Σαράντα ένα (41) χρόνια μετά την ανακήρυξη της ούτω καλούμενης «τουρκικής δημοκρατίας της βόρειας Κύπρου», νομίζω είναι ξεκάθαρο ότι η Τουρκία δεν πρόκειται να αποσύρει τον στρατό της από την Κύπρο, δεν πρόκειται η πατρίδα μας να ελευθερωθεί, οι πρόσφυγες δεν θα επιστρέψουν τα σπίτια τους και η θανάσιμη πορεία προς τη διχοτόμηση δεν θα σταματήσει με μαθητικές πορείες, συνθήματα και τραγούδια.
Δεν λέω ότι είναι αχρείαστα. Έχουν νόημα, στέλνουν μηνύματα, δημιουργούν παλμό, βράζουν το αίμα, δίνουν την αίσθηση ότι υπάρχει ακόμα ζωντανή, μαχητική μνήμη. Αλλά στο μόνο που καταλήγουν πραγματικά όλα αυτά μόλις τελειώσουν οι εκδηλώσεις είναι στο καφέ με το φραπέ, την ψιλοκουβεντούλα και το φλερτ. Αυτό δεν το λες αγώνα. Ούτε μακροχρόνιο αγώνα το λες, ούτε βραχυχρόνιο.
Η ΤΡΟΙΑ, ΤΟ ΨΕΥΔΟΚΡΑΤΟΣ ΚΙ Ο ΜΑΚΡΟΧΡΟΝΙΟΣ ΑΓΩΝΑΣ Σαράντα ένα (41) χρόνια μετά την ανακήρυξη της ούτω καλούμενης «τουρκικής δημοκρατίας της βόρειας Κύπρου», νομίζω είναι ξεκάθαρο ότι η Τουρκία δεν πρόκειται να αποσύρει τον στρατό της από την Κύπρο, δεν πρόκειται η πατρίδα μας να ελευθερωθεί, οι πρόσφυγες δεν θα επιστρέψουν τα σπίτια τους και η θανάσιμη πορεία προς τη διχοτόμηση δεν θα σταματήσει με μαθητικές πορείες, συνθήματα και τραγούδια. Δεν λέω ότι είναι αχρείαστα. Έχουν νόημα, στέλνουν μηνύματα, δημιουργούν παλμό, βράζουν το αίμα, δίνουν την αίσθηση ότι υπάρχει ακόμα ζωντανή, μαχητική μνήμη. Αλλά στο μόνο που καταλήγουν πραγματικά όλα αυτά μόλις τελειώσουν οι εκδηλώσεις είναι στο καφέ με το φραπέ, την ψιλοκουβεντούλα και το φλερτ. Αυτό δεν το λες αγώνα. Ούτε μακροχρόνιο αγώνα το λες, ούτε βραχυχρόνιο. Την θανάσιμη πορεία προς τη διχοτόμηση πρέπει να το πάρουν επιτέλους απόφαση οι ηγέτες μας ότι θέλουν πραγματικά να την σταματήσουν. Στην περίπτωση μας νίκη σημαίνει να ελευθερώσουμε τον τόπο μας και να ανοίξουμε τους ορίζοντες για μία καλύτερη Κύπρο για όλους τους Κυπρίους. Άμα θέλουμε ΜΠΟΡΟΥΜΕ. Ειδικά στη σημερινή γεωπολιτική συγκυρία. Θέλει μυαλό, επιδεξιότητα και πολιτική ευφυία η νίκη. Όταν χτυπάμε ένα τείχος με τα κεφάλια μας, δεν σπάει το τείχος. Τα κεφάλια μας σπάνε. Όπως μας δίδαξε κάποτε και ο σοφός μας παππούς, ο Όμηρος, στα έπη «Ηλιάδα» και «Οδύσσεια», οι Έλληνες δεν κατέκτησαν την Τροία με τα όπλα και τις φονικές μάχες, που κράτησαν για δέκα ολόκληρα χρόνια. Την κατέκτησαν με την εξυπνάδα του Οδυσσέα. Μπήκαν στα καράβια για να φύγουν και άφησαν έξω από τα τείχη ένα τεράστιο ξύλινο άλογο, δώρο στους πολιορκημένους Τρώες, οι οποίοι ξεγελάστηκαν και έσυραν το τον δούρειο ίππο μέσα στην πόλη. Μέσα στην κοιλιά του όμως ήταν κρυμμένοι πάνοπλοι Έλληνες στρατιώτες, που βρήκαν από κει μέσα τη νύχτα, όταν οι Τρώες κοιμόνταν. Έτσι έπεσε η Τροία.
Την θανάσιμη πορεία προς τη διχοτόμηση πρέπει να το πάρουν επιτέλους απόφαση οι ηγέτες μας ότι θέλουν πραγματικά να την σταματήσουν. Στην περίπτωση μας νίκη σημαίνει να ελευθερώσουμε τον τόπο μας και να ανοίξουμε τους ορίζοντες για μία καλύτερη Κύπρο για όλους τους Κυπρίους. Άμα θέλουμε ΜΠΟΡΟΥΜΕ. Ειδικά στη σημερινή γεωπολιτική συγκυρία. Θέλει μυαλό, επιδεξιότητα και πολιτική ευφυία η νίκη. Όταν χτυπάμε ένα τείχος με τα κεφάλια μας, δεν σπάει το τείχος. Τα κεφάλια μας σπάνε.
Όπως μας δίδαξε κάποτε και ο σοφός μας παππούς, ο Όμηρος, στα έπη «Ηλιάδα» και «Οδύσσεια», οι Έλληνες δεν κατέκτησαν την Τροία με τα όπλα και τις φονικές μάχες, που κράτησαν για δέκα ολόκληρα χρόνια. Την κατέκτησαν με την εξυπνάδα του Οδυσσέα. Μπήκαν στα καράβια για να φύγουν και άφησαν έξω από τα τείχη ένα τεράστιο ξύλινο άλογο, δώρο στους πολιορκημένους Τρώες, οι οποίοι ξεγελάστηκαν και έσυραν το τον δούρειο ίππο μέσα στην πόλη. Μέσα στην κοιλιά του όμως ήταν κρυμμένοι πάνοπλοι Έλληνες στρατιώτες, που βρήκαν από κει μέσα τη νύχτα, όταν οι Τρώες κοιμόνταν. Έτσι έπεσε η Τροία.
