Παραείναι πλέον ελαφρολαϊκές οι πενιές του Νικόλα Παπαδόπουλου κάθε φορά που κάνει δηλώσεις. Χτες το βράδυ, στο Σίγμα, αναρωτήθηκε πώς θα υπάρξει συνέχεια της Κυπριακής Δημοκρατίας από τη στιγμή που θα αλλάξει το Σύνταγμα της χώρας.
Μα όταν αλλάζει το Σύνταγμα δεν καταργείται η χώρα και στην ιστορία υπάρχουν πολλά τέτοια παραδείγματα (Γαλλία, Γερμανία, Ρωσία κλπ). Η συνέχεια της Κυπριακής Δημοκρατίας, στη μετεξέλιξή της σε Ομοσπονδιακή Κυπριακή Δημοκρατία, διασφαλίζεται με τη νομική της συνέχεια ως μέλος σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς (π.χ. ΟΗΕ και Ευρωπαϊκή Ένωση) στους οποίους συμμετέχει. Δεν θα υποβάλει εκ νέου αίτημα ένταξης, θα συνεχίσει ως ίδια χώρα.
Ο Νικόλας άφησε επίσης να νοηθεί ότι ο ίδιος δεν θέλει να αλλάξει το Σύνταγμα της Κύπρου! Αυτό το περίεργο τώρα άρχισε να το να το προφέρει κι αναρωτιέμαι αν είναι και επίσημη θέση του ΔΗΚΟ. Δηλαδή τόσα χρόνια νόμιζε ότι συνομιλούμε για επιστροφή των Τουρκοκυπρίων στην Κυπριακή Δημοκρατία με βάση το Σύνταγμα του 1960; Δεν του αποκάλυψε ποτέ ο πατέρας του, ο αείμνηστος Τάσσος Παπαδόπουλος, ότι στις 8 Ιουλίου 2006 ο ίδιος συνυπέγραψε μαζί με τον Ταλάτ συμφωνία για αλλαγή του Συντάγματος και μετατροπή της χώρας σε Ομοσπονδία;
Αλλά αν θέλει το Σύνταγμα του 1960, αυτό σημαίνει επίσης ότι θέλει Τουρκοκύπριο αντιπρόεδρο με βέτο, που να μπορεί δηλαδή με το “όχι” του να μπλοκάρει ολόκληρη τη λειτουργία του κράτους, ότι θέλει χωριστούς δήμους σε όλες τις πόλεις της Κύπρου και φυσικά ότι θέλει την Τουρκία εγγυήτρια δύναμη. Εφόσον λοιπόν τα θέλει όλα αυτά, γιατί δεν μας το λέει ξεκάθαρα και το λέει με μισόλογα κι υπονοούμενα;
Προσπάθησε ακόμη στις δηλώσεις του να τρομοκρατήσει το λαό ότι με τη λύση θα κινδυνεύουμε από την Τουρκία. Καλά, φίλε μου Νικόλα, εξήγησέ μας το καλύτερα αυτό, να το καταλάβουμε: Με το που θα λυθεί το Κυπριακό και θα αποχωρήσει ο τουρκικός στρατός θα κινδυνεύουμε από την Τουρκία, αλλά αν μείνουν εδώ, μέσα στο σπίτι μας, 40 χιλιάδες πάνοπλοι Τούρκοι στρατιώτες, με τα τανκς και τα πυροβόλα τους να μας σημαδεύουν νύχτα και μέρα, αν επ’ αόριστον συνεχίζονται η διχοτόμηση, ο εποικισμός κι ο εκτουρκισμός της Κύπρου, δεν θα κινδυνεύουμε;
Σε τούτη ακριβώς την κρίσιμη ώρα που η διεθνής κοινότητα – για σοβαρότατους γεωπολιτικούς λόγους, που εξάλλου μας ευνοούν- θέλει οπωσδήποτε να βοηθήσει στη διευθέτηση του Κυπριακού, αντί ολόκληρη η πολιτική ηγεσία να δουλεύει συλλογικά και με ύψιστο αίσθημα ευθύνης για την καλύτερη δυνατή λύση, τη λύση που θα ελευθερώσει την Κύπρο από την Τουρκία και θα διανοίξει για όλους μας νέους ορίζοντες, σε συνθήκες ειρήνης, κάποιοι – για τις προσωπικές τους φιλοδοξίες και το βόλεμα- δουλεύουν για τη μη λύση. Άσχετα αν αυτό θα μας οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στη διχοτόμηση και θα χάσουμε οι Έλληνες για πάντα τη μισή Κύπρο με κίνδυνο σε βάθος χρόνου να τη χάσουμε κι ολόκληρη.