το κάνεις θα είσαι βλάκας! Λοιπόν να αλλάξουμε αυτή τη νοοτροπία εδώ και τώρα!
