Ο Γλαύκος Κληρίδης ήταν ίσως ο πιο μετριοπαθής Κύπριος πολιτικός ηγέτης. Με αρχές, ήθος, ανθρωπιά και βαθιά, δημοκρατική αντίληψη της πολιτικής. Δεν ήταν μόνο ο ιδρυτής του Δημοκρατικού Συναγερμού, ήταν εκείνος που έδωσε στο κόμμα την ευρωπαϊκή, κεντροδεξιά του ταυτότητα, παρά το γεγονός ότι ο ΔΗΣΥ καλύπτει κομματικά ολόκληρο το φάσμα των ψηφοφόρων της δεξιάς, από την αστική κεντροδεξιά ως τη λαϊκή δεξιά κι από εκεί μέχρι τις παρυφές της άκρας δεξιάς.
Δυστυχώς, μετά τον θάνατο του Κληρίδη, σημαίνοντα στελέχη του ΔΗΣΥ εκφράζονται ή ενεργούν διαφορετικά από την ευρωπαϊκή ιδεολογική ταυτότητα του κόμματος, διολισθαίνοντας συστηματικά προς ακροδεξιές τοποθετήσεις και πρακτικές. Είναι άκρως απογοητευτικό να παρατηρούμε τη φυγόκεντρη αυτή τάση από υπουργούς της κυβέρνησης Αναστασιάδη, όπως ο Πρόδρομος Προδρόμου και ο Νίκος Νουρής.
Τα ζητήματα που προέκυψαν πρώτα σε σχέση με το βιβλίο των Αγγλικών (σκίσιμο σελίδας και απόσυρση), έπειτα με την πρόθεση του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού να διώξει πειθαρχικά τον ζωγράφο καθηγητή Γιώργο Γαβριήλ, καθώς και ο τρόπος με τον οποίο μίλησε γι’ αυτά ο Προδρόμου, θύμισαν παρωχημένες, εφιαλτικής μνήμης πρακτικές και ρητορικές δικτατορικών καθεστώτων.
Ο Νίκος Νουρής στο κρίσιμο αλλά και λεπτό ζήτημα του μεταναστευτικού, δεν καταφέρνει να κρύψει έναν λανθάνοντα, ρατσιστικό προσανατολισμό. Σπεύδω να δηλώσω εξ υπαρχής ότι ανησυχώ για τις διαστάσεις του μεταναστευτικού ρεύματος προς την Κύπρο. Είμαστε μια μικρή χώρα με περιορισμένα όρια στη δυνατότητά της να απορροφήσει μεγάλο όγκο πολιτικών προσφύγων και μεταναστών. Πρέπει ωστόσο να πείσουμε γι’ αυτό τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ενόσω αυτοί οι δύο θεσμοί δεν πείθονται επαρκώς, δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν: είτε ότι η κυβέρνηση δεν καταφέρνει να τους πείσει, είτε ότι το πρόβλημα δεν είναι τόσο μεγάλο όσο το παρουσιάζει η κυβέρνηση. Δεν πιστεύω και πραγματικά δεν μπορώ να ακούω φληναφήματα του τύπου ότι ο ΟΗΕ ή η Ε.Ε. δεν ενδιαφέρονται για το μεταναστευτικό στην Κύπρο ή ότι πρόκειται για σχέδιο των Τούρκων να αλλοιώσουν το δημογραφικό μας χαρακτήρα. Πραγματικά θλίβομαι γιατί υποτιμούν τόσο πολύ το επίπεδο και τη νοημοσύνη μας, παρουσιάζοντας ως μόνο δικό μας ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν πολλές άλλες χώρες της περιοχής μας και της Ευρώπης.
