Σαν σήμερα, πριν από 40 χρόνια, μας ξύπνησαν χαράματα οι φοβερές εκρήξεις της δεύτερης φάσης της τούρκικης εισβολής. Ο τουρκικός στρατός προέλαυνε εκτοπίζοντας δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους. Στο πέρασμά του σκορπούσε τον τρόμο, με δολοφονίες αθώων ανθρώπων κι αμέτρητους βιασμούς γυναικών. Ήταν το “επίτευγμα” της χούντας, το επιστέγασμα της προδοσίας, εκείνων που ενεθάρρυναν τη βία διακηρύσσοντας την Ένωση, ενώ είχαν στον νου τους τη ΔΙΠΛΗ ΕΝΩΣΗ, δηλαδή τη διχοτόμηση της Κύπρου.
Με ψέματα κι απατηλά συνθήματα καπηλεύονταν τα ονόματα των πραγματικών ηρώων, εκείνων που έδωσαν τη ζωή τους για την ελευθερία αυτού του τόπου και προετοίμαζαν το έδαφος για το πραξικόπημα, που θα έδινε στην Τουρκία το πρόσχημα να εισβάλει στην Κύπρο. Έτσι ώστε η διχοτόμηση να έρθει όχι σαν μια λύση που τη θέλαμε (ποιος θα τολμούσε να πει κάτι τέτοιο στο λαό;), αλλά σαν μια λύση που επιβλήθηκε με τη δύναμη των όπλων…
Το αίμα των αθώων κι ο αβάσταχτος πόνος, οι τραυματικές εμπειρίες των ανθρώπων που είδαν κατά πρόσωπο το κτήνος του πολέμου, ο εκτοπισμός που οδήγησε 150 χιλιάδες ανθρώπους στους προσφυγικούς καταυλισμούς και στη συνέχεια στους συνοικισμούς σκοτώνοντας τα όνειρά τους για ένα καλύτερο αύριο για τους ίδιους και τα παιδιά τους, ο βιασμός της ιστορίας και η εθνοκάθαρση σε ένα κομμάτι του ελληνισμού με ιστορία χιλιάδων χρόνων, εκείνο το φριχτό έγκλημα της εσχάτης προδοσίας, έμεινε ατιμώρητο… Ποτέ και κανένας δεν καταδικάστηκε σε δικαστήριο…
Πώς φτάσαμε μέχρι την μεγάλη προδοσία του πραξικοπήματος, ποιος ήταν ο ρόλος που έπαιξαν οι τότε πρωταγωνιστές των γεγονότων από το 1955 μέχρι το 1974, ο Μακάριος, ο Γρίβας, οι πολιτικοί της εποχής, η χούντα, η ΕΟΚΑ Β’ και οι ξένες δυνάμεις, ποια λάθη τους ήταν ανθρώπινα κι απρόβλεπτα και ποια ήταν σκόπιμα για να οδηγήσουν την Κύπρο στη διπλή ένωση, ποιοι έλεγαν άλλα στο λαό και άλλα είχαν στο νου τους, ποιοι γνώριζαν και σε ποιο βαθμό το μέγεθος της προδοσίας και πόσο ήταν αναμεμειγμένοι σ’ αυτήν, είναι γεγονότα που δεν έχουν ακόμη ξεκαθαρίσει πλήρως…
Το λεγόμενο “πόρισμα για το φάκελο της Κύπρου” όπως αυτό βγήκε από την Βουλή των Ελλήνων και (ξεχωριστά) από την κυπριακή Βουλή των Αντιπροσώπων δεν είναι βέβαιο ακόμη ότι πληροί τις προδιαγραφές της αντικειμενικής ιστορικής τεκμηρίωσης και πολλά ερωτηματικά εξακολουθούν να αιωρούνται, καθώς ακόμη η πληγή παραμένει ανοικτή, με το Κυπριακό άλυτο και την πορεία προς τη μόνιμη διχοτόμηση να συνεχίζεται…