H κυρία Χρυστάλλα Γιωρκάτζη έπρεπε να είχε παραιτηθεί από την περασμένη Παρασκευή και λυπάμαι να παρατηρήσω ότι κάθε μέρα που καθυστερεί να το πράξει επιβαρύνει τη θέση της και υποσκάπτει το προσωπικό της κύρος και την αξιοπρέπειά της.
Ως πολίτη αυτής της χώρας δεν θα με ένοιαζε που όλα τα κόμματα ζητούν την παραίτησή της, αν δεν είχε κάνει στ΄αλήθεια ένα τόσο σοβαρό φάουλ, που δεν είναι απλό θέμα «δεοντολογίας», όπως κάποιοι προσπαθούν να το παρουσιάσουν. Πρόκειται για σοβαρότατο ολίσθημα ηθικής τάξεως και δυστυχώς, αυτή τη φορά, τα κόμματα (παρά τις δικές τους τεράστιες ηθικές ευθύνες για την κατάρρευση της χώρας) έχουν ισχυρότατο έρεισμα να ζητούν την παραίτησή της.
Η κ. Γιωρκάτζη άλλαξε το συμβόλαιο του Διοικητή της Κεντρικής Τράπεζας, αφαιρώντας από μέσα μια σημαντικότατη παράγραφο που έχει να κάνει με την ηθική διάσταση των καθηκόντων της. Το έκανε μάλιστα σε μια εποχή που εμείς οι πολίτες υποφέρουμε τα πάνδεινα, ακριβώς διότι εδώ και πολλά χρόνια η ηθική έπαψε να είναι …χρήσιμη στην πολιτική και γενικά στη δημόσια ζωή αυτής της χώρας κι αντικαταστάθηκε από τη διαπλοκή και τη διαφθορά. Ήταν λοιπόν από μόνη της η πράξη της ατυχέστατη κι απαράδεκτη, σε μια εποχή που ο πολίτης απαιτεί αποκατάσταση του ευνομούμενου κράτους δικαίου και των θεσμών του.
Το γεγονός ότι αφαίρεσε τον όρο για το ασυμβίβαστο πριν διοριστεί και πριν τεθεί οποιοδήποτε θέμα τάξεως, επιβαρύνει τη θέση της. Διότι αυτό μαρτυρεί ότι είχε από την αρχή πλήρη γνώση του γεγονότος ότι η επαγγελματική ενασχόληση της θυγατέρας της παραβίαζε το συμβόλαιό της. Με άλλα λόγια προσπάθησε, αντί να απαλλαγεί το ηθικό κώλυμα, να απαλλαγεί τον όρο!
Ακόμη κι αν επιμένει ότι ο πρόεδρος Αναστασιάδης γνώριζε από την αρχή για την αλλαγή του όρου, εφόσον ο ίδιος λέει το αντίθετο, είναι μάταιο να περιμένει ότι οι πολίτες αυτής της χώρας να γίνουμε δικαστές, σε μια κόντρα που μόνο ζημιά θα προκαλέσει στο ευαίσθητο ζήτημα της αξιοπιστίας της οικονομίας.
Ένα δημόσιο αξίωμα δεν είναι αμπελοχώραφο κανενός. Υπάρχει για να εξυπηρετεί το λαό, μέσω της εύρυθμης λειτουργίας του κράτους και των δημοκρατικών του θεσμών. Από τη στιγμή που η κ. Γιωρκάτζη βρέθηκε εκτεθειμένη, έπρεπε να είχε ήδη παραιτηθεί κι όχι να δίνει την εντύπωση ότι είναι κι αυτή εραστής της καρέκλας, επιβεβαιώνοντας τον καταστροφικό κανόνα που ισχύει σε τούτο τον τόπο. Θα έπρεπε να σκεφτεί ότι η πατρίδα είναι πάνω από τον εαυτό της και ότι πρέπει πάση θυσία αυτή η χώρα να αποφύγει περαιτέρω περιπέτειες. Εξάλλου δεν αντέχει κάτι τέτοιο η υπομονή μας, για να μην πω η ανοχή μας.