Εδώ και 47 χρόνια φωνάζουμε στη διεθνή κοινότητα ότι έχουμε 150 χιλιάδες Κύπριους πρόσφυγες και – πώς τα καταφέραμε;- στρέψαμε εναντίον μας την Υπάτη Αρμοστεία των Ηνωμένων Εθνών για τους πρόσφυγες. Ο Νίκος Νουρής επιμένει πως όλες οι πράξεις της κυπριακής πολιτείας, όπως η επαναπροώθηση των μεταναστών πίσω στη χώρα από την οποία ήρθαν, είναι καθόλα νόμιμες. Ωστόσο η εκπρόσωπος της Αρμοστείας του ΟΗΕ καθηκόντως καταγγέλλει σοβαρές παρατυπίες και επισημαίνει ότι ήρθε στην Κύπροο ο δεύτερος τη τάξη της Αρμοστείας για να διερευνήσει ο ίδιος προσωπικά το θέμα. Αν ήταν όλα μια χαρά, όπως λέει ο κ. Νουρής, γιατί θορυβήθηκαν τόσο πολύ τα Ηνωμένα Έθνη;
Η μισανθρωπία που πηγάζει από τον ρατσισμό και προάγεται από κοσμοθεωρίες όπως ο ναζισμός-φασισμός, δεν μας ταιριάζει. Οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας έζησαν απίστευτη φτώχια σε τούτο τον τόπο, αλλά δεν έχασαν ποτέ την ανθρωπιά τους. Αν είχαν ένα κομμάτι ψωμί θα έδιναν από αυτό και του φτωχού. Αν θέλουμε να παραμείνουμε άνθρωποι και να μην μεταμορφωθούμε σε εγωκεντρικά τέρατα, πρέπει επιτέλους να αποκτήσουμε, ως λαός και ηγεσία, ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ. Δε γίνεται να κατηγορούμε διαρκώς τους ξένους ότι δεν ασχολούνται με τα προβλήματά μας αλλά εμείς πρώτοι και καλύτεροι να μη θέλουμε να κατανοήσουμε τα προβλήματα των άλλων, να θεωρούμε ότι όλοι πρέπει να ασχολούνται μαζί μας κι εμείς πάλι μόνο με τα δικά μας να ασχολούμαστε, αγνοώντας τους άλλους. Άνθρωποι και λαοί που συμπεριφέρονται έτσι είναι άξιοι της κακιάς τους μοίρας.
Δεν αποκλείω ανάμεσα σε εκείνους τους δυστυχισμένους ανθρώπους που έρχονται παράνομα με τα σαπιοκάραβα να υπάρχουν και επιτήδειοι, απατεώνες, αποβράσματα της κοινωνίας. Παντού υπάρχουν τέτοιοι. Έχουμε κι εμείς δυστυχώς καμπόσους τέτοιους Κυπραίους που μας προσβάλλουν ως σύνολο. Οι αρμόδιοι ωστόσο έχουν χρέος να ασχολούνται με τη δέουσα ευαισθησία και να ξεχωρίζουν ποιοι άνθρωποι έχουν πραγματικά ανάγκη και ποιοι είναι λαμόγια. Αν δεν μπορούν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους, να πάνε σπίτι τους και να αναλάβουν άλλοι αυτό το καθήκον.
Πάντως ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρθηκε η κυπριακή πολιτεία στην έγκυο γυναίκα από τη Συρία ήταν απάνθρωπος και απαράδεκτος. Ο τρόπος με τον οποίο προσπάθησε ύστερα να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα ο κ. Νουρής ήταν αισχρός και ανάρμοστος για το ευρωπαϊκό ήθος, κατώτερος ενός λαού που περηφανεύεται για την ανθρωπιά του.
Κλείνω το σχόλιο ξεκαθαρίζοντας αυτό που σκοπίμως θα παραβλέψουν οι φύσει ρατσιστές: ΝΑΙ στον έλεγχο της παράνομης μετανάστευσης. Δε θα γίνουμε ξέφραγο αμπέλι. Όλα όμως να γίνονται στο πλαίσιο της διεθνούς νομιμότητας. Όπως απαιτούμε να γίνεται σεβαστό το διεθνές δίκαιο σε ό,τι αφορά εμάς, να σεβόμαστε κι εμείς το διεθνές δίκαιο, πρώτοι και καλύτεροι